Outis i Cronaca del Luogo Luciana Beria w perspektywie kategorii przestrzeni performatywnej i heterotopicznej
Loading...
Date
2019
Authors
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Outis and Cronaca del Luogo by Luciano Berio in the perspective of the category of performative and heterotopic space
Abstract
Przedmiot badań stanowią dwa ostatnie utwory sceniczne Luciana Beria – Outis i Cronaca del Luogo. Wniknięcie w głąb „polifonicznego labiryntu” będącego istotą przestrzeni teatru muzycznego Beria oraz odkrycie specyfiki jej marginalizowanych obszarów było głównym celem badań. Celem refleksji było też wykazanie wszechstronnej roli Beria jako twórcy utworów scenicznych. Osiągnięcie założonych celów wymagało wypracowania kategorii interpretacyjnych, za które posłużyły zredefiniowane: kategoria przestrzeni performatywnej związana z koncepcją estetyki performatywności E. Fischer-Lichte oraz kategoria przestrzeni heterotopicznej związana z myślą M. Foucaulta. Badania wymagały uwzględnienia partytury, libretta, a także nagrań audiowizualnych. Praca składa się z czterech rozdziałów: 1. – dotyczący twórczości scenicznej Beria z lat 1961-83 – stanowi kontekst dla interpretacji późniejszej twórczości Beria; w 2. – redefinicji poddano subkategorie: głosowości, cielesności, przestrzenności i czasowości (przestrzeń performatywna), a także heterotopię czasu akumulowanego i przerywanego oraz heterotopię dewiacji i kryzysu (przestrzeń heterotopiczna); w 3. i 4. – przeprowadzono interpretacje Outis i Cronaca del Luogo w oparciu o kategorie zredefiniowane w rozdziale 2. W aneksach przedstawiono m.in. katalogi zjawisk muzycznych, transkrypcje dokumentów, przykłady nutowe i zdjęcia z przedstawień.
The subject of the research are the last two stage works of Luciano Berio – Outis and Cronaca del Luogo. Entering the depths of "polyphonic maze" being the essence of the space of Berio’s music theater and discovering the specificity of its marginalized areas was the main goal of the research. The aim of the research was also to demonstrate the comprehensive role of Berio as the creator of stage works. Achieving the goals required the development of interpretative categories: the redefined category of the performative space associated with the concept of the aesthetics of performativity (E. Fischer-Lichte) and the category of heterotopic space (M. Foucault). The research required taking into account the music score, the libretto, as well as audiovisual recordings. The dissertation consists of 4 chapters: 1. on the stage work of Berio from 1961-83 is the context for the interpretation of Berio's later works; in 2. the sub-categories of voiceness, corporeality, spatiality and temporality (performative space) were redefined, as well as heterotopia of accumulated and intermittent time and heterotopia of deviation and crisis (heterotopic space); in 3rd and 4th – interpretations of Outis and Cronaca del Luogo were carried out based on the redefined categories. The annexes include: catalogs of musical phenomena, transcriptions of documents, music examples and photos from performances.
The subject of the research are the last two stage works of Luciano Berio – Outis and Cronaca del Luogo. Entering the depths of "polyphonic maze" being the essence of the space of Berio’s music theater and discovering the specificity of its marginalized areas was the main goal of the research. The aim of the research was also to demonstrate the comprehensive role of Berio as the creator of stage works. Achieving the goals required the development of interpretative categories: the redefined category of the performative space associated with the concept of the aesthetics of performativity (E. Fischer-Lichte) and the category of heterotopic space (M. Foucault). The research required taking into account the music score, the libretto, as well as audiovisual recordings. The dissertation consists of 4 chapters: 1. on the stage work of Berio from 1961-83 is the context for the interpretation of Berio's later works; in 2. the sub-categories of voiceness, corporeality, spatiality and temporality (performative space) were redefined, as well as heterotopia of accumulated and intermittent time and heterotopia of deviation and crisis (heterotopic space); in 3rd and 4th – interpretations of Outis and Cronaca del Luogo were carried out based on the redefined categories. The annexes include: catalogs of musical phenomena, transcriptions of documents, music examples and photos from performances.
Description
Wydział Historyczny
Sponsor
Keywords
twórczość sceniczna, Luciano Berio, przestrzeń performatywna, przestrzeń heterotopiczna, stage work, Luciano Berio, performative space, heterotopic space