Rynki zbrojeniowe państw Unii Europejskiej: przykład Grecji i Polski

Loading...
Thumbnail Image

Date

2014

Advisor

Editor

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Title alternative

EU arms markets in Greece and Poland Summary

Abstract

Unia Europejska od dekady podejmuje działania na rzecz konsolidacji rynków zbrojeniowych. Jednak istotną przeszkodą w tym procesie są zróżnicowane interesy, strategie bezpieczeństwa i możliwości poszczególnych państw członkowskich. Polska i Grecja są nielicznymi członkami UE, którzy w ostatnich latach zwiększają swoje wydatki obronne. Oba kraje jednak w swoich zakupach zbrojeniowych kierują się innymi celami. Polska obawia się lądowego starcia z przeciwnikiem posiadającym broń masowego rażenia i demonstrującym lekceważenie dla norm prawa międzynarodowego. Natomiast dla Grecji potencjalnym przeciwnikiem jest członek tego samego sojuszu wojskowego, bardziej przewidywalny w swoich zachowaniach, a ewentualne starcie miałoby charakter powietrzno-morski. Grecja natomiast bardziej niż Polska narażona jest na ataki terrorystyczne i niekontrolowane migracje. Polska posiada liczący się przemysł zbrojeniowy i część zapotrzebowania wojskowego może wyprodukować o własnych siłach. Grecja jest zmuszona do importowania o wiele większej ilości broni. Trudno więc liczyć na standaryzację uzbrojenia na europejskich rynkach czy też na znaczące zbliżanie strategii bezpieczeństwa rozmaitych członków UE.
The European Union has been acting to consolidate arms markets for a decade. These endeavours have been seriously impeded by the diverse interests, security strategies and potential of individual member states. Poland and Greece are among the few EU members that have been increasing their defence expenditure in recent years. They are driven by different objectives when making their arms purchases, though. Poland fears a land confrontation with an enemy possessing weapons of mass destruction and demonstrating disregard for the norms of international law. Greece, in turn, sees a potential enemy in a member of the same military alliance, whose behaviour is more predictable, and where the potential confrontation would occur in the air and at sea. Greece is also at a greater risk of terrorist attacks and uncontrolled immigration than Poland. Poland has a considerable arms industry and is able to produce a part of its military supplies on its own. Greece is required to import weapons to a much greater extent. It is therefore difficult to assume the standardisation of weapons in European markets or any considerable convergence of security strategies implemented by different EU members.

Description

Sponsor

Keywords

Unia Europejska, bezpieczeństwo międzynarodowe, zbrojenia, budżet, European Union, international security, armament, budget

Citation

Rocznik Integracji Europejskiej, 8/2014, s.135-145.

Seria

ISBN

ISSN

1899-6256X

Title Alternative

Rights Creative Commons

Creative Commons License

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego