Browsing by Author "Gortych-Michalak, Karolina"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Alternatywne metody rozwiazywania sporów w przekładzie chińsko-polskim i polsko-chińskim. Studium badawcze terminologii z zakresu arbitrażu(Wydawnictwo Naukowe CONTACT, 2013) Grzybek, Joanna; Matulewska, Aleksandra; Gortych-Michalak, KarolinaMonografia jest interdyscyplinarnym ujęciem alternatywnych metod rozwiązywania sporów w Polsce i w Chinach oraz wynikiem połączenia wiedzy językoznawczej z wiedzą prawniczą w zakresie teorii i praktyki. Przedstawiono podstawowe terminy polskie i chińskie związane z polubownym rozwiązywaniem sporów, szczególną uwagę poświęcając arbitrażowi. Zwrócono uwagę na czynniki kulturowe, historyczne oraz polityczne, które wpływają na rozumienie wyodrębnionych w monografii pojęć prawnych, do których odnoszą się wyłonione w pracy terminy. Ponieważ problematyka przekładu terminologii i frazeologii poruszonej w pracy jest w Polsce wciąż nieznana, dokonano parametryzacji znaczeń terminów bliskoznacznych w języku polskim i chińskim, ustalono stopień ich ekwiwalencji, a następnie zaproponowano dobór odpowiedniej techniki tłumaczeniowej dla wybranych potencjalnych odbiorców przekładu. Istnieją różnice w formułowaniu i rozumieniu pojęć prawnych dotyczących alternatywnego rozwiązywania sporów w Chinach i w Polsce. Wynikają one przeważnie z czynników socjo-kulturowych, które wpływają na prawo i procedury rozwiązywania sporów w obrębie omawianych w pracy systemów prawnych, tj. systemu prawa Chińskiej Republiki Ludowej i Polski. Może się wydawać, że harmonizacja prawa handlowego i ujednolicanie przepisów regulujących rozwiązywanie sporów przez ustawę modelową UNCITRAL te różnice niwelują. Jednak odmienności kulturowe, różna polityka i historia znacznie wpływają na konceptualizację rzeczywistości prawnej. Tłumacze języka chińskiego nie są zwykle wyposażeni w wiedzę z zakresu prawa i kompetencje w zakresie chińskiego języka prawa. Przyswojenie wiedzy na temat kultury, historii, literatury Chin i Tajwanu oraz nauka języka chińskiego zabierają stosunkowo wiele czasu. Trudno o jednoczesną specjalizację w zakresie nauk prawnych i komparatystyki prawniczej. Ponadto w Polsce wciąż brakuje profesjonalnych, specjalistycznych słowników polsko-chińskich i chińsko-polskich, a zagraniczne słowniki dwujęzyczne nie zawsze stanowią dobre rozwiązanie w tej niełatwej sytuacji. Zastosowanie języka pośredniego, czyli najczęściej języka angielskiego w przekładzie polsko-chińskim często komplikuje sytuację, bo dochodzi do wprowadzenia terminów mających odniesienie do instytucji prawnych systemu common law. Brakuje też zbiorów tekstów paralelnych mogących ułatwić pracę tłumaczy, a sama procedura rozwiązywania sporów w formie arbitrażu czy mediacji jest zwykle poufna i tajna, trudno więc o materiały językowe z tego zakresu. Teksty i komunikacja ustna dotyczące alternatywnych metod rozwiązywania sporów są formułowane w języku specjalistycznym, dlatego w pierwszym rozdziale monografii opisano stan badań w zakresie języka specjalistycznego, w szczególności języka prawnego i języka prawniczego. Zwrócono uwagę na duży wpływ kultury na język prawa i przywołano poglądy wybranych teoretyków tłumaczenia na temat zależności występujących między językiem a kulturą. Podkreślono, że narodowe języki prawa są pod wpływem otaczających je systemów prawnych. Prawo jako część kultury powinno być rozpatrywane przez pryzmat wieloletniej historii prawnej i kierunków rozwoju prawa. Kulturę charakteryzuje zwykle wspólny język. Autorka zwróciła uwagę na to, że prawo wyrażane na obszarze danego języka może być podzielone na systemy prawne, które tworzone były niezależnie od używanego języka prawa, ale od warunków politycznych i społecznych. Dlatego chiński język prawa w Chińskiej Republice Ludowej może się różnić od języka chińskiego używanego na Tajwanie czy w Hongkongu. Rozumienie poszczególnych terminów prawnych oznacza przyporządkowanie określonych cech sytuacji komunikacyjnej i tekstu odpowiednim wzorcom kulturowym. Potrzebna jest również świadomość specyfiki języka prawa, dlatego przybliżono wybrane cechy języka prawa. W dalszej części pracy zwrócono uwagę na wieloaspektowość i interdyscyplinarność przekładu prawniczego i stan badań w tym zakresie. Tłumaczenie powinno być zorientowane na określonego odbiorcę czy określoną grupę odbiorców. Tłumacz powinien mieć zatem na względzie nie tylko