Browsing by Author "Ilski, Kazimierz. Promotor"
Now showing 1 - 5 of 5
Results Per Page
Sort Options
Item Korporacje zawodowe w taryfie cen maksymalnych Dioklecjana(2016) Jaroszyński, Adam; Ilski, Kazimierz. PromotorEdykt Dioclecjana o cenach maksymalnych z roku 301 jest jednym z najbardziej intrygujących źródeł. Wyznaczał maxima cenowe dla ponad 1400 pozycji – towarów, płac i transportu. Dysertacja jest próbą analizy edyktu, jako narzędzia kompleksowego zarządzania i jako źródła informacji o wybranych aspektach rzymskiej gospodarki. Autor bada relacje pomiędzy państwem a zawodowymi stowarzyszeniami. „Wstęp”, oprócz hipotez i problemów badawczych zawiera obszerny przegląd źródeł i literatury, a także omówienie stanu badań nad rzymskimi korporacjami i antyczną ekonomią. Rozdział I („Edykt”) jest prezentacją samego edyktu w kontekście reform Dioklecjana, zawiera też omówienie uzupełnień polskiego wydania taryfy. Rozdział II („Korporacje”) zestawia zawody z taryfy, prezentuje też zapisy dotyczące korporacji w źródłach normatywnych. Obszerną część tekstu stanowi analiza informacji pochodzących ze źródeł papirologicznych. Badaniu poddano egipskie „Deklaracje cen” przygotowywane przez korporacje dla urzędnika noszącego tytuł logistesa. Takiego rodzaju kontroli cen nie notowano przed okresem tetrarchii, a obowiązki logistesa w tym zakresie zostały mu przypisane, ok. 303 r. Autor twierdzi, że comiesięczna procedura raportowania cen przez korporacje była częścią systemu zarządzania finansami. Edykt i inne reformy Dioklecjana były jego istotnymi elementami.Item Mauricii Strategicon; praktyczny podręcznik wojskowy i dzieło antykwaryczne(2011-11-17T11:27:41Z) Różycki, Łukasz; Ilski, Kazimierz. PromotorNiniejszy projekt obejmuje dwa obszerne, a zarazem powiązane ze sobą aspekty historii późnego antyku. Już sam tytuł: Mauricii Strategicon; praktyczny podręcznik wojskowy i dzieło antykwaryczne wskazuje, że obiektem badań będzie zarówno historia wojskowości, jak i literatury przełomu wieków VI i VII. Strategikon, autorstwa Maurycjusza, uważany jest za jedno z najważniejszych źródeł opisujących stan Cesarstwa Wschodniorzymskiego u schyłku VI wieku. Traktat przypisywany cesarzowi Maurycjuszowi, stanowi niewyczerpalne źródło informacji o armii rzymskiej w trakcie wielkich reform. Dzięki drobiazgowym instrukcjom dla wyższej kadry oficerskiej możemy odtworzyć strukturę legionów, ich skład społeczny, uzbrojenie, a nawet komendy wydawane w trakcie marszu. Strategikon jest jedynym źródłem opisującym armię bizantyńską w okresie transformacji z legionów rzymskich w armię temową. Obok przemian w armii, traktat zawiera cenne wskazówki dotyczące administracji państwa. Znaczenie Strategikonu jest tym większe, że po inwazji arabskiej nastaje okres, w którym nie mamy praktycznie żadnych informacji o stanie armii bizantyńskiej. Wykonane badania dowiodły, że autor traktatu w wyjątkowy sposób połączył elementy antykwaryczne i erudycyjne z użytkowymi. Dzięki analizom źródeł greckich i łacińskich udało się zidentyfikować część autorów antycznych, którzy inspirowali pracę Maurycjusza.Item Muzyka w Biblii(2011-10-24T08:11:54Z) Rachuta, Robert; Ilski, Kazimierz. PromotorW pracy tej podjąłem próbę opisania i wyjaśnienia zjawisk muzycznych występujących w Biblii. Próbowałem przez porównywanie tekstów źródłowych, jak również opierając się na wcześniejszych pracach dotyczących tego tematu, dojść do właściwego zrozumienia poszczególnych terminów dotyczących kultury muzycznej Izraelitów zarówno w kwestii instrumentów jak i innych zagadnień związanych z tą dziedziną. W pierwszym rozdziale mojej pracy doktorskiej starałem się zasygnalizować najważniejsze zjawiska muzyczne występujące w procesie tworzenia i funkcjonowania państwa izraelskiego. W części tej przedstawiony został niezwykły związek muzyki i sacrum w kulturze Izraela, który jest zasadniczy w procesie tworzenia instrumentarium oraz form muzycznych występujących u Izraelitów. W drugim rozdziale analiza tekstów źródłowych miała na celu stworzenie szczegółowej i nie budzącej kontrowersji mapy instrumentarium, w której znajduje się przyporządkowanie poszczególnych instrumentów do konkretnych sfer życia, ich zastosowanie w ansamblach, wykorzystanie do akompaniamentu oraz analiza występowania w poszczególnych Księgach. W kolejności opisane zostały zasady muzyki i zjawiska muzyczne występujące w Biblii. Tematy w nich zawarte zostały przeanalizowane pod kątem widzenia autorów biblijnych nie pomijając jednak tekstów