Browsing by Author "Koch, Magdalena. Promotor"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Śledztwo w sprawie płci. Po-etyka prozy kryminalnej chorwackich autorek XX i XXI wieku(2018) Janssen (Kudzin), Paulina; Koch, Magdalena. PromotorPrzedmiotem analizy niniejszej rozprawy doktorskiej jest proza kryminalna kobiecego autorstwa w literaturze chorwackiej w XX i XXI wieku (m.in. takich autorek jak: Marija Jurić Zagorka, Višnja Stahuljak, Nada Gašić, Irena Vrkljan, Mima Simić, Svjetlana Gjoni, Ivana Bodrožić, Milana Vukić-Runjić, Božica Brkan). Praca koncentruje się na poszukiwaniu w utworach wymienionych autorek elementów nacechowanych rodzajowo, subwersywnych i emancypacyjnych, a także śladów wspólnej poetyki. Termin „po-etyka” rozwijam i rozumiem wielotorowo, wykorzystując go w niniejszej pracy w następujący sposób. Po pierwsze – w rozumieniu poetyki tekstów (literackich i innych tekstów kultury, np. filmu i serialu) realizujących pewne stałe komponenty danego gatunku czy też odwołań do zrozumiałych i klarownych cytatów kultury; podstawy, która pozwala nam rozpoznać tekst, przypisać go do pewnej sfery zjawisk kulturowych i rozpocząć jego interpretację. Po drugie – jako odczytanie możliwych dwóch członów tego samego słowa, co pozwala odkryć jego wielorakie uwikłanie: byłyby nimi poetyka w znaczeniu estetycznym oraz etyka odnosząca się do pozatekstowych wyzwań. W tym pęknięciu widzę interesujący mnie potencjał emancypacyjny i krytyczny, formułujący nowy wymiar wrażliwości i zaangażowania poprzez teksty kultury, a co za tym idzie – potencjał odwołujący się do rzeczywistości pozatekstowych i do możliwości artystycznego aktywizmu. Główne pola badawcze dysertacji to: 1) topos miejsca 2) geopoetyka melancholii 3) ekofeminizm i posthumanizm w powieści kryminalnej 4) postać detektywki i detektywa 5) odczytywanie „mowy” (martwego) ciała.Item Tożsamość, ideologia, przemoc. Centrum i peryferie we współczesnych tekstach kultury w Serbii(2023) Czachowska-Aleksić, Nadia; Koch, Magdalena. PromotorNiniejsza praca poddaje analizie specyfikę współczesnej serbskiej polityki pamięci z punktu widzenia układów zależności pomiędzy władzą centralną a dwiema największymi mniejszościami etnicznymi występującymi na terenie Republiki Serbii. Obie grupy zamieszkują peryferyjne tereny należące do państwa serbskiego, ale swoje duchowe (narodowe) centra posiadają poza jego granicami. Jest to zatem próba zdefiniowania charakteru relacji pomiędzy serbską pamięcią kulturową a pamięcią kulturową mniejszości węgierskiej zamieszkującej Wojwodinę oraz mniejszości boszniackiej, zamieszkałej w regionie Sandżak. Na podstawie analizy tych relacji podjęta została próba zrekonstruowania geografii wyobrażonej, czyli nakreślenia mapy stosunków, które panują w przestrzeni współczesnego państwa serbskiego. Zarówno Wojwodina jak i Sandżak została opisana jako podwójne peryferie, czyli terytoria posiadające dwa centra. Dla obu jednym z centrów wewnętrznych jest oczywiście Belgrad, natomiast każda z tych społeczności ma również swoje drugie, zewnętrzne centrum – dla Węgrów jest to Budapeszt, a dla Boszniaków – Sarajewo. Ramy czasowe podjętych badań obejmują okres od 2001 do 2022 roku. This dissertation analyses the singularities of contemporary Serbian politics of memory from the perspective of the dependencies between the central government and the two largest ethnic minorities living in the Republic of Serbia. Both groups live in peripheral areas of the Republic but have their spiritual (national) centres outside its borders. Therefore, this dissertation represents an attempt to define the nature of the relationship between the Serbian cultural memory and the cultural memory of the Hungarian minority living in Vojvodina and the Bosniak minority living in the Sandžak region. An analysis of these relations provided the starting point for an attempt to reconstruct an imaginary geography, i.e. to draw a map of the relations that prevail within the contemporary Serbian state. Both Vojvodina and Sandžak have been described as double peripheries, i.e. territories with two centres. Of course, Belgrade represents one of the internal centres for both, but each of these communities also has a second, external centre: Budapest for the Hungarians and Sarajevo for the Bosniaks. The timeframe of the research spans from 2001 to 2022.