semantykę, ale też pragmatykę danego komunikatu. Ponadto powinien ustalić kulturę prawną i czynniki socjokulturowe wpływające na komunikat. Dopiero w oparciu o wiedzę interdyscyplinarną może dokonać doboru odpowiedniej strategii translatorskiej. W publikacjach poświęconych tłumaczeniu prawniczemu wielokrotnie podkreślano interdyscyplinarność tego procesu, określając na podstawie różnych parametrów poziom jakości tłumaczenia i ustalając kompetencję dobrego tłumacza specjalistycznego. Dobry tłumacz powinien zatem czytać literaturę prawną w języku ojczystym i w języku, w którym pracuje, a następnie dokonywać porównania obu rzeczywistości prawnych, co z kolei umożliwi mu wyrażenie informacji podanych w języku wyjściowym w języku docelowym. Następnie opisano metody badawcze zastosowane przez autorkę monografii, tj.: vi. model pragmatyczny przekładu terminologii prawniczej, vii. metodę porównania tekstów paralelnych, viii. teorię skoposu Vermeera, ix. parametryzację terminologii dotyczącej arbitrażu i mediacji; x. techniki zapewniania ekwiwalentów dla terminów bezekwiwalentowych. W oparciu o zastosowane metody badawcze, zaproponowano dla wybranych terminów z zakresu alternatywnych metod rozwiązywania sporów, a szczególności z zakresu arbitrażu, dyrektywy translacyjne, przeznaczone dla określonego wycinka rzeczywistości legilingwistycznej. Kolejną część monografii stanowi wprowadzenie do tematyki alternatywnych metod rozwiązywania sporów w ujęciu prawnym i językowym. Zwrócono uwagę na historię polubownego rozwiązywania sporów, a szczególnie na fakt, że chińska tradycja alternatywnego rozwiązywania sporów sięga czasów Chin tradycyjnych i jest głęboko zakorzeniona w kulturze i filozofii. Opisano typologię form alternatywnego rozwiązywania sporów, a następnie przytoczono definicje instytucji negocjacji, mediacji oraz arbitrażu. Scharakteryzowano te instytucje w kontekście rzeczywistości prawnej w Polsce i w Chinach. Przybliżono ponadto stan badań w zakresie języka z zakresu alternatywnych metod rozwiązywania sporów. Wyodrębniono badania porównawcze nad językiem ustaw krajowych i językiem ustawy modelowej UNCITRAL oraz badania w obrębie języka prawnego i prawniczego dokumentów towarzyszących rozwiązywaniu sporów. Ukazano kierunek rozwoju badań w tym zakresie. W kolejnym rozdziale dokonano analizy terminologicznej i prawnoporównawczej instytucji arbitrażu w Chinach i w Polsce. W odniesieniu do przekładu chińsko-polskiego i polsko-chińskiego ukazano wieloznaczność polskiego terminu arbitraż. Szczególną uwagę poświęcono synonimii i braku jednoznacznych definicji w zakresie polskiego sądownictwa polubownego, które mogą stanowić problem dla tłumaczy specjalistycznych. Ukazano typologię sądu polubownego. Następnie wyłoniono terminy i związki frazeologiczne występujące w tekstach dotyczących arbitrażu, a w oparciu o wyniki przeprowadzonej analizy sformułowano dla nich dyrektywy translacyjne. Przedstawiono formy i specyfikę zapisu na sąd polubowny w Polsce i w Chinach. W ostatniej części monografii oraz języka chińskiego zapisu na sąd polubowny w aspekcie tłumaczeniowym chińsko-polskim i polsko-chińskim. Zaproponowano tłumaczenie wybranych umowy na sąd polubowny i klauzul arbitrażowych. Scharakteryzowano krótko ich cechy językowe i problematykę przekładu tego typu tekstów.Item In Search of Equivalents in Legal Translation: A Parametric Approach to the Comparison of Legal Terminology in Polish and Greek(Wydawnictwo Naukowe CONTACT, 2017) Gortych-Michalak, KarolinaThe present book is a part of the research project in legilinguistic translatology, entitled: ‘Parametrisation of legilinguistic translatology in the scope of civil law and civil procedure’. Financial support was provided by the National Science Centre of the Republic of Poland (Sonata Bis Programme — research grant no. DEC-2012/07/E/HS2/00678, which enabled us to finance the research into the Polish-Greek language pair. The basic assumptions for the parametric approach to the comparison of legal terminology in legal translation are presented in Chapter I. Legilinguistics, understood here as legal linguistics, is the discipline devoted to the nature, development and usage of legal language, while legilinguistic translatology, as a subdiscipline of translatology, concerns itself with the theory and practice of the translation of legal texts. As legilinguistic translatology is subdivided into theoretical and practical