źródłowych pochodzących z sąsiednich kultur. Wrażliwość twórcy czy słuchacza jest elementem nie dającym się ściśle określić i sklasyfikować. Była ona czasach Biblijnych niewątpliwie odmienna od dzisiejszej. Zatem zasady i zjawiska muzyczne kształtowane i tworzone przez ówczesnych artystów tworzone były według innych kryteriów estetycznych. Znalezienie tych właśnie kryteriów stanowiło największy problem w prawidłowym odczytaniu muzycznej działalności Izraelitów.Item Palatium terribile. Początki rządów Gracjana a rola Auzoniusza(2021) Rogowski, Juliusz; Ilski, Kazimierz. PromotorPrzedmiot niniejszej dysertacji stanowi krytyczna refleksja nad osiągnięciami nowoczesnej historiografii w odniesieniu do pierwszych miesięcy rządów Gracjana (375/376 rok), ze szczególnym uwzględnieniem roli, jaką w ówczesnej polityce miał odegrać były nauczyciel tego cesarza, poeta i retor Auzoniusz. Zdaniem wielu pokoleń badaczy Auzoniusz był niekwestionowanym zwycięzcą brutalnej rozgrywki o władzę, jaka miała miejsce w początkach rządów Gracjana, a zdobyte wpływy wykorzystał do tego, by zerwać z „wrogą wobec senatu” polityką poprzedniego władcy, Walentyniana I, spopularyzować rządy swojego wychowanka poprzez szereg popularnych posunięć, a także zapewnić sobie i swojej rodzinie najwyższe stanowiska w państwie. Uważna lektura stosownych źródeł – przede wszystkim wypowiedzi współczesnych autorów i wydanych w tamtym okresie aktów prawnych – prowadzi jednak do odmiennych wniosków. Jak się okazuje, teoria o politycznej dominacji Auzoniusza nie znajduje potwierdzenia ani w kontekście rozważań nad rozgrywkami personalnymi, gdzie łatwiej wykazać, że Auzoniusz nie miał żadnego wpływu lub był bezsilny (jak w kwestii śmierci Teodozjusza Starszego), ani w analizie cesarskiej aktywnością legislacyjnej, która zachowuje tyle podobieństw z legislacją Walentyniana, że bezpieczniej jest mówić o kontynuowaniu tej ostatniej niż o jej porzuceniu.Item „Ο tym warto powiedzieć pokrótce”. Dygresje w Historiach Kościoła Sokratesa Scholastyka i Sozomenosa Hermiasza(2023) Chmielarz, Małgorzata; Ilski, Kazimierz. PromotorV-wieczne Historie Kościoła Sokratesa Scholastyka i Sozomenosa Hermiasza – to obszerne dzieła o charakterze perswazyjnym, przedstawiające wizję dziejów cesarstwa od Konstantyna po Teodozjusza II przez pryzmat dziejów chrześcijaństwa. Jako takie wymagały starannego planowania, zbierania i opracowania materiałów. Analiza zamieszczonych w nich dygresji, także z perspektywy teorii retorycznej, daje wgląd w warsztat pracy dawnych historyków oraz ich podejście do historii, pozwala ponadto prześledzić, w jaki sposób dygresje włączane są do opowieści i jak funkcjonują w ogólnej strukturze dzieła. Praca skupia się na sposobie, w jaki historycy Kościoła odchodzili od głównego tematu, na tym, jakich narzędzi używali do włączania dygresji do narracji oraz opisuje poszczególne kategorie dygresji i przedstawiane w nich treści. Te elementy strukturalne Historii Kościoła dostarczają cennych informacji o sympatiach, antypatiach i motywacjach historyków. Z ich analizy wynika, że historycy Kościoła musieli dokonywać świadomych wyborów dotyczących tego, co włączyć do swoich narracji, a wybór ten dyktowały indywidualne zapatrywania autorów. The fifth-century Ecclesiastical Histories of Socrates Scholasticus and Sozomenos Hermias are comprehensive works of persuasive character, presenting a vision of the history of the empire from Constantine to Theodosius II through the prism of history of christianity. As such, they required careful planning, collection and examination of materials. The analysis of the digressions included, also from the perspective of rhetorical theory, provides an insight into the workshop of the early historians and their approach to history, and allows us to trace how digressions are incorporated into the story and how they function in the overall structure of the work. The dissertation focuses on the way in which Church historians departed from the main theme, what tools they used to incorporate digressions into the narrative, and describes the different categories of digressions and the content presented in them. These structural elements of Ecclesiastical Histories provide valuable information about the sympathies, antipathies and motivations of historians. Their analysis shows that Church historians had to make conscious choices about what to include in their narratives, and that these choices were dictated by the individual views of the authors.