Browsing by Author "Andrzejewski, Jan"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Czy nowa kodyfikacja prawa cywilnego jest potrzebna w czasie kryzysu prawa?(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2014) Andrzejewski, JanW artykule podjęto refleksję nad zasadnością kontynuacji prac nad nowym kodeksem cywilnym. W tym względzie autor wskazuje na konieczność porzucenia dotychczasowej metody regulacji, gdyż ta już się wyczerpała i nie daje nadziei na poprawę sytuacji. Swoje zapatrywania autor uzasadnia koniecznością zmierzenia się z zasygnalizowanymi w tekście kryzysami, dotykającymi zarówno legislatywę (zjawisko dekodyfikacji, nieprzemyślane nowelizacje, odejście przez ustawodawcę od negocjacyjnego modelu tworzenia prawa), jak i naukę prawa cywilnego (kryzys uniwersytetów – prowadzenie dydaktyki zorientowanej na masowego studenta oraz nadmierne hołdowanie metodzie formalno-dogmatycznej przez badaczy), a także judykaturę (sprowadzenie sędziów do roli „lepszych urzędników”, nadmierne obłożenie sądów). W artykule wskazano nadto na niedomagania obecnej refleksji nad prawem prywatnym, a by to zilustrować, wykorzystano dwa przykłady: niedawnej wątpliwej nowelizacji Kodeksu cywilnego (dodanie nowego przepisu art. 72 § 2 k.c.) oraz niedostatecznej refleksji doktrynalnej nad zjawiskiem wyzysku (art. 388 k.c.). W konkluzji autor proponuje odejście od obecnego modelu, w którym centralną pozycję zajmuje pandektystyczny kodeks cywilny, na rzecz systemu ruchomego, którego rdzeniem są zasady prawne, doprecyzowane przez naukę i orzecznictwo.Item Laesio enormis i wyzysk. Tradycja prawna a przeciwdziałanie nieekwiwalentności świadczeń w prawie prywatnym Austrii, Niemiec i Polski(2015-05-27) Andrzejewski, Jan; Dajczak, Wojciech. PromotorRozprawa dotyczy problemu granicy zasady swobody umów, w zakresie w jakim w europejskiej tradycji prawnej wyznaczają ją dwie instytucje prawne - laesio enormis i wyzysk. Obszar badawczy niniejszej pracy zdeterminowany został zakresem zastosowania tychże instrumentów prawnych, stanowiących remedia dla przypadków, gdy rażąca dysproporcja świadczeń ma charakter obiektywny i istnieje w momencie zawarcia umowy wzajemnej. Obecnie obowiązujące regulacje w Austrii, Niemczech i w Polsce stanowią warianty jednej lub drugiej wyróżnionej instytucji. Pracę otwiera rozdział dotyczący laesio enormis w prawie rzymskim i tradycji romanistycznej. Trzy dalsze rozdziały stanowią rdzeń pracy i poświęcone są problemowi nieekwiwalentności świadczeń w kolejno – austriackim, niemieckim i polskim systemie prawnym. W każdym z rozdziałów krytycznie przedstawiono historię i ewolucję omawianych instytucji. Aspekty komparatystyczne pracy dotyczą tak płaszczyzny poziomej (porównanie samych systemów prawnych), jak i pionowej tj. chronologii (w przypadku niemieckiego i austriackiego systemu prawnego od XIX wieku do współczesności, a w przypadku Polski od drugiej dekady XX w.). Pracę zamyka podsumowujący rozdział piąty, w którym wyrażono potrzebę odejścia od regulacji szczegółowych w celu poddaniu przypadków rażącej nieekwiwalentności świadczeń pełniejszemu oddziaływaniu klauzuli generalnej dobrych obyczajów.