Browsing by Author "Schwartz, Geoffrey. Promotor"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Barwienie spółgłosek i wokalizm w historii języka irlandzkiego(2016) Anderson, Cormac; Schwartz, Geoffrey. PromotorNiniejsza praca poświęcona jest związanym ze sobą kwestiom barwienia spółgłosek i wokalizmu w historii języka Irlandzkiego, ze szczególną uwagą na okres staro-irlandzki. Głównym twierdzeniem pracy jest to, że język staro-irlandzki miał trzy odrębne serie spółgłosek, polegających na barwieniu, oraz minimalny (wertykalny) system samogłosek składający się z dwóch tylko komponentów. Obrona głównego twierdzenia ma podwójny charakter: empiryczny i typologiczny. Część typologiczna bazuje na kompleksowym przeglądzie minimalnych systemów samogłosek w językach świata. Część empiryczna oparta jest na opisie morfologii czasownika staro-irlandzkiego, w którym występują trzy barwy spółgłoskowe, ale tylko dwie samogłoski.Item Dryft fonetyczny w języku ojczystym u Polaków uczących się języka angielskiego: implikacje fonologiczne(2022) Wojtkowiak, Ewelina; Dziubalska-Kołaczyk, Katarzyna. Promotor; Schwartz, Geoffrey. PromotorNiniejsza praca doktorska stara się wypełnić lukę w danych dotyczących wpływu języka obcego na język ojczysty. Punktem wyjścia jest dla nas zasada równorzędnej klasyfikacji (ang. equivalence classification; Flege 1995), która to zakłada, że źródłem dwukierunkowej interakcji pomiędzy dwoma językami jest które kategorie zostaną uznane przez uczących się za identyczne w danej parze języków. Eksperyment fonetyczny badał początkowe spółgłoski zwarto-wybuchowe (dźwięczne i bezdźwięczne) oraz samogłoski w sekwencjach #CV w czasie rzeczywistym i pozornym. Dane zostały porównane z kontrolną grupą polskich osób jednojęzycznych. Wyniki eksperymentu wykazały, że efekty dryftu fonetycznego u studentów przechodzących trening fonetyczny w języku angielskim są dostrzegalne. Spółgłoski bezdźwięczne pozostały relatywnie niezmienione, podczas gdy kategoria dźwięczna była tą bardziej narażoną na wpływy międzyjęzykowe. Po porównaniu danych z języka polskiego z danymi z języka obcego w tej samej populacji, można było zauważyć, że kategoria bezdźwięczna w języku angielskim utworzyła nową kategorię, odseparowaną od swojego odpowiednika w języku polskim. W odróżnieniu do kategorii bezdźwięcznej, spółgłoski dźwięczne w obu językach były sklasyfikowane jako identyczne, przez co wykazywały duży stopień interakcji. Jeśli chodzi o samogłoski, dostrzec można było ekspansję przestrzeni samogłoskowej, przez co polskie samogłoski przesunęły się na bardziej peryferyjne pozycje. Te wyniki w dużej mierze replikowały wyniki zaobserwowane w innych parach językowych.