Browsing by Author "Koziol, Krzysztof. Promotor"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Hybrydy wielościenna nanorurka węglowa – nanocząstka żelaza jako potencjalne środki kontrastujące w obrazowaniu NMR: synteza i charakterystyka(2015-02-24) Maciejewska, Barbara; Jurga, Stefan. Promotor; Koziol, Krzysztof. PromotorNanostruktury węglowe są przedmiotem intensywnych badań ze względu na ich unikalne właściwości fizyczne i chemiczne. Własności te silnie zależą od rozmiaru, kształtu oraz chiralności powyższych nanostruktur. Trwają intensywne prace badawcze nad potencjalnym zastosowaniem nanorurek węglowych w diagnostyce oraz terapii medycznej. Rozważana jest możliwość wykorzystania węglowych nanostruktur (MWCNT/Fe) w obrazowaniu NMR, technice powszechnie używanej do wczesnej diagnostyki nowotworów. Ze względu na wiele doniesień dotyczących toksyczności nanorurek węglowych w ich nie zmodyfikowanej formie, pracuje się nad poprawą/zmianą interakcji między nanorurką węglową, a środowiskiem biologicznym. Modyfikacja powierzchni za pomocą różnych metod funkcjonalizacji istotnie wpływa na charakter oddziaływania CNT ze środowiskiem biologicznym. Krótkie, sfunkcjonalizowane, nie zanieczyszczone wielościenne nanorurki są znacznie mniej toksyczne. Dobrze zdyspergowane w mediach biologicznych nanorurki węglowe są doskonałym nośnikiem nanocząstek żelaza lub innego magnetycznego materiału istotnego w kontrastowaniu MRI, a możliwość przyłączenia antyciał do sfunkcjonalizowanej zewnętrznej ściany pozwala na wykorzystanie tych struktur w terapii celowanej. Celem pracy była synteza i oksydacja wielościennych nanorurek węglowych (MWCNT) zawierających w swoim wnętrzu nanocząstkę magnetyczną oraz poznanie właściwości fizycznych i aplikacyjnych otrzymanych struktur. Wielościenne nanorurki węglowe zawierające trzy ilości procentowe żelaza otrzymano stosując metodę chemicznego osadzania z fazy gazowej (ang. Floating Catalyst Chemical Vapour Deposition). Następnie, w wyniku funkcjonalizacji silnie utleniającymi kwasami otrzymano hydrofilowe hybrydy/kompozyty nanorurka węglowa/nanocząstka magnetyczna o różnych długościach. Opracowano protokół separacji oksydowanych nanorurek węglowych ze względu na ich długość. Zweryfikowano stabilność oraz stopień dyspersji otrzymanych hybryd w różnych środowiskach biologicznych. Właściwości fizyczne otrzymanych układów scharakteryzowano metodami skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), wysokorozdzielczej transmisyjnej mikroskopii elektronowej (HRTEM), spektroskopii Ramana, spektroskopii podczerwieni, oraz metodą magnetometrii SQUID. Wyznaczono wartości relaksacyjności 1H NMR, określając wydajność badanych struktur jako środków kontrastujących oraz wykonano testy ich przydatności w obrazowaniu MRI. Przeprowadzono analizę cytotoksyczności układów za pomocą testu żywotności WST-1 na komórkach nowotworowych HeLa i prawidłowych fibroblastach.