Zarządzanie polskim szkolnictwem wyższym w kontekście transformacji zarządzania w szkolnictwie wyższym w Europie (CPP RPS 15/2010)
Loading...
Date
2010
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Center for Public Policy Research Papers Series
Title alternative
Abstract
Naszym podstawowym punktem odniesienia są tradycyjne, europejskie uniwersytety –
funkcjonujące dzisiaj w kontekście masowych systemów szkolnictwa wyższego;
interesują nas tu przede wszystkim najbardziej elitarne instytucje tych systemów i ich
transformacje; interesują nas studenci tych elitarnych instytucji i ich kadra
akademicka, chociaż rzecz jasna nie da się tej problematyki wyabstrahować z
problematyki całości masowych, i coraz bardziej się różnicujących, systemów
edukacyjnych. Powyższe „nastawienie na wartości” kieruje nasze zainteresowanie w
stronę tradycyjnych, publicznych uczelni badawczych (a nie, na przykład, uczelni
kształceniowych), ponieważ transformacje polityki edukacyjnej w Europie powodują
największe – i często najboleśniejsze – zmiany właśnie w tym sektorze. Kierujemy się
zatem w stronę research university – i wcale nie idziemy dalej, w stronę
nieosiągalnych w Polsce – world-class universities– który na naszych oczach
poddawany jest niespotykanym dotąd w swojej historii presjom. Kierujemy zatem
naszą uwagę badawczą na places of inquiry Burtona Clarka, research universities,
które stają dzisiaj w obliczu „paradoksu rynku” Rogera L. Geigera, research
universities ze złotego wieku 1940-1990 Clarka Kerra w kontekście jego multiversity,
na research universities Charlesa M. Vesta z jego dyskusji o MIT, na uniwersytety
funkcjonujące w obliczu presji komercjalizacji Dereka Boka, na reinvented research
university Luca Webera i Jamesa Duderstadta czy American public research
universities z ostatnich tomów dyskusji CHER – Consortium of Higher Education
Researchers (zob. Clark 1995, Geiger 2004b, Kerr 2001, Vest 2005, Bok 2003, Weber
and Duderstadt 2004, Geiger, Colbeck et al. 2007, Clancy and Dill 2009). Tak
rozumiany uniwersytet jako instytucja – „trwały zbiór reguł i praktyk organizacyjnych,
osadzony w strukturach znaczenia i zasobów, które pozostają stosunkowo niezmienne”
(March and Olsen 2006b: 3) – jest osadzony w systemie innych instytucji
edukacyjnych, i innych instytucji społecznych, i w takim otoczeniu jest tu pokazywany
i analizowany. Piszemy z perspektywy elitarnej części systemu szkolnictwa wyższego
i jego kadry akademickiej: ważymy racje wewnętrznych i zewnętrznych interesariuszy
uniwersytetu, ale z Burtona Clarka „trójkąta koordynacji” (Clark 1983) wybieramy racje rynku i racje państwa w kontekście racji „oligarchii akademickiej”, czyli
tradycyjnej profesji akademickiej, której badaniu poświęciliśmy (i nadal poświęcamy
– w ramach różnych, najczęściej kilkuletnich, a ostatnio również szeroko
empirycznych academic profession studies) kilka lat pracy. Stąd w wielu miejscach
pojawia się napięcie niezrozumiałe ani dla adwokatów potężnej roli rynku, ani dla
adwokatów potężnej roli państwa, którego jednym z wymiarów jest zmieniająca się
atrakcyjność uniwersytetu jako miejsca pracy i atrakcyjność kariery akademickiej w
kontekście miejsca pracy i kariery zawodowej dostępnych dzisiejszym tzw. (w
badaniach statystycznych) profesjonalistom.
Description
Sponsor
Keywords
Citation
CPP RPS Vol. 15 (2010), Poznan, pp. 1-47.