Browsing by Author "Bednarek, Joanna"
Now showing 1 - 7 of 7
Results Per Page
Sort Options
Item Jak możliwa jest absolutna demokracja?(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Bednarek, JoannaW ostatniej części trylogii "Imperium", "Rzeczy-pospolitej", Negri i Hardt pytają o sposób, w jaki wielość może rządzić sama sobą. W odpowiedzi stawiają tezę, że absolutna demokracja, pojmowana jako polityczna artykulacja wielości, niezakładająca jej redukcji do zunifikowanego podmiotu (ludu), jest możliwa. Jak stwierdza Negri, ten sposób myślenia o politycznej artykulacji jest zakorzeniony w tradycji demokratycznego materializmu, stanowiącej alternatywę dla dominującego w nowożytnej filozofii polityki nurtu utożsamiającego władzę polityczną z suwerennością. Wielość organizuje się politycznie dzięki władzy konstytuującej, tożsamej z ontologiczną kreatywnością/produktywnością wielości. Postawienie kwestii politycznej organizacji wymaga więc także postawienia kwestii składu klasowego wielości; demokracja polityczna jest zarazem demokracją ekonomiczną.Item „Logika sensu” – najbardziej lacanowska z książek Deleuze’a?(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2012) Bednarek, JoannaSlavoj Žižek w swojej poświęconej filozofii Gilles’a Deleuze’a książce stawia sobie za cel wydobycie zawartych w teorii autora „Logiki sensu” napięć i sprzeczności. Žižek stawia tezę o współistnieniu w dziele Deleuze’a dwóch nurtów: zbliżonego do psychoanalizy Lacanowskiej nurtu tego, co niecielesne, oraz nurtu „witalistycznego”, opartego na utożsamieniu stawania się z tym, co produktywne. „Logika sensu” jest przykładem nurtu pierwszego – naznacza ją jednak, zdaniem Žižka, podstawowa trudność związana z niemożnością rozstrzygnięcia, czy to skutki/efekty/wydarzenia, czyli to, co wirtualne, wytwarzają ciała (to, co aktualne), czy wręcz przeciwnie, wydarzenia są produktem ciał. Niemożność rozwiązania tego problemu, połączona ze „złym wpływem” Guattariego, miała skłonić Deleuze’a w kolejnych pracach do rozwijania prostszej i mniej obiecującej ontologii witalistycznej. Na ile jednak taka interpretacja filozoficznych wyborów Deleuze’a jest trafna (i produktywna)? Czy nie stanowi raczej kolejnego przykładu redukcji wszelkiego materiału do Lacanowsko-Heglowskich kategorii, do jakiej przyzwyczaił nas Žižek?Item Polityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii polityki(2010-11-03T12:36:51Z) Bednarek, Joanna; Kwiek, Marek. PromotorCelem pracy jest prezentacja ontologicznych podstaw teorii filozoficznych zaliczanych do poststrukturalizmu oraz wpływu tych podstaw na rozwijane w ich obrębie koncepcje polityczności i polityki. W obrębie filozofii poststrukturalistycznej można wyróżnić dwa typy ontologii. Ontologie transcendencji, reprezentowane przez teorie Alaina Badiou, Slavoja Žižka, Ernesto Laclau i Chantal Mouffe oraz Giorgio Agambena, zakładają istnienie transcendentnej instancji organizującej rzeczywistość (znaczącego, liczenia-jako-jedno) oraz przyznają podmiotowi rolę czynnika ontologicznie konstytutywnego. Ontologie immanencji, reprezentowane przez teorie Michela Foucaulta, Gilles’a Deleuze’a i Antonio Negriego, pojmują byt jako produktywne i dynamiczne źródło nieustannej innowacji; jest on utożsamiany z siłą wewnętrznego różnicowania się (stawania-się-innym). Przyjmowany typ ontologii owocuje odmiennym podejściem do problemów filozofii polityki. Podczas gdy ontologie transcendencji skupiają się na wyznaczaniu specyfiki tego, co polityczne oraz konstruowaniu uniwersalnego podmiotu działania politycznego, ontologie immanencji koncentrują się na przedstawianiu politycznego eksperymentu czy też innowacji jako złożonego, heterogenicznego procesu, obejmującego różne sfery rzeczywistości i odmiennych aktorów.Item Praca biopolityczna i nowy skład klasowy (Pragnienie-produkcja i żywa praca 2 – Hardt i Negri)(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2012) Bednarek, JoannaNegri i Hardt stawiają w trylogii „Imperium” kontrowersyjną tezę o autonomizacji pracy biopolitycznej spod władzy kapitału. Twierdzą również, że tak „wyzwolona” praca stanowi podstawę politycznej emancypacji klasy robotniczej/wielości. Zestawienie kategorii pracy biopolitycznej z wprowadzonym przez Deleuze’a i Guattariego pojęciem pragnienia-produkcji, jaki i porównanie tezy o jej autonomizacji z (również pochodzącym od autorów „Kapitalizmu i schizofrenii”) pojęciem stawania-się-mniejszościowym, uwidacznia zarówno ograniczenia, jak i potencjał teoretycznych propozycji autorów „Rzecz-pospolitej”.Item Utopia? Tak poproszę!(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Bednarek, JoannaItem Wyprzedzić teraźniejszość(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2012) Bednarek, JoannaItem Życie jako moc deterytorializacji (Pragnienie-produkcja i żywa praca I – Deleuze i Guattari)(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Bednarek, JoannaCelem artykułu jest przedstawienie wprowadzonej przez Deleuze’a i Guattariego kategorii życia jako produkcji; stanowi ona afirmatywne i dzięki temu otwierające nowe perspektywy ujęcie problematyki biopolitycznej. Nacisk zostaje położony na bezpośrednio społeczny i polityczny charakter życia jako produkcji; omówione zostaje też stawanie-się-mniejszościowym jako strategia oporu wobec kapitalizmu.