Browsing by Author "Rojek, Patrycja"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Bohater mityczny w filmach Christophera Nolana(2018) Rojek, Patrycja; Szpulak, Andrzej. PromotorU podstaw badań zawartych w rozprawie znalazły się dwie przyczyny. Pierwsza wynikała z przekonania, że współczesna filmowa kultura popularna jest ściśle związana z mitem – zwłaszcza w przestrzeni podejmowanych tematów, stosowanych struktur oraz sposobu komunikowania treści. Z tego powodu cenne wydawało się rozpatrzenie i ugruntowanie tego rozpoznania w twórczości jednego z najważniejszych współczesnych hollywoodzkich reżyserów. Druga przyczyna wiązała się z specyfiką utworów tego konkretnego twórcy, który szczególną wagę przywiązuje do konstrukcji swoich postaci – podążających drogą inicjacji lub drogą zbawienia, nieustannie dążących ku porządkowi, a w kilku przypadkach nawet w sposób bezpośredni nawiązujących do bohaterów dawnych opowieści mitycznych. Ta właściwość filmów Nolana nigdy nie została przebadana. Moim głównym celem było zatem sprawdzenie, czy teoretyczny konstrukt nazywany bohaterem mitycznym – którego definicję buduję w pierwszej części rozprawy – występuje w twórczości Nolana, a jeśli tak, to na jakich zasadach. W kolejnych dwóch częściach definicja ta została zderzona z właściwym filmowym materiałem badawczym, na który złożyły się fabularne, pełnometrażowe i wyprodukowane w Hollywood filmy wyreżyserowane przez Christophera Nolana: Memento (2000), Bezsenność (2002), Prestiż (2006), Incepcja (2010), Interstellar (2014) oraz wchodzące w skład trylogii o Batmanie: Batman – Początek (2005), Mroczny Rycerz (2008) i Mroczny Rycerz powstaje (2012).Item Zjedz lub zostań zjedzony. Miasto Macunaímy(Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu; Wydawnictwo PWSFTViT w Łodzi, 2013) Rojek, Patrycja; Hendrykowska, Małgorzata; Śliwińska, AnnaMacunaíma, the trickster-hero from old Amerindian legends, was in the 1960s an icon of the Brazilian Cinema Novo – a new wave film movement that was a response by artists to class and racial disparities. Joaquim Pedro de Andrade, the director of Macunaíma (1969), moves the eponymous hero out of his jungle and puts him into the modern, mechanized and restless big city. Not only are social problems strongly emphasized in the film – equally important is here the aspect of myth itself. Macunaíma enters the new world as a real old-time god who sees the city as his opponent. During his battle – full of trickery and plotting – it emerges that the difference between the Amazonian jungle and the concrete jungle are barely visible.