Browsing by Author "Chojecka, Jana Maria"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Kobieta w więzieniu i jej resocjalizacja – zamierzenia a rzeczywistość(2012-06-15T10:18:59Z) Chojecka, Jana Maria; Ambrozik, Wiesław. PromotorPrzestępczość żeńska, głównie ze względu na mniejszy udział kobiet w ogólnej populacji sprawców, nie była i w dalszym ciągu nie jest postrzegana jako problem społeczny. Należy jednak podkreślić, iż stanowi ona wyzwanie dla teorii i praktyki resocjalizacji, które nie mogą dłużej pozostawać obojętne na statystyczne doniesienia mówiące o wzrastającej liczbie kobiet popełniających czyny karalne. Dotychczasowy brak należytego rozpoznania specyfiki kobiecej przestępczości oraz zaniechanie (w Polsce) rzetelnych badań zmierzających do wypracowania oddziaływań resocjalizacyjnych skierowanych wprost do kobiet mógł przyczynić się do wzrostu populacji skazanych kobiet przebywających w zakładach karnych. Podstawowym celem niniejszej dysertacji było zwrócenie uwagi na konieczność budowania oddziaływań resocjalizacyjnych w oparciu o sprawdzone i skuteczne założenia teoretyczne i diagnostyczne. Służyć temu miało zaprezentowanie wypracowanego głównie w warunkach kanadyjskich Modelu RNR (Risk-Need-Responsivity), który stanowi ciekawą alternatywę teoretyczną i praktyczną dla współczesnej praktyki penitencjarnej. Model ten opiera się na trzech zasadach - ryzyka, potrzeb i responsywności, wokół których należy konstruować działania diagnostyczne i korekcyjne służące skutecznemu redukowaniu ryzyka powrotu do przestępstwa. Innymi słowy istnieją specjalistyczne narzędzia diagnostyczne (takim jest niewątpliwie zastosowany w badaniach kwestionariusz narzędzia LSI-R), dzięki którym określić można występowanie potrzeb kryminogennych u badanej jednostki. Narzędzia te z jednej strony pozwalają uchwycić rodzaj czynników ryzyka (a więc potrzeb kryminogennych właśnie), a także nasilenie ich występowania. Im więcej potrzeb kryminogennych, tym wyższy poziom szacowanego ryzyka powrotu do przestępstwa. Model RNR to jednak za mało, by uznać oddziaływania za skuteczne. Należy bowiem w konstruowanych w zakładach karnych programach oprzeć się na skutecznym modelu teoretycznym stanowiącym uzasadnienie doboru metod, technik i narzędzi korekcyjnych. W literaturze przedmiotu za skuteczne i sprawdzone uznaje się podejście kognitywno-behawioralne do resocjalizacji. Uznając, iż nasze działanie zależy w dużej mierze od poznania, należy w oddziaływaniach korekcyjnych oprzeć się na zastępowaniu istniejących schematów myślowych, często błędnych, nowymi schematami, które stanowić będą podstawę skutecznego i społecznie pożądanego sposobu postępowania. Założenia te znalazły swe odzwierciedlenie w badaniach własnych prezentowanych w niniejszej dysertacji.