Browsing by Author "Mazurczak, Dorota"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Przykłady karier akademickich kobiet na Uniwersytecie Poznańskim w okresie międzywojennym
    (Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2011) Mazurczak, Dorota
    The long-lasting endeavors of the citizens of Wielkopolska to establish a Polish university in Poznañ eventually succeeded in January 1919. The Philosophical Faculty constituted the beginnings of Poznañ University (PU). The Legal and Economic Faculty, Faculty of Agriculture and Forestry and Medical Faculty followed soon after. In 1925, the Philosophical Faculty gave rise to two new ones, that of Humanities and the Faculty of Mathematics and Nature. In the first years of PU women were a definite minority of students in all faculties. The situation changed only in the last years preceding the outbreak of the Second World War. The number of female students in the Faculty of Humanities exceeded that of male students in 1936/37 and 1937/38 (427:345 and 387:324 respectively); the proportion of female students was also increasing in the Medical Faculty (233:747 and 228:688) and in the faculty of Mathematics and Nature the number of female students was approaching that of males (265:388 and 238:333), while there were only slightly over 200 females in the Legal and Economic Faculty (in comparison to 1505 and 1347 males). A few women were awarded doctoral degrees. In the time period between the academic years of 1920/21 and 1936/37 (inclusive) 1 woman out of 52 candidates defended a doctoral dissertation in the Legal and Economic Faculty, as did 35 women out of 147 individuals in the Faculty of Humanities, and 1 woman out of 57 candidates in the Faculty of Agriculture and Forestry. While the awarding of a doctoral degree to a woman was relatively common, receiving a postdoctoral degree (habilitacja) used to be a rare achievement. Granting the status of an independent academic, it was most frequent in female faculty members at the Medical Faculty of PU, where it was achieved by Helena Gajewska, Michalina Stefanowska, Anna Gruszecka, Eugenia Sto³yhwowa and Eugenia Piasecka-Zeylandowa. The status of an independent academic was also awarded to Ludwika Dobrzyñska-Rybicka (Philosophical Faculty) and Mieczys³awa Ruxerówna, Helena Polaczkówna and Bo¿ena Stelmachowska (Faculty of Humanities). Jadwiga Marszewska-Ziemiêcka obtained a postdoctoral degree in the Faculty of Agriculture and Forestry. Only three of the above obtained their professorships before the outbreak of the Second World War: Helena Gajewska (Full Professor), Ludwika Dobrzyñska-Rybicka and Michalina Stefanowska (Titular Professor). Four of the above women were married: Zeylandowa, Sto³yhwowa, Marszewska-Ziemiêcka and Dobrzyñska-Rybicka, who became a widow early on. The absence of family and household chores was likely to make a commitment to academic work easier; this could also be a price for achieving the status that went beyond the position of a housewife which was commonly assigned to women at the time.
  • Item
    „Tutaj jest bardzo zimno…”. Życie codzienne niemieckiej urzędniczki w Poznaniu opisane na widokówkach z lat 1941-1944
    (Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, 2009) Mazurczak, Dorota
    W jednej z największych w Polsce kolekcji pocztówek, znajdującej się w ikonograficznych zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu, znalazło się prawie sto kartek od jednego nadawcy, Wery V. – niemieckiej urzędniczki Stowarzyszenia Rolników Kraju Warty (Landesbauernschaft Wartheland), do tego samego odbiorcy – jej matki zamieszkałej w Hamburgu, wysyłanych z Poznania w latach 1941-1944. Początkowo Poznań był dość atrakcyjnym i spokojnym miejscem pracy w porównaniu z często bombardowanym Hamburgiem – pensja bez podatku, niektóre artykuły reglamentowane w Rzeszy tu bez kartek dla urzędników niemieckich, trzy naloty alianckie. W miarę upływu wojny pogarszały się warunki życia i pracy Wery. Prawdopodobnie obawa przed cenzurą i autocenzurą sprawiły, że nie ujawniła swego stosunku do narodowego socjalizmu. Jej postawę wobec Polaków trudno uznać za wrogą. Czas wolny przeznaczała przede wszystkim na korespondencję, poszukiwanie artykułów trudnych do zdobycia w głębi Rzeszy, wysyłanie paczek ze zdobyczami lub praniem czy ubraniami do przerobienia. Rzadko bywała w kinie, kawiarni, teatrze i operze – jeśli tak, to często z powodu zimna. Dużo pisała o pogodzie, niewiele o swej pracy. Dopiero od sierpnia 1944 roku, kiedy zapanował chaos, informowała o zmianach w jej biurze i o zamykaniu oddziałów zamiejscowych.Pisane przez nią widokówki były uzupełnieniem listów do matki. Lektura całej ko-respondencji pozwoliłaby na pełniejsze odtworzenie życia codziennego Wery V.w Poznaniu.