Browsing by Author "Podemski, Krzysztof. Promotor"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Panika moralna w dyskursie publicznym. Rosjanie wobec współczesnej imigracji z Chińskiej Republiki Ludowej.(2016) Łopińska, Aleksandra; Podemski, Krzysztof. PromotorWspółczesne migracje z Chińskiej Republiki Ludowej do Rosji wywołują zróżnicowane reakcje rosyjskiej opinii publicznej – od akceptacji po skrajną wrogość wobec imigrantów. Na ocenę chińskiej imigracji wpływa zarówno splot aktualnych uwarunkowań społeczno-ekonomicznych, jak i skomplikowana historia rosyjsko-chińskich relacji politycznych. W rosyjskim dyskursie publicznym, oprócz rzeczowej analizy korzyści i zagrożeń związanych z napływem imigrantów, odnaleźć można symptomy paniki moralnej, czyli wypowiedzi, w których Chińczycy przedstawiani są jako „diabły ludowe”, odpowiedzialne za społeczne, ekonomiczne i polityczne problemy współczesnej Rosji. W oparciu o atrybucyjny model paniki moralnej, identyfikacja tego zjawiska odbyła się poprzez określenie: (1) jakie zagrożenia eksponowane są w rosyjskim dyskursie publicznym, (2) kto jest postrzegany jako odpowiedzialny za ich wygenerowanie, oraz (3) jakie remedia przeciw tym zagrożeniom są publicznie proponowane. Analiza rosyjskich doniesień medialnych z lat 2002-2012 ujawniła szerokie spektrum postaw nieracjonalnych i nacechowanych silną, nieuzasadnioną wrogością wobec obcych.Item Postawy młodzieży pogranicza wobec rówieśników z zagranicy. Polsko-rosyjskie wymiany szkolne w świetle teorii kontakty Gordona W. Allporta(2023) Dunai, Iuliia; Podemski, Krzysztof. Promotor; Kokociński, Maciej. Promotor pomocniczyGłównym tematem rozprawy są postawy młodzieży polskiej i rosyjskiej oraz ich przemiany będące skutkiem wymian młodzieżowych. Szczególne znaczenie zostało przypisane określeniu wpływu warunków kontaktu zawartych w hipotezie sformułowanej przez Gordona Allporta. Założenie polega na tym, że sposób organizacji wymian ma bezpośredni wpływ na ich uczestników, na chęć nawiązania kontaktów, a także prowadzi do rozwinięcia kompetencji międzykulturowych oraz współwyznacza stopień potencjalnej zmiany postaw w stosunku do przedstawicieli innych krajów. W celu uzyskania rzetelnych wyników w badaniach zastosowano kombinację metod ilościowych i jakościowych. Pytania badawcze zostały podzielone według trzech kryteriów: pierwsze dotyczyło źródeł wiedzy o innym państwie, stereotypów narodowych oraz dystansu społecznego pomiędzy uczestnikami; drugim kryterium analizy było pogranicze, procesy zachodzące na tym terenie i ich wpływ na lokalną społeczność; ostatnie kryterium analizy wiązało się z głównym zagadnieniem niniejszej rozprawy, a mianowicie z tym, jak zastosowanie warunków hipotezy kontaktu wpłynęło na uczestników wymiany oraz jakie dodatkowe elementy oddziaływały na skuteczność realizacji tego wydarzenia. Dzięki przeprowadzonym badaniom udało się udowodnić istotną rolę warunków zaproponowanych przez Gordona Allporta na przebieg wymiany. Ale też ujawniono dodatkowe czynniki mające wpływ na sukces wymiany, takie jak wprowadzenie zajęć integracyjnych, zaangażowanie nauczycieli czy wartość bliskości kulturowej. Wspólnie spędzony czas przyczynił się do zmniejszenia dystansu społecznego w wymiarze mikrostrukturalnym, najważniejszym dla socjalizacji młodzieży i kształtowania postaw. Można stwierdzić, że wymiana wpłynęła na zmianę postaw zarówno w stosunku do uczestników wymiany, jak i do całego społeczeństwa innego kraju. Obecnie zarówno wymiany młodzieżowe pomiędzy Polską a Rosją, jak i opisane wyniki badań mają już wymiar historyczny. Materiały badawcze zbierano i analizowano w innej niż obecna sytuacji politycznej między oboma krajami. Ale przeprowadzone badania nie tracą swojej wartości i nie ma wątpliwości, że wyniki pracy będą przydatne w dalszej perspektywie. Wymiany młodzieżowe i inne podobne przedsięwzięcia mają duże znaczenie dla obszarów pogranicznych. Kiedy