translatology, the present study is categorised as an investigation in the practical field. However there are some references to theoretical legilinguistic translatology also. The point of departure is the paradigm of legal communication, where the source text (here also called the ‘translandive text’) are Polish statutes in the area of civil law, the source-text author is the Polish lawmaker, the translation is a legal text (here also called the ‘translantive text’), the recipient is a Greek legal professional or judicial authority. The author and the recipient of the potential translation are both members of the professional legal communicative community, and simultaneously the author of the text is a member of the communicative community of the Polish language, while the recipient of the potential translation is a member of the Greek-language communicative community. The research methodology is presented in Chapter II. The parametric comparative analysis takes as a point of departure terms excerpted from Polish civil law statutes, i.e. the Civil Code (Kodeks Cywilny) and the Code of Civil Procedure (Kodeks Postępowania Cywilnego), here also called ‘translandive units’. They are compared with Greek terms, which, first of all, come from Greek civil law statutes, i.e. the Civil Code (Αστικός Κώδικας [Astikos Kodikas]) and the Code of Civil Procedure Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας [Kodikas Astikis Dikonomias]). If they are not present in statutes, they are excerpted from other legal genres, and, ultimately, if they are not present in other legal genres, either, then, they are excerpted from other lects (e.g. LSPs, vernacular lect) or potentially coined by the translator. The very first step of comparative analysis focuses on the meaning of the terms in a legal context. This is followed by analysis of the source-text unit compared with the translantive text (target text) in the context of the relevant dimensions of the terms. The dimensions are understood as a set of homogeneous properties that are used to calculate the distance between the compared terms. The set of minimal dimensions, which allow us to calculate the similarities and differences between the compared terms, comprises: genre, lect, branch of law, sub-branch of law and optional dimensions. The presumed objective of the comparative analysis is to determine: 1) lack of distance, where the compared terms can be recognised as synonyms; 2) short distance; where the compared terms can be recognised as translational equivalents; 3) significant distance, where compared terms cannot be recognised as translational equivalents, and there is a need to compensate for the lack of common dimensions; 4) lack of possible calculation because there is no term that could be compared on the basis of the aforementioned dimensions and their properties. Research material comprises the basic normative acts of Polish and Greek substantive and procedural civil law. Firstly, the relevant dimensions are presented in hierarchical order (Chapter III); then, they are applied to calculate the distance between Polish and Greek civil law terms. They are investigated from the perspective of the relations of convergence (Chapter IV), polysemy (Chapter V), complementarity (Chapter VI), cognate words and potential false friends (Chapter VII), imprecise or flexible meaning (Chapter VIII), euphemisms and metaphors (Chapter IX). Semantic-lexical relations are investigated from the intralingual and interlingual points of view, within the framework of the language of Polish and Greek civil law. Since comparative analysis of Polish and Greek terms is accompanied by certain directives of particularistic Polish-Greek legilinguistic translatology, under the relevant postulates of general legilinguistics, they are used within the translation algorithm. It should be stressed that the algorithm is presumed to be a set of actions executed in a certain order in order to achieve a certain result. Then, the translational algorithm based on parametric calculation of distance between compared legal terms is applied, and the explanation scheme is given (Chapter X). In conclusion the results of the research are presented analytically and subsequently discussed in Chapter XI, with concluding notes are provided from the perspective of: 1) translation practice, and 2) lexicography and terminography in reference to LSP