Browsing by Author "Skrodzka, Ewa. Promotor"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Klasyfikacja akustyczna pomieszczeń klasowych
    (2010-05-06T07:15:18Z) Leśna, Paulina; Skrodzka, Ewa. Promotor
    Odpowiednie warunki akustyczne w miejscach pracy i w szkołach są niezbędne dla efektywności pracy, zrozumiałości mowy i rozwiązywania zadań wymagających skupienia. W niniejszej rozprawie postawiono hipotezę, że w oparciu o standardowe pomiary akustyczne oraz rezultaty ankiety przeprowadzonej wśród uczniów można dokonać klasyfikacji pomieszczeń klasowych ze względu na warunki akustyczne. Głównym celem było zaproponowanie klasyfikacji akustycznej pomieszczeń klasowych w oparciu o czynniki subiektywne oraz obiektywne uzyskane na drodze pomiarów. Do badań wybrano piętnaście prostopadłościennych pomieszczeń klasowych, z których osiem posłużyło do budowy modelu, a siedem pozostałych do jego weryfikacji. Stworzony przez autora model regresyjny połączył parametry obiektywne akustyki wnętrz oraz czynniki subiektywne uzyskane na drodze pomiarów subiektywnych z udziałem uczniów. W wyniku weryfikacji modelu potwierdzono, że istotnymi czynnikami w modelu są wskaźnik transmisji mowy STI i wyraźność głosu nauczyciela uzyskana z badań ankietowych. Dotychczas dokonywano klasyfikacji akustycznej głównie na podstawie pomiarów parametrów obiektywnych akustyki wnętrz oraz łączono wyniki badań obiektywnych z wynikami badań subiektywnych.Istniejące modele regresyjne bazują na parametrach obiektywnych lub łączą parametry subiektywne z obiektywnymi. Należy jednak zwrócić uwagę, iż nie występuje, zwłaszcza w Polsce, połączenie tego typu modeli regresyjnych z testem psychoakustycznym oceniającym subiektywnie akustykę pomieszczeń klasowych. Stworzenie testu psychoakustycznego oceniającego w sposób subiektywny pomieszczenia klasowe (eksperyment II) oraz połączenie jego wyników i oceny subiektywnej z wynikami badań obiektywnych jest według wiedzy autora zagadnieniem nowym i poszerzającym temat klasyfikacji akustycznej. Materiał dźwiękowy użyty w teście (zdania z podręczników szkolnych czytane przez lektora) zastosowano z myślą o słuchaczach. Oceniającymi w eksperymencie II byli uczniowie w wieku od 12 do 17 lat, ponieważ są oni głównymi odbiorcami przekazywanej informacji w środowisku szkolnym. W wyniku przeprowadzonego eksperymentu II otrzymano ranking preferencji pomieszczeń klasowych. W celu uzyskania czynników obiektywnych i subiektywnych potrzebnych do budowy modelu, zaplanowano szereg pomiarów. Do badań subiektywnych należały badania ankietowe oraz badania zrozumiałości mowy w pomieszczeniach klasowych. Na podstawie pomiarów obiektywnych uzyskano wymiary piętnastu pomieszczeń klasowych, wartości średnie czasu pogłosu oraz średni poziom szumu tła zmierzony na lekcji. W wyniku wszystkich przeprowadzonych badań istotnymi czynnikami w modelu okazały się wskaźnik transmisji mowy STI i subiektywna ocena wyraźności głosu nauczyciela. Na podstawie modelu dokonano klasyfikacji akustycznej pomieszczeń klasowych. Zaproponowano podział pomieszczeń istniejących w polskich szkołach na dwie grupy akustyczne. Obliczona na podstawie modelu wartość „y” określa ostatecznie klasyfikację pomieszczeń. Jedna grupa to pomieszczenia posiadające dobre warunki akustyczne, przystosowane do przyjęcia dzieci z różnego rodzaju dysfunkcjami (ADHD, ADP, dzieci niedosłyszące). Druga grupa to pomieszczenia, których warunki akustyczne nie są odpowiednie do nauki dzieci z dysfunkcjami. W wyniku stworzonej klasyfikacji akustycznej pomieszczeń klasowych możliwa jest ocena, czy dane pomieszczenie spełnia warunki do nauki dla określonej grupy dzieci, a zwłaszcza, czy jest ono przystosowane do nauki dzieci ze szczególnymi potrzebami.Dodatkowo, podczas 12-miesięcznego stypendium naukowego w Szwecji, przeprowadzono badania subiektywne i obiektywne w piętnastu pomieszczeniach klasowych w Sztokholmie. Celem badań było porównanie warunków akustycznych oraz wyników badań subiektywnych w szkołach polskich i szwedzkich. Zaobserwowano znaczną różnicę w warunkach akustycznych pomiędzy krajami. Wynika ona głównie z istnienia norm w Szwecji i ich braku w Polsce. Brak norm w Polsce spowodował także brak klasyfikacji pomieszczeń klasowych i określenia, które pomieszczenia są dobre pod względem akustyki i posiadają warunki odpowiednie na przyjęcie dzieci z dysfunkcjami. Zbudowany model pozwolił na dokonanie klasyfikacji i określenie, czy dane pomieszczenie spełnia warunki akustyczne dla tych dzieci. Zatem postawiona w rozdziale 1 hipoteza została potwierdzona i udowodniona.
  • Item
    Określenie parametrów sygnałów akustycznych i wibracyjnych wspomagających osoby niewidome w orientacji przestrzennej w mieście
    (2012-05-11T12:41:47Z) Bogusz, Edyta; Skrodzka, Ewa. Promotor
    Praca doktorska składa się z dwóch tomów i dwóch części, części dotyczącej sygnalizacji akustyczną i sygnalizacją drganiową. W ramach pierwszej części pracy analizowano słyszalność na tle hałasu ulicznego i dokuczliwość trzech rodzaje sygnałów przerywanych: sygnały o prostokątnej obwiedni czasowej wypełnione falą prostokątną (generowane przez SAVg3 (RR)) i dwa sygnały wypełnione sygnałem sinusoidalnym: o prostokątnej (RS) i trójkątnej obwiedni czasowej (TS), o częstotliwościach podstawowych (F0): 550, 880, 1580 i 2000 Hz i częstotliwościach repetycji (fr): 5 i 9 Hz. W drugiej części pracy przeprowadzono pomiary palestezjometryczne progów czucia wibracji w ośmiu punktach pomiarowych: dwóch punktach na nadgarstku, oraz podstawach i opuszkach palca wskazującego, środkowego i serdecznego. Progi wyznaczono dla częstotliwości z zakresu 4 - 500 Hz oraz dwóch sond pomiarowych różniących się siłą nacisku i powierzchnią. Wyniki badań psychoakustycznych wykazały, Ŝe w na przejściach dla pieszych powinno się stosować: - W miejscach, gdzie zamontowany jest sygnalizator SAVg3- sygnał RR o F0 880 lub 1580 Hz i fr 5 Hz. - Gdy istnieje możliwość zastosowania dowolnego sygnału - sygnał sinusoidalny RS lub TS o F0 1580 Hz i fr 5 Hz. Wyniki badań palestezjometrycznych wskazały, Ŝe w markerach falowo-wibracyjnych zaleca się zastosowanie dwóch sygnałów: - Sygnału ostrzegawczego o częstotliwości 250 Hz i poziomie przemieszczenia (re. 10 m) 5 dB dla urządzenia w formie pierścieni i 15 dB dla bransolet. - Sygnału informującego o częstotliwości 25 Hz o poziomie 35 dB w przypadku pierścieni i 45 dB w przypadku bransolet.