Pyk, Svitlana2025-04-222025-04-222024Przegląd Strategiczny, nr 17, 2024, s. 217-2292084-6991https://hdl.handle.net/10593/28143This article studies the personality factor influence in foreign policy decision making. The role of personality in power has for a long time been a matter of research interest of many psychologists, political scientists, and experts in Foreign Policy Analysis. Still, there is no universal model of personality, though elaborating it has been ongoing since 1930s. Among multiple versions of tools, the Five-Factor Model (FFM) promoted by American psychologists R. McCrae and P. Costa, Jr. currently seems to be the most promising. According to the FFM, personality can be described within the framework of five broad dimensions, such as Extraversion, Conscientiousness, Agreeableness, Openness to Experience, and Neuroticism. Each dimension is quite abstract and embraces a number of certain personality traits in hierarchical subordination – from basic biological traits to more complicated behavioral facets, so that the complex comprehension of personality structure is possible. Interpretation of the prevailing personality dimensions and their intercorrelations helps to explain the behavior of personality in power during foreign policy decision making and understand why a certain decision has been made. The personality dimensions under the FFM directly or indirectly correspond with personality characteristics and variables basic in other current personality taxonomies. So, the key suggestion of this article is that the Five-Factor Model as a reliable tool can be used in further research of personality factor influence in foreign policy decision making. Niniejszy artykuł opisuje badania nad wpływem czynnika osobowości na podejmowanie decyzji w zakresie polityki zagranicznej. Rola osobowości osoby będącej u władzy jest od dawna przedmiotem zainteresowań wielu psychologów, politologów oraz ekspertów z zakresu analiz polityki zagranicznej. Do dnia dzisiejszego nie określono uniwersalnego modelu osobowości, choć prace nad nim trwają od lat trzydziestych XX wieku. Spośród wielu narzędzi najbardziej obiecujący obecnie wydaje się Model Pięcioczynnikowy (FFM) promowany przez amerykańskich psychologów: R. McCrae i P. Costa Jr. Według FFM osobowość można opisać za pomocą pięciu szerokich dziedzin, takich jak: ekstrawersja, sumienność, ugodowość, otwartość na doświadczanie i neurotyczność. Każda z tych dziedzin jest dość abstrakcyjna i obejmuje szereg pewnych cech osobowości w hierarchicznym podporządkowaniu tj. od podstawowych cech biologicznych po bardziej skomplikowane aspekty behawioralne, dzięki czemu możliwe jest kompleksowe zrozumienie struktury danej osobowości. Interpretacja dominujących wymiarów osobowości i ich wzajemnych korelacji pomagawyjaśnić zachowanie osoby sprawującej władzę podczas podejmowania decyzji w polityce zagranicznej oraz zrozumieć, dlaczego została podjęta właśnie ta a nie inna decyzja. Określone w ramach FFM cechy osobowości w sposób bezpośredni lub pośredni nawiązują do wymiarów osobowości, które zostały zaproponowane oraz opisane w innych aktualnych taksonomiach. Kluczową sugestią tego artykułu jest to, że Model Pięcioczynnikowy może zostać wykorzystany jako wiarygodne narzędzie w dalszych badaniach wpływu czynnika osobowości na podejmowanie decyzji w polityce zagranicznej.enthe Five-Factor Modelpersonality factorperson in powerforeign policy decision makingModel Pięcioczynnikowyczynnik osobowościosoba sprawująca władzępodejmowanie decyzji w polityce zagranicznejinfo:eu-repo/semantics/articlehttps://doi.org/10.14746/ps.2024.1.15