Praktyka Teoretyczna 2011, nr 4
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Praktyka Teoretyczna 2011, nr 4 by Subject "Hardt"
Now showing 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item Alternowoczesność: genealogie komunizmu w trylogii Hardta i Negriego(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Janik, MateuszPoniższy tekst ma na celu prezentację wspólnej pracy Negriego i Hardta w szerszej perspektywie, jako próbę ustanowienia nowego modelu polityki, przekraczającego projekt nowoczesności, a jednocześnie zachowującego jego krytyczny potencjał. Hardt i Negri proponują ontologizację polityki jako alternatywę dla transcendentalnej struktury zapośredniczenia. Za sprawą tego gestu wprowadzają oni ponownie do politycznego dyskursu pojęcie komunizmu, rozumianego nie jako normatywnie ujmowane zadanie, lecz jako proces rozgrywający się w ramach materialnie ujmowanych stosunków społecznych.Item Analiza "Rzeczy-pospolitej"(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Harvey, David; Juskowiak, Piotr; Kowalczyk, AgnieszkaTekst stanowi pogłębioną, krytyczną recenzję "Rzeczy-pospolitej" Michaela Hardta i Antonia Negriego. W swojej krytyce Harvey skupia się nade wszystko na niedowartościowaniu przez autorów perspektywy walki klasowej oraz braku rozwiniętej analizy kapitału fikcyjnego i współczesnej finansjeryzacji gospodarki. Zdaniem geografa w Rzeczy-pospolitej zbyt duży nacisk położono na rozważanie Spinozjańskich kategorii (takich jak pojedynczość) oraz problem niematerialności, co mogło odciągnąć uwagę Hardta i Negriego od sformułowania propozycji konkretnych działań politycznych wielości.Item Jak możliwa jest absolutna demokracja?(Międzywydziałowa „Pracownia Pytań Granicznych” UAM, 2011) Bednarek, JoannaW ostatniej części trylogii "Imperium", "Rzeczy-pospolitej", Negri i Hardt pytają o sposób, w jaki wielość może rządzić sama sobą. W odpowiedzi stawiają tezę, że absolutna demokracja, pojmowana jako polityczna artykulacja wielości, niezakładająca jej redukcji do zunifikowanego podmiotu (ludu), jest możliwa. Jak stwierdza Negri, ten sposób myślenia o politycznej artykulacji jest zakorzeniony w tradycji demokratycznego materializmu, stanowiącej alternatywę dla dominującego w nowożytnej filozofii polityki nurtu utożsamiającego władzę polityczną z suwerennością. Wielość organizuje się politycznie dzięki władzy konstytuującej, tożsamej z ontologiczną kreatywnością/produktywnością wielości. Postawienie kwestii politycznej organizacji wymaga więc także postawienia kwestii składu klasowego wielości; demokracja polityczna jest zarazem demokracją ekonomiczną.