Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 2010, nr 4

Permanent URI for this collection

Now showing 1 - 1 of 1

ZAGADNIENIE NASTĘPSTW ŚMIERCI PRACODAWCY W ZAKRESIE PRZEJŚCIA PRAW I OBOWIĄZKÓW ZE STOSUNKU PRACY W PRAWIE PRACY CZECH
(Wydział Prawa i Administracji UAM, 2010) Šouša, Jiří; Štefko, Martin
Śmierć człowieka to zdarzenie zachodzące w ramach dies certus an, incertus quando. Regulacja prawna dotycząca śmierci pracodawcy, która jest zawarta w § 342 czeskiego kodeksu pracy, pomimo wsparcia części doktryny oraz orzecznictwa czeskiego Trybunału Konstytucyjnego, nie okazuje się właściwa. Unormowanie to zerwało z obowiązującymi w Czechach de lege derogata oraz nadal stosowanymi w innych krajach Europy Środkowej konstrukcjami normatywnymi regulującymi przechodzenie praw i obowiązków pracodawcy ze stosunku pracy mortis causae. Obecnie obowiązujące czeskie unormowanie zakłada nierówność między pracownikami, dopuszczając sukcesję na wypadek śmierci po stronie pracodawcy wyłącznie dla stosunków pracy pracodawców-przedsiębiorców. Stosunek pracy w przypadku wszystkich pozostałych pracodawców ustaje w chwili śmierci pracodawcy. Autorzy niniejszego opracowania optują za zmianą tego rozwiązania, znajdując inspirację do swoich propozycji w szczególności w szwajcarskim prawie pracy.