Klichowski, Michał2014-01-082014-01-082013Świat małego dziecka, t. II, red. H. Krauze-Sikorska, M. Klichowski, K. Kuszak, Wydawnictwo Naukowe UAM: Poznań, s. 9-15978-83-232-2637-60083-4254http://hdl.handle.net/10593/9707Współczesne badania wpisujące się w nurt pedagogiki zainteresowań bazują na empirycznych studiach prowadzonych w latach 50., 60. i 70. ubiegłego wieku, które nie poddawane były od tego okresu próbom replikacji. Analizy te ponadto dotyczą głównie treści zainteresowań uczniów – zupełnie pomijają ich rozwojowy aspekt. Jedyny (powstały w latach 50. XX wieku) teoretyczny model rozwoju zainteresowań oparty jest na pradeterministycznej interpretacji Arystotelesowskiej epigenezy – zakłada, iż rozwój zainteresowań polega na doskonaleniu się wrodzonych funkcji. Środowisku w tym modelu przypisuje się zaledwie rolę facylitującą, natomiast zainteresowania są stałe – doskonalą się w przebiegu życia i nie podlegają radykalnym metamorfozą. Tym samym model ten nadaje wcześnie diagnozowanym zainteresowaniom moc predykcyjną. W artykule przedstawiona jest próba empirycznej weryfikacji zasadności takiego modelu dynamiki zainteresowań.plzainteresowaniapedagogikaedukacjapasjaSens predykcji w pedagogice zainteresowańRozdział z książki