Browsing by Author "El Ghamari, Magdalena"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Polityka informacyjna organizacji terrorystycznych – na przykładzie Daesh(Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM w Poznaniu, 2017) El Ghamari, MagdalenaPolityka informacyjna w aspekcie ekstremizmu islamskiego jest tematyką niezwykle obszerną oraz skomplikowaną. Dlatego należytym jest, by na samym początku określić, co zgodnie z przyjętym zamierzeniem prezentowanej treści, należy rozumieć pod pojęciem polityki informacyjnej oraz propagandy fundamentalistów Przedstawiony artykuł obejmuje szerokie spectrum propagandy polityczno, kulturowo, społecznej, jak również techniki masowej perswazji, charakteryzujące społeczeństwo postindustrialne. W tym obszarze obejmuje umiejętne posługiwanie się obrazami, sloganami i symbolami, odwołującymi się do uprzedzeń oraz emocji odbiorców, przez organizacje terrorystyczne. Zidentyfikowane zostały obszary efektywnej komunikacji, oparte na wielorakich płaszczyznach, mające na celu skłonienie odbiorcy do „dobrowolnego” przyjęcia punktu widzenia organizacji terrorystycznych. Płaszczyzny komunikacji, są zależne od grupy docelowej odbiorców, których można podzielić wedle zajmowanego statusu społecznego, majętności, przekonań religijnych, postaw społecznych, konserwatyzmu czy też opcji politycznej. W badanym kontekście, wymiar informacyjny, ekstremizmu islamskiego będzie obejmował działania grup ekstremistów, powołujących się na stworzenie kalifatu muzułmańskiego oraztworzenie Daesh (ang. Islamic State) Państwa Islamskiego. Z uwagi, iż sama historia oraz tematyka funkcjonowania, legalności oraz działań bezpośrednich ISIS, nie jest tematyką niniejszego artykułu, zostaną przedstawione jedynie metody działania polityki informacyjnej, sposoby wykorzystywania popularnych massmediów, w celach propagandowych, czy też werbunkowych, samej organizacji. Wymiar informacyjny będzie dlatego opierał się głównie na propagandzie politycznej, religijnej oraz metodach dezinformacji potencjalnego odbiorcy.Item Prawo do samostanowienia a kurdyjskie ruchy narodowościowe i ich status na arenie międzynarodowej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2016) El Ghamari, MagdalenaPaństwo kurdyjskie nie istnieje, na żadnej oficjalnej mapie świata. Mimo wszystko od lat Kurdowie walczą, by nie tylko traktować ich jako naród, ale i zaakceptować ich dążenia do własnego terytorium. Zainteresowania badawcze oraz podjęcie tematyki politologicznej, związanej z istotą państwa i narodu w kontekście sytuacji Kurdów jest niezwykle istotne. Istotą wszelkich koncepcji państwa, mimo ich różnorodności i różnic pomiędzy nimi, jest fakt, że państwo jest zbiorowością obywateli, zorganizowaną wspólnotą ludzi, podporządkowanych suwerennej władzy i mieszkających na określonym terytorium. Te trzy zasadnicze elementy państwa: terytorium, oddzielone od innych granicami, w obrębie którego ludzie poddani są jednej władzy politycznej, społeczność, ogół ludzi, którzy zamieszkują dane terytorium, i których łączy więź zależności politycznej, władza, są ze sobą nierozerwalnie związane i bez nich trudno jest mówić o możliwości istnienia państwa. Naród to ludzie, którzy związani są w jedność wielką siłą, jaką jest narodowość. Państwo i naród wzajemnie na siebie oddziałują. Ten proces można określić jako narodowotwórczą rolę państwa oraz jako państwowotwórczą rolę narodu. Ukazanie problematyki atrybutów europejskiego podejścia do „państwa i narodu” w odniesieniu do Kurdystanu i narodu kurdyjskiego stało się przyczynkiem do dalszych rozważań badawczych i próbą odpowiedzi na pytanie – Czy państwo kurdyjskie i jego naród, jest w stanie wyczerpać katalog warunków niezbędnych do stworzenia własnego miejsca na Ziemi.