Brzechczyn, Krzysztof2012-03-082012-03-082011Mikołaj Domaradzki, Emanuel Kulczycki, Michał Wendland (red.), Język, rozumienie, komunikacja. Poznań: Wyd. Naukowe IF UAM, 2011, s. 279-285.978-83-7092-7092-115-6http://hdl.handle.net/10593/2229Substancjalna filozofia historii budziła i budzi watpliwości i krytyki. Krytykuje się już to społeczne następstwa historiozofii, już to sam status stosowanych w nich wyjaśnień. Jednym z paradoksów historii jest niewspółmierność przyczyn i skutków. W dziejach bowiem zdarza się, że małe przyczyny miewały wielkie skutki. Paradoks ten sprawia, że wielu filozofów opowiada się za teleologiczną wizją historiozofii. Dyskusję paradoksu „małych przyczyn i wielkich skutków” można prowadzić na poziomie metafizycznym, ale można również rozważać, czy paradoks ten nie daje się rozwiązać słabszymi środkami rozstrzygając go na gruncie jakiejś anty-teleologicznej historiozofii. Byłoby to jakimś argumentem na rzecz jej trafności i zarazem kontrargumentem przeciwko teleologicznej wizji dziejów. W artykule wspomniany paradoks będzie analizowany na gruncie historiozofii reprezentowanej przez nie-Marksowski materializm historyczny.plHistoriozofiaNie-Marksowski materializm historycznyGadamerPrzypadek w dziejachRozdział z książki