Czy system edukacji w Polsce odpowiada na potrzeby współczesnego rynku pracy?

Abstract

Rynek pracy w Polsce przez ostatnie dwie dekady uległ niesamowitemu przeobrażeniu. W dużo większej mierze niż kiedyś, potrzebne są dzisiaj kadry dobrze wykształconych i przygotowanych praktycznie inżynierów, czy magistrów, jednak nie należy zapominać o sporej części gospodarki, która wciąż potrzebuje, a w niektórych sektorach nawet zwiększa zapotrzebowanie na zawody „klasyczne”, techniczne, do których niezbędna jest praktyczna nauka zawodu. Polski system edukacji, któremu często zarzuca się, że kształci osoby bezrobotne, nie jest w pełni przygotowany do dostarczania rodzimej gospodarce należycie przygotowanej kadry pracowników. Jednak problem polega nie na tym, że brakuje ludzi wykształconych, ale na tym, że rodzaj, a także poziom wykształcenia nie zawsze są adekwatne do potrzeb. Związane jest to w dużej mierze z wyborami podejmowanymi przez młodych ludzi na etapie wyboru ścieżki edukacyjnej, które to wybory wynikają często z „zawyżonych aspiracji”.Over the last two decades, the labor market in Poland has undergone enormous transformations. Well-educated engineers and MAs with hands-on experience are in considerably greater demand than in the past, but we should not ignore the considerable portion of the Polish economy which continues to need, and in some sectors is even increasing its demand for ‘classical’, technical professions that require a practical vocational education. The Polish education system is frequently accused of producing the unemployed, and it is not fully prepared to provide well-prepared workers to the domestic economy. The problem, however, is not the lack of educated people but the type and level of education, which is not always suited to its needs. To a great extent, this is related to the decisions made by young people when choosing an over-ambitious educational path.