Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej (WFPiK)/Faculty of Polish and Classical Philology
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej (WFPiK)/Faculty of Polish and Classical Philology by Subject "20th century"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Imaginauci. Pismo wyobraźni w poezji Bolesława Leśmiana, Józefa Czechowicza, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Tadeusza Nowaka(2013-05-20) Jarzyna, Anita; Kuczyńska-Koschany, Katarzyna. PromotorCelem pracy było opisanie kategorii wyobraźni (w szczególności XX-wiecznych dziejów pojęcia) oraz przedstawienie jej funkcji w poezji Bolesława Leśmiana, Józefa Czechowicza, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Nowaka. Zestawiając czterech wskazanych twórców, proponuję wytyczenie wyobraźniowej linii w historii polskiej poezji minionego wieku; biegnie ona w poprzek dotychczasowych uporządkowań (obejmuje dzieła autorów łączonych z symbolizmem, katastrofizmem, literaturą nurtu chłopskiego), mieści się poza często przyjmowanymi kwalifikacjami poezji jako niereferencjalnej lub mimetycznej. Przyjęłam, że pierwszym tematem twórczości interesujących mnie autorów jest wyobraźnia. Jako że wszyscy oni w swych dziełach unikają metarefleksji, badawczemu oglądowi poddałam obrazy i tematy dobrane według następującego klucza: aby opisać funkcje omawianej kategorii wprowadziłam autorską koncepcję pisma wyobraźni, która pozwala doprecyzować bardzo szeroki problem. Z tego również względu w rozprawie skoncentrowałam się na dwóch aspektach przejawiania się wyobraźni kreacyjnej, opisywałam zatem użycia imienia traktowanego jako materia poetycka, ale także gotowy, dany, więc ograniczający element języka, wielokrotnie przezwyciężany. W związku z tym, oglądowi poddałam te właściwości autorskich idiolektów, które umożliwiają uznanie ich za nienormatywne, nielogocentryczne, konstytuujące osobne światy. Zależało mi na podkreśleniu, że wyobraźnia działa najpierw w języku – w nim objawia się metafizyczny charakter poezji interesujących mnie autorów. Oddzielnie, aby dopełnić opisów wymiarów wyobraźni, badałam zależności między społecznym imaginarium a obrazami tworzonymi przez kreacyjne wyobraźnie zajmujących mnie poetów.Item Poetyka palimpsestu – aktualizacja tradycji średniowiecznych w serbskiej poezji XX wieku (na podstawie twórczości Momčila Nastasijevicia, Vaska Popy i Miodraga Pavlovicia)(2014-11-20) Foltánová, Agnieszka; Miodyński, Lech. PromotorDwudziestowieczna poezja serbska podejmuje refleksję nad językiem symbolicznym literatury staroserbskiej, której wartości estetycznych dotychczas na rodzimym polu nie dostrzegano lub niedostatecznie doceniano. Ze względu na dialogiczny charakter przedmiotu badań autorka dysertacji posłużyła się metodami lektury palimpsestowej. Poezja dwudziestego wieku odwołując się do tradycji średniowiecznej, odnosi się właściwie do kilku tradycji, których nośnikami są ówczesne teksty: Starego i Nowego Testamentu, pism Ojców Kościoła i „ksiąg innych” zwanych heretyckimi. Głównie na ich podstawie wyprowadzono sześć tradycji: tradycję biblijną, patrystyczna, hezychastyczną ikonograficzną, ludową i manichejską. To one właśnie zostały zaktualizowane, receptywnie wyselekcjonowane w procesie ich odbioru przez wskazanych dwudziestowiecznych artystów. Opracowanie elementów konstrukcji poetyckiej pozwoliło wskazać na pewne trwałe wartości kultury serbskiej i umożliwiło realizację celu głównego, którym była próba uchwycenia modelu recepcji kultury średniowiecznej w odbiorze najwybitniejszych poetów dwudziestego wieku: Momčila Nastasijevića (1894-1938), Vaska Popy (1922-1991) i Miodraga Pavlovicia (1928).