lexicography.Item Polisemia w przekładzie prawniczym grecko-polskim i polsko-greckim(Institute of Linguistics Adam Mickiewicz University, 2013) Gortych-Michalak, KarolinaWieloznaczność terminologiczna stanowi relatywnie istotny problem w procesie przekładu, który wymaga zastosowania rozwiązania translatorskiego adekwatnego do kontekstu. Zjawisko wieloznaczności zdaje się być również nieco problematyczne do zdefiniowania przez językoznawców, którzy rozważają polisemię w kontekście homonimii i odwrotnie. Mimo dążności języka prawnego do precyzyjnego wyrażania myśli legislatora, wirtualnego autora tekstu prawnego, również i w tekstach prawnych, np. w konstytucjach i ustawach znajdują się wyrazy polisemiczne. Celem niniejszego artykułu jest opracowanie metodologii znajdowania i aplikacji adekwatnych rozwiązań translatorskich do przekładu terminów wieloznacznych polskiego i greckiego języka prawnego.Przedmiotem opracowania są terminy (wyrazy i frazy) zbudowane w oparciu o morfem rdzeniowy «πολιτ» [polit] pochodzące z prawa konstytucyjnego,administracyjnego, cywilnego obecne w greckim i polskim języku prawnym i prawniczym. W wielu opracowaniach wskazuje się na konieczność powiązania terminologii z kontekstem jako podstawy do zapewnienia właściwego ekwiwalentu translacyjnego w obrębie metodologii pragmatycznego przekładu prawniczego. Przeprowadzone badania stanowią przyczynek do rozwoju dalszych opracowań leksykograficznych w obrębie tzw. mniej popularnych języków, jakimi są język grecki i język polski. Wyniki badań mogą być aplikowane w obrębie translatoryki, glottodydaktyki oraz komparatystyki prawniczej. POLYSEMY IN GREEK-POLISH AND POLISH-GREEK LEGAL TRANSLATION Polysemy is a relatively important problem in translation and it requires a translation solution which is adequate to the context. The phenomenon of polysemy seems to be slightly difficult to be defined precisely in linguistics as lingusts analyze polysemy in reference with homonymy. Even if legal language aims at expressing accurately meanings, there are many examples of polysemous terms in statutory instruments including constitutions or statutes which are produced by a virtual author - the legislator. The purpose of the paper is to provide methodological means for finding and to applying adequate translational strategies of dealing with polysemous terms occurring in Greek and Polish legal languages. Some legal terms (words and phrases) derived from the morpheme «πολιτ» [polit] of constitutional, administrative and civil Greek and Polish legal language are investigated. The author of the paper emphasises the connection between the terms and the context in which they occur and points out that context analysis is the only way to find successful translational equivalents meeting the requirements of the pragmatic methodology of legal translation. The research might be prolegomena to further lexicographic studies of the so-called lesser spoken languages including for example Greek and Polish languages. The obtained results of the research might be used in translation studies and practice, language teaching and comparative law.Item Polysemic terms in Chinese, German, Greek and Polish legal language. A comparative study(2013) Gortych-Michalak, Karolina; Grzybek, JoannaThe main issue of the paper is the phenomenon of polysemy, which is present in the Chinese, German, Greek and Polish legal languages. The phenomenon is seen as the criterion of comparative studies between the specified legal languages. As polysemy is often discussed together with homonymy, the authors have decided to define polysemy in the introduction of the text, on the basis of etymology and being contrary to homonymy. The first assumption is an existence of the polysemy of certain terms (words and syntagmas), which relies on simultaneous existence of the term both in general (lay) language and in language for special purposes. The LSP may be the legal language, for example. Based on the existing research of legal language, the authors assume polysemy does not have a homogenous character as a term and moreover this is confirmed by various legilinguistic classifications. There are typologies of legal language based on the criterion of source text, but the authors also propose the consideration of a classification performed on the basis of various fields of law i.e. civil law, constitutional law, criminal law together with confirmation of