nadejdzie czas odbudowywania więzi i poszukiwania wspólnych tematów, wówczas informacje uzyskane w trakcie badań będą pomocne w działaniach na rzecz odnowienia relacji między społecznościami obu państw. The main subject of the dissertation is the attitudes of Polish and Russian youth and their transformations resulting from youth exchanges. Particualar importance has been given to determining the impact of the contact conditions contained in the hypothesis formulated by Gordon Allport. The assumption is that the way the exchanges are organized has a direct impact on their participants, on their willingness to establish contacts, and also leads to the development of intercultural competences and co-determines the degree of potential change in attitudes towards representatives of other countries. In order to obtain reliable results, the research used a combination of quantitative and qualitative methods. The research questions were divided according to three criteria: the first concerned the sources of knowledge about another country, national stereotypes and social distance between the participants; the second criterion of analysis was the borderland, the processes taking place in the area and their impact on the local community; the last criterion of analysis was related to the main issue of this dissertation, namely, how application of the conditions of the contact hypothesis affected the participants of the exchange and what additional elements influenced the effectiveness of the implementation of this event. Through the research conducted, it was possible to prove the important role of the conditions proposed by Gordon Allport on the course of the exchange. But additional factors affecting the success of the exchange were also revealed, such as the introduction of integration activities, the involvement of teachers and the value of cultural proximity. The time spent together contributed to the reduction of social distance in the microstructural dimension, the most important for the socialization of young people and the formation of attitudes. It can be said that the school exchanges have changed attitudes, both towards the exchange participants and towards the whole society in another country. At present, both the youth exchanges between Poland and Russia and the research results described are already historical. The research materials were collected and analyzed in a different political situation between the two countries than the current one. But the research conducted does not lose its value, and there is no doubt that the results of the work will be useful in the future. Youth exchanges and other similar ventures are of great importance for border areas. When the time comes to rebuild ties and seek for common themes, then the information obtained from the research will be helpful in efforts to renew relations between the communities of the two countries.Item Sfery przemilczeń w dyskursie publicznym. Praktyki unieważniania w polskiej debacie publicznej(2012-06-20T09:09:40Z) Necel, Ryszard; Podemski, Krzysztof. PromotorCelem artykułu jest analiza dyskursu publicznego w kontekście procesów sepizacji, czyli praktyk unieważniania. Cenną inspirację teoretyczną stanowi neomarksistowska myśl Chantal Mouffe, szczególnie jej rozważania z zakresu hegemonii i agonistycznej sfery publicznej. Ważnym odniesieniem jest również teoria dyskursu Habermasa. Niniejsza praca odnosi się do dwóch problemów badawczych. Z jednej strony jest to próba uchwycenia społecznej wiedzy przedstawicieli dyskursów mniejszościowych na temat tego, co jest ważne, a zarazem przemilczane w przestrzeni mainstreamowego dyskursu medialnego. Respondenci reprezentują trzy obszary tematyczne (bieda, prawa pracownicze, prawa kobiet). Decyzje o wyborze tych grup podjęto na podstawie analizy prasy. Z drugiej zaś przedstawione zostają główne praktyki, które w opinii dziennikarzy i