Wiśniewska, Paulina2013-02-262013-02-262009Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2009, nr 1-2, s. 357-3751731-7517http://hdl.handle.net/10593/4754Odpowiednio dobrane i wypowiedziane słowa stanowią ważny przedmiot troski kreatorów wizerunku polityków, a przede wszystkim samych działaczy sceny politycznej. Teoretycznie, polityk jest obowiązany posługiwać się polszczyzną jasną, klarowną, spójną, logiczną, a nade wszystko - poprawną; słowo w ustach polityka powinno prowadzić do czynów, a nie zadowalać samospełnieniem. Polską codzienność stanowi jednak agresywny język debat parlamentarnych, czy mało wyszukane – wręcz obraźliwe określenia kierowane w stronę opozycji politycznej.Appropriately selected and uttered words are a significant point of concern for the creators of a politician's image, primarily the image of actors on the political stage. Theoretically, a politician is obligated to use simple, clear, cohesive, logical – and first and foremost – correct language. A word uttered by a politician should stimulate activity and not be content with itself. Polish reality, however, is characterized by the aggressive language of parliamentary debates or unsophisticated, or plainly offensive, expressions directed at the political opposition.plJęzykPolitykaArtykuł