classification. This criterion may be very useful when explaining the polysemy of legal terms as it originates not only from different types of legal texts, but primarily comes from legal fields. The performed comparative analysis of selected legal terms of different Chinese, German, Greek and Polish legal fields indicates that the multiplicity of meanings of the same term(word/syntagma) comes from the presence of this term in different legal fields. Simultaneously, the primarily assumed statement of the existence of polysemy in the frame of a certain language for special purposes, i.e. legal language, is confirmed. This assumption may be a valuable aspect of further research of national legal languages and may be useful for the users of legal language such as legal translators or legal comparatists.Item Struktura polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych. Studium porównawcze w aspekcie translatologicznym(2013) Gortych-Michalak, Karolina; Matulewska, Aleksandra; Grzybek, JoannaKsiążka ma charakter interdyscyplinarny, ponieważ dotyczy zagadnień zarówno językoznawczych, jak i teoretyczno-prawnych. Z tego względu konieczne jest zastosowanie eklektycznego aparatu metodologicznego, który pozwala na poddanie tekstu prawnego analizie z użyciem metodologii prawniczej oraz językoznawczej. W jej ramach wykorzystana jest metodologia badań porównawczych, teoria aktów mowy oraz metodologia pragmatycznego przekładu prawniczego.Dział językoznawstwa, którego przedmiotem badań jest m.in.język prawny i jego wytwory nazywany jest w niniejszym opracowaniu legilingwistyką (por. Matulewska 2007). Jej istota i stan badań na polu nauk humanistycznych w Polsce, Grecji i na Cyprze stanowią punkt wyjścia do dalszych rozważań na temat tekstów aktów normatywnych. Z tego względu, wiadomości na temat legilingwistyki polskiej, greckiej i cypryjskiej zamieszczono w pierwszym rozdziale niniejszej książki. W tej części opracowania zostaną przywołane badania porównawcze i ich funkcja w badaniach legilingwistycznych, oraz cechy przekładu tekstów prawnych. Ze względu na specyfikę tłumaczenia tekstów prawnych, legilingwistyka porównawcza zostaje powiązana z komparatystyka prawniczą. W dalszej części pracy, opierając się na pojęciach podstawowych, jakimi są: język prawny, tekst prawny, rozumiany w niniejszej książce jako akt normatywny, zostaną wskazane główne nurty badań nad tekstem prawnym, jakie są obecne w naukach prawnych oraz w badaniach językoznawczych. Zwraca się również uwagę na dystynkcję terminów akt normatywny i tekst aktu normatywnego, który jest przedmiotem niniejszego opracowania. W oparciu o istniejącą metodologię wysuwam własne postulaty w zakresie metodologii badawczej polskich, greckich i cypryjskich tekstów aktów normatywnych.Następnie, opierając się na myśli Teuna van Dijka (por 1976) mówiącej, iż użycie języka należy rozpatrywać jako część zdarzenia społecznego, analizie zostaje poddana komunikacja prawna w Polsce,Grecji i na Cyprze, a w szczególności rola, jaką odgrywa w tym układzie komunikacyjnym tekst prawny. Wskazuje i charakteryzuje się trzy główne elementy układu komunikacyjnego, jakimi są nadawca, komunikat i odbiorca. Relacje między nimi reguluje tekst prawny, który ma funkcje sprawczą. Przedstawiony sposób prowadzenia badań prowadzony jest na wybranych pod kątem wspólnej funkcji (por. Kötz i in., 1998) aktach normatywnych cypryjskich, greckich i polskich. Nakreślone zostają również oczekiwane wyniki badań. Tytułowe zagadnienie, jakim jest analiza struktury tekstów prawnych w ujęciu porównawczym, to przedmiot części badawczej książki. W rozdziale czwartym teksty prawne zostały poddane badaniu z perspektywy superstruktury rozumianej jako globalna organizacja redakcyjna tekstu. W rozdziale piątym teksty normatywne są analizowane z perspektywy makrostruktury, która stanowi szkielet organizacyjny tekstu opierający się na treści i znaczeniu. W tej części pracy przyjmuję za Teunem Van Dijkiem rozumienie makrostruktury jako linearnej organizacji treści, jak również proponuję własne rozumienie makrostruktury jako sieci jednostek semantycznych stanowiących makrostrukturę nielinearną tekstu. W rozdziale szóstym podstawą analizy porównawczej tekstów normatywnych jest mikrostruktura,którą rozumiem jako strukturę przepisów prawnych. Przepis prawny z kolei jest najmniejszą całościową jednostką tekstu prawnego, z którego interpretuje się normy prawne. Ich typologia jest kryterium podziału przepisów prawnych i wskazania składników referencyjnych przepisów, które werbalizują składniki norm prawnych. Analiza tekstów polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych, prowadzona na różnych poziomach strukturalnych, wskazuje również elementy łączące dane poziomy tekstu między sobą. Wnioski, jakie wynikają z analizy porównawczej badanych tekstów odpowiednio w perspektywie superstruktury (rozdział czwarty),makrostruktury (rozdział piąty) i mikrostruktury (rozdział szósty),każdorazowo są podsumowywane w aspekcie translatologicznym. Uwzględniają one sposób prowadzenie badań porównawczych na potrzeby trsnslatologii w celu uzyskania oczekiwanych i mogących mieć praktyczne zastosowanie wyników. Pod koniec każdego rozdziału badawczego wskazuje się sposób wykorzystania wyników przeprowadzonej analizy porównawczej w teorii i praktyce przekładu. W przeprowadzonym badaniu nakreślam korzyści płynące z analizy porównawczej struktury tekstu prawnego, które winno poprzedzać proces tłumaczenia. Tego typu proces odgrywa niebagatelną rolę w przekładzie tekstów prawnych pomiędzy tzw. mało popularnymi językami, które nie doczekały się jeszcze specjalistycznych opracowań porównawczych, nawet na poziomie słowników bilingwalnych. Z tego względu nakreślam model pracy poprzedzającej właściwy proces przekładu, który uwzględnia, pomijany jak dotąd w opracowaniach przekładoznawczych, etap mapowania jednostek semantycznych w tekście translandywnym i w translacie. W rozdziale siódmym, struktura tekstów polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych zostaje zbadana pod kątem kryteriów tekstowości (por. de Beaugrande i Dressler, 1990), roli, jaką odgrywa w zdarzeniu komunikacji prawnej (por. Bańczerowski 1999)oraz sposobu realizacji illokucyjnych aktów mowy (por. Austin 1976,, Searle 1969, 1999). W strukturze analizowanych tekstów aktów normatywnych wskazane są odpowiednio sygnifikatory tekstowości,zdarzenia komunikacyjnego, performatywności oraz dyrektywalności. Kluczowym wnioskiem jest konstatacja, iż wszystkie elementy struktury tekstu tworzą efekt synergetyczny. Wnioski wynikające z przeprowadzonych badań porównawczych zarówno w aspekcie translatologicznym, jak i w świetle kryteriów tekstowości, schematu zdarzenia komunikacyjnego i teorii aktów mowy są zawarte w rozdziale ósmym. W oparciu o nie, wskazane zostają również dalsze perspektywy dla legilingwistycznych badań, o które zostają pokrótce nakreślone w zakończeniu książki. Ponadto, wskazuję w książce przestrzenie współpracy na styku nauk prawnych i językoznawczych. Uwzględniam w nich współdziałanie nauk prawnych oraz nauk językoznawczych i z jednej strony pomocniczy charakter legilingwistyki dla komparatystyki prawnej, a z drugiej strony pomocniczy charakter komparatystykiprawnej dla legilingwistyki. Imperatywem kierunku współpracy staje się określony cel, czyli skopos. Monografię dopełnia zakończenie, w którym ustosunkowuję się do uzasadnienia wyboru tematu pracy z perspektywy przeprowadzonych badań a także streszczenie książki napisane w języku polskim,angielskim i greckim.Item Teaching Certified Translator Candidates at the Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland(2014-08-28) Gortych-Michalak, Karolina; Matulewska, AleksandraThe curriculum of a post-graduate course at the Adam Mickiewicz University has been prepared after an analysis of translation problems occurring in EU legal translations into Polish. An introduction to civil law, commercial law, civil procedure, penal law and penal procedure has been included in the curriculum. A Polish language course has also been introduced as the analysis also revealed that many errors result from insufficient knowledge of the mother tongue. The course includes legal translation strategies and methodology, and also solutions for the most frequently occurring grammatical, stylistic and punctuation problems. Students are acquainted with the rules recommended by the Sworn Translators' Code and the macrostructure of legal texts formulated in Polish and foreign languages and also non-legal texts translated for courts, the public prosecution service and the police. The presentation is intended to show methods applied by legal translation teachers of various pairs of languages to overcome the main translation problems with special emphasis placed on avoiding fatal errors.Item The recipients of Polish, Greek and Cypriot legal norms. Linguistic exponents(2014) Gortych-Michalak, KarolinaThe paper is dedicated to highlighting and indicating linguistic exponents used for needs to express the recipients of legal rules, which are present in Polish, Greek and Cypriot normative acts. The thesis of the investigation is the suspicion of designation or denotation or different relations existing between linguistic exponents referring to the recipients of legal rules and the real recipients of legal rules. Before the empirical investigations are conducted, some characteristics of legal language (statutory language) are given. The statutory language is understood as the language used express and to formulate legal rules. Thus, language of legal rules is an abstract creation as it is the interpreted form of the statutory language. Then a typical legal rule might be seen as an utterance saying: “X (in the circumstances Y) does Z”. The statutory language has a specific character and function, which is to express and to verbalize legal rules, thus considering the typology of legal rules, which is division into general legal rules(lex generalis) and specific legal rules (lex specialis), the linguistic exponents of these rules are presented. They are derived from Polish, Greek and Cypriot normative acts, more specifically, they form the laws. The next step of the investigation is to present the linguistic exponents used to specify the recipients of legal rules. The presentation is based on the relations of designation or denotation or different and the analysed linguistic exponents are given in confrontational aspect. The summaries and conclusions of the whole investigation are discussed in the final remarks of the paper. The final step of the investigation is to propose where and how the results of the performed investigations might be used as the applied linguistic, legal translatology especially seems the appropriate applicable field. Keywords: legal language, language of the law, language of legislation, comparative analysis of legal languages, legal clauses, legal norms, legal rules, linguistic phenomena of the lawItem Ασυνέχειες ή συνέχειες της ελληνικής νομικής γλώσσας (1974-2014)(2015) Gortych-Michalak, Karolina; Δημάδης, Κωνσταντίνος Α.Languages for Specific Purposes (LSPs) such as Legal Language are parts of national languages. They may be deemed parts of language systems because they are based on certain national, general linguistic grammar and they have become mutually intermingled. Even specific terms used in the frame of a certain LSP is created on the basis of the grammatical rules of the general language; thus one cannot deem legal language may not be considered to be an isolated, independent language. Moreover, even from a functional point of view legal language has rules correlated with its general language as they both describe a certain reality and are used for linguistic communication. Obviously Legal language and other LSPs refer to various realities and specific communicational situations, but their general functions are the same as the functions of the general, ethnic language. These assumptions lead to the conclusion that as any ethnic language can be investigated for their continuity and discontinuity, so LSPs within this general language can be investigated the same way. Moreover such investigations can enrich the knowledge of changes in the specific ethnic language. The study is intended to present the parametric method for investigating the phenomena of continuity and discontinuity from the diachronic (historical) point of view. When examining certain patterns of Greek legal languages the interdisciplinary approach is needed. Thus the investigation is based on linguistic and legal arts and methodology. The investigation is a comparative study based on two groups of textual corpuses. The corpuses are legislative acts (constitutions, laws, decrees), which have been changed during the period 1974-2014. The linguistic and legal-linguistic phenomena are investigated using a comparative criterion. The parameterisation then enables provision of the third element of the comparison "tertium comparationis", which is a set of relevant dimensions. As methodology has an interdisciplinary character thus the results throw new light not only on linguistics, but also on jurisprudence and social sciences. When discussing the results, some fields of application for the results are given.