wydawców odpowiedzialne są w ich pracy za unieważnianie określonych spraw w dyskursie publicznym. Badania prowadzone wśród dziennikarzy, wydawców, przedstawicieli dyskursów mniejszościowych (organizacja przeciwdziałająca wykluczeniu społecznemu, mniejszościowy związek zawodowy, ruch walczący o prawa kobiet), opierały się głównie na zastosowaniu jakościowych metod badawczych: indywidualnego wywiadu pogłębionego, zogniskowanego wywiadu grupowego i wywiadu w grupach naturalnych.Item "Should I stay or should I go?" Wzorce normatywne migracji i osiadłości wśród migrantów i migrantek wielokrotnych z Polski po 1989 roku(2023) Kluszczyńska, Marta; Podemski, Krzysztof. Promotor; Salamońska, Justyna. Promotor pomocniczyGłównym celem badania była konstruktywistyczna analiza normatywnych wymiarów postrzegania i praktykowania mobilności i osiadłości na przykładzie migrantów i migrantek wielokrotnych z Polski po 1989 roku. Zastosowana metodologia: podłużne badania jakościowe, realizowane w formie trzech fal wywiadów, oparte na istotnym komponencie biograficznym, z siedemdziesięcioma osobami zamieszkującymi najróżniejsze miejsca na świecie, pozwoliły na uzyskanie zróżnicowanego materiału empirycznego. Analiza z wykorzystaniem teorii ugruntowanej umożliwiła przedstawienie materiału empirycznego z dwóch głównych perspektyw. Po pierwsze – z perspektywy klasowej – poprzez zastosowanie koncepcji kapitałów Pierre'a Bourdieu, co umożliwiło analizę zróżnicowania wzorców normatywnych i postaw w zakresie strategii migracyjnych i osiedleńczych, możliwości i warunków różnicujących. Po drugie – odwołując się do koncepcji biegu życia – co pokazało, jak normy migracyjne i osiedleńcze zmieniają się zależnie od wieku i faz cyklu życia. Perspektywa redefinicji normatywnych włączona do koncepcji habitusu pozwoliła przeanalizować i opisać normatywną zmienność i zróżnicowanie mobilności i osiadłego trybu życia, źródła norm, a także zjawisko pracy normatywnej. Praca normatywna ma miejsce, gdy społecznokulturowe wzorce oczekiwań, które określają przebieg indywidualnej biografii, nie odpowiadają indywidualnym potrzebom, postawom, planom i praktykom. Wzorce te stają się bardziej wyraziste, a ich redefinicje wiążą się z przekształcaniem, włączaniem lub (częściowym) odrzucaniem. Funkcjonowanie w świecie charakteryzującym się wielością wzorców normatywnych oznacza, że część pracy normatywnej obejmuje również wybór wzorców i ich wzajemne przeciwstawianie. Ważnym elementem towarzyszącym pracy normatywnej może być poczucie dysonansu normatywnego, gdy realizowane normy nie odpowiadają dyspozycjom wynikającym z habitusu. Praca normatywna może przybierać formę nagłych przewrotów normatywnych, gdy postawy i normy są zmieniane w krótkim czasie, lub powolnych przemian w habitusie. W każdym przypadku można jednak zaobserwować próby dostosowania nowych norm związanych z osiadłością i mobilnością do ważnych wartości i innych współistniejących systemów normatywnych, takich jak role płciowe lub normy związane z wiekiem. The main objective of the research was a constructivist analysis of the normative aspects of contemporary perceptions and practices of mobility and sedentarism on the example of multiple migrants from Poland after 1989. Applied methodology: longitudinal qualitative research, realized through three waves of interviews, based on a significant biographical component, with seventy people residing in the most diverse places of the world, allowed to obtain diverse empirical material. Analysis with the use of grounded theory made it possible to describe the empirical material from two main perspectives. The first – from the class perspective – by applying Pierre Bourdieu's concept of capitals, made it possible to describe the variation in normative patterns and attitudes of migration and settlement strategies, opportunities and differentiating conditions. The second – referring to the concept of the life course – showed how migratory and sedentary norms change in terms of age and life cycle phases. Normative redefinitions incorporated within the concept of habitus made it possible to analyze and describe normative differentiation in mobility and sedentarism, sources of norms, as well as the phenomenon of normative work. Normative work occurs when socio-cultural patterns of expectations that define the course of individual biography do not correspond to individual needs, attitudes, plans and practices' Such patterns become more distinctive and their redefinitions involve transforming, incorporating or (partially) rejecting them. Functioning in a world with multiple normative patterns means that part of normative work also involves selecting patterns and contrasting them with each other. An important element accompanying normative work can be a sense of normative dissonance, when the norms realized do not correspond to the dispositions and I norms derived from the habitus. Normative work can take the form of sudden normative overturns, when attitudes and norms are changed in a short period of time, or slow changes in the habitus. In each case, however, one can see attempts to align new norms related to sedentarism and mobility with important values and other co-existing normative regimes, such as gender roles, norms or age-related norms.Item Społeczna wartość wyższego wykształcenia(2015-07-03) Datko, Anna; Podemski, Krzysztof. PromotorPrzedmiotem rozprawy i badań empirycznych przeprowadzonych w ramach grantu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (2011/03/N/HS6/02036) były wartość wyższego wykształcenia w świadomości zbiorowej Polaków oraz jego umiejscowienie w systemie uznawanych wartości we współczesnym społeczeństwie polskim. Główne hipotezy badawcze to hipoteza o dysonansie między deklarowanym przez Polaków znaczeniem wyższego wykształcenia a praktyką związaną z jego zdobywaniem i posiadaniem oraz hipoteza o zaniku autotelicznej wartości wykształcenia w pokoleniu Polaków urodzonych w latach 80. i 90. XX w., jako konsekwencji zmian paradygmatu nauczania akademickiego w perspektywie rozwoju społeczeństwa wiedzy. W efekcie starano się uzyskać odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) jaka jest realna wartość wyższego wykształcenia w świadomości zbiorowej, (2) jakie są czynniki wpływające na jego wartościowanie oraz (3) jakie są czynniki zmiany znaczenia wyższego wykształcenia? Celem rozprawy była rekonstrukcja recepcji wartości wyższego wykształcenia w świadomości zbiorowej Polaków i współczesnym systemie wartości Pobocznymi problemami omawianymi w pracy były modernizacja szkolnictwa w oparciu o symbiozę nauki z gospodarką i wzory zagraniczne, krytyka funkcjonowania szkół wyższych oraz osób odpowiedzialnych za treści i sposoby nauczania a także bezrobocie wśród osób teoretycznie najlepiej wykształconych w społeczeństwie.Item Społeczne znaczenie krajobrazu w przestrzeni wielkiego miasta(2010) Milewicz, Maciej; Podemski, Krzysztof. PromotorGłównym celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie, jakie znaczenie przywiązują mieszkańcy wielkiego miasta do przestrzeni zielonych. W pracy skupiono się na analizie społeczeństwa ujętej w ramy policy i politics. Konflikty związane z grą o „zieloną” przestrzeń miasta służyły opisaniu funkcjonowania lokalnej polityki oraz ujawnieniu się stosunku określonych grup do problematyki ekologicznej. Okazało się, że stosunek ten daleki jest od jednoznaczności. Przykładem były opisywane „egzotyczne” koalicje lewicowo-prawicowe występujące w obronie poznańskich parków. W ich ramach, relacje pomiędzy graczami przyporządkowano do dwóch typów reżimów: instrumentalno-technokratycznego (administracja, politycy, deweloperzy) i postinstrumentalnego (społeczeństwo, politycy, media).Poza sferą polityczną, tematy tereny zieleni nie budziły już takich emocji. W świadomości potocznej zajmowały