Browsing by Author "Kopytko, Roman. Promotor"
Now showing 1 - 4 of 4
Results Per Page
Sort Options
Item Polski a amerykański dyskurs sądowy: śledcze i skargowe procedury przesłuchiwania świadków w procesach karnych(2012-10-17T10:17:13Z) Bednarek, Grażyna; Kopytko, Roman. PromotorPoświęcona analizie dyskursu sądowego, niniejsza praca doktorska bada polskie i amerykańskie metody przesłuchiwania świadków w procesach karnych w systemie prawa cywilnego oraz prawa powszechnego. Jej głównym celem jest zidentyfikowanie i wyjaśnienie podobieństw i różnic pomiędzy śledczymi i skargowymi procedurami przesłuchiwania świadków w polskim i amerykańskim dyskursie sądowym jako dwóch kulturowo zróżnicowanych sposobów poszukiwania prawdy i wymierzania sprawiedliwości. W tym celu praca poddaje analizie interakcję werbalną w trakcie przesłuchiwania świadków w dwóch rożnych systemach prawnych oraz śledzi w jaki sposób, za pomocą jakich środków oraz do jakiego stopnia kontekst społeczno-kulturowy, instytucjonalny oraz historyczny kształtuje użycie języka w sądzie. Dwie tezy postawione w pracy, które organizują badania polskiego i amerykańskiego dyskursu sądowego zakładają, że: (1) dyskurs sądowy jest kulturowo zróżnicowany oraz że (2) dyskurs sądowy jest uwarunkowany społecznie. W pracy zastosowano następujące trzy metody badawcze mające na celu potwierdzenie słuszności postawionych tez: (1) etnografię komunikacyjną; (2) analizę konwersacyjną; oraz (3) pragmatykę. Etnografia komunikacyjna umożliwiła zbadanie tła społeczno-kulturowego, w jakim przesłuchanie świadków w Polsce i Stanach Zjednoczonych ma miejsce, uczestników, takich jak sędzia, prokurator i obrońca, cel oraz atmosferę w jakiej przesłuchanie ma miejsce, strukturę organizacyjną, środek komunikacji oraz gatunek. Analiza konwersacyjna pozwoliła na koncentrację badań wokół mowy zinstytucjonalizowanej z uwzględnieniem: (1) kto komu zadaje pytania i kto udziela odpowiedzi; (2) sądowej interakcji i ról społecznych sędziego, prokuratora i obrońcy; (3) struktury organizacyjnej rozprawy karnej i przesłuchania świadków; (4) strategicznego użycia określonych rodzajów pytań; oraz (4) dążenia do osiągnięcia prawdy materialnej i prawdy formalnej. Pragmatyka umożliwiła zbadanie: (1) do jakiego stopnia świadkowie przestrzegają lub łamią zasadę kooperacji uczestników konwersacji; oraz (2) asortymentu aktów mowy, jakim polskie i amerykańskie społeczności mowne posługują się, aby pokazać, że prawnicy w systemie prawa powszechnego i prawa cywilnego posługują się unikatową kompetencją komunikacyjną właściwą dla określonego systemu prawnego.Item Pragmatyczna analiza konfliktu między ojcem a synem w wybranych dramatach amerykańskich XX wieku(2011-12-20T13:46:17Z) Bobin, Joanna; Kopytko, Roman. PromotorPrzedmiotem rozprawy jest pragmatyczna analiza konfliktu miedzy ojcem a synem, przedstawionego w dialogach dramatów: Zmierzch długiego dnia E. O’Neilla, Śmierć komiwojażera A. Millera, Kotka na gorącym blaszanym dachu T. Williamsa, Płoty A. Wilsona oraz Buried Child S. Sheparda. Pracę otwiera próba usystematyzowania definicji i typologii konfliktu, zawężona do konfliktu interpersonalnego. Następnie omówiono aspekty kontekstu jako czynnika warunkującego interpretację języka w użyciu, w podziale na kontekst zewnętrzny (społeczny i fizyczny) interakcji oraz kontekst wewnętrzny (mentalny), determinujący interpretację sytuacji konfliktowej przez uczestników. Wybrane metody analizy konfliktu to trzy teorie z zakresu pragmatyki i analizy dyskursu: teoria niegrzeczności (Culpeper 1996, 2005, 2008), zasada kooperacji i reguły konwersacyjne (Grice 1975) oraz organizacja konwersacji, będąca elementem analizy konwersacyjnej (Sