Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny, 2014, nr 4

Permanent URI for this collection

Now showing 1 - 1 of 1

Decyzje pojedyncze i łączone w orzekaniu środków karnych. Kazus nawiązki
(Mage.pl, 2014) Zyzik, Radosław
Teoria normy Millera i Kahnemana mówi o tym, że normy określające warunki normalności konstrujemy w czasie rzeczywistym. Nie wykorzystujemy posiadanych już kryteriów normalności do oceny konkertnych sytuacji, zdarzeń i osób. W związku z tym bardzo często jesteśmy niezdolni do wydania takiej samej decyzji w przypadku, gdy ten sam przypadek oceniamy w izolacji od innych (SE) i w sytuacji, gdy traktujemy go jako jeden z wielu (JE). Ta cecha naszych procesów decyzyjnych może mieć znaczenia dla sposóbów w jaki sędziowe orzekają wysokość nawiązki. Stanowi ona wyzwanie dla dyrektyw sądowego wymiaru kary, ponieważ stoi z nimi w sprzeczności. Brak zdolności do wydania identycznych JE i SE wymaga by owa okoliczność była wzięta pod uwagę, jako istotnie wpływająca na proces decyzyjny sędziego.