one odległe miejsce w hierarchii problemów miasta.Pytano też mieszkańców, które miejsca w przestrzeni miasta są ważne i popularne. Należy stwierdzić, że znaczenie parków i skwerów wyrażało się wielością ofert-wyborów, jakie „adresowane” były do użytkowników. Kluczowe znaczenie miała również centralność miejsca na mapie miasta.W podsumowaniu badań zidentyfikowano dwie wizje przyrody: urządzoną i spontaniczną. Przyroda spontaniczna, dzika, stanowiła przeciwwagę do przyrody urządzonej, towarzyszącej powstającym inwestycjom mieszkaniowym i drogowym. Każda z nich posiadała swoich zwolenników i odpowiadający im dyskurs „ogrodnika” oraz dyskurs „zielony”, które były ze sobą w konflikcie.Item Trajektorie biograficzne opozycjonistów lat 80. Przykład opozycji gorzowskiej(2015-10-29) Rusakiewicz, Marek; Podemski, Krzysztof. PromotorOpozycjoniści lat 80. stworzyli swój własny, specyficzny świat społeczny. Ich podstawowym działaniem był opór wobec władzy manifestowany w różnych formach aktywności. Łączyły ich wspólne cele – wolność i demokracja. Wytworzyli własne zwyczaje, zasady i normy, a także własny język. W działalność opozycyjną włączały się kolejne pokolenia młodych ludzi, którzy internalizowali wartości i świat społeczny opozycji. Dwa z nich: pokolenie stanu wojennego i pokolenie Pomarańczowej Alternatywy stały się przedmiotem analizy podjętej w tej pracy. Te najmłodsze pokolenia opozycjonistów obejmują tych, którzy po 1989 r. wchodzili w dorosłe życie, podejmowali pierwsze formy aktywności zawodowej i zakładali rodziny. Ich biografie są ukazane na tle zachodzących w Polsce przemian. Podstawowy materiał badawczy stanowią autobiograficzne wywiady narracyjne z opozycjonistami z Gorzowa Wlkp. W pracy, wykorzystując metodologię teorii ugruntowanej B. Glasera i A. L. Straussa, dokonałem typologii biografii opozycjonistów. Opozycja lat 80. miała istotny wpływ na proces transformacji, rozpoczęty rozmowami przy Okrągłym Stole. Nie wszyscy jednak opozycjoniści okazali się beneficjentami tych przemian. Transformacja unieważniła świat społeczny opozycjonistów i stał się on zbędny, a doświadczenie z działalności opozycyjnej - mało przydatne w nowej rzeczywistości.Item Życie we własnym rytmie. Socjologiczne studium slow life w dobie społecznego przyspieszenia(2019) Kramarczyk, Justyna; Podemski, Krzysztof. PromotorGłównym celem dysertacji jest analiza zjawiska slow life w kontekście posiadania podmiotowej sprawczości w obliczu zachodzących przemian temporalnych. W świetle zaprezentowanych w pracy wyników slow life nie jest wyrazem protestu wobec przyspieszenia w ogóle, lecz jest przejawem emancypacji wobec odgórnie narzuconego imperatywu akceleracyjnego, który odbiera jednostkom sprawczość nad czasem. Spowolnienie można zatem widzieć jako jedną ze strategii mających na celu odzyskanie kontroli nad własnym życiem oraz własną tożsamością, a także jako narzędzie „wzbogacania” czasu codziennego. W pierwszym z pięciu rozdziałów, który stanowi przegląd socjologicznych ujęć przyspieszenia, omówione są podstawowe mechanizmy, źródła, konsekwencje procesów akceleracyjnych, jak też strategie adaptacji jednostki do przemian w obszarze czasowości. Treścią rozdziału drugiego jest charakterystyka rozmaitych przejawów funkcjonowania paradygmatu spowolnienia, dokonana między innymi na podstawie analizy książek czy polskich stron internetowych poświęconych slow life. Rozdział trzeci, będący prezentacją najważniejszych aspektów metodologicznych projektu badawczego, stanowi wprowadzenie do kolejnej, empirycznej części pracy. W rozdziale czwartym zostaje poddana analizie narracja uczestników badań na temat przyspieszenia, wskazująca na cztery główne akceleratory takie jak gospodarka, praca, technologia czy konsumpcja oraz identyfikująca schemat funkcjonowania reguły akceleracyjnej. Piąty, ostatni rozdział przedstawia sześć aspektów temporalnego bogactwa przedstawicieli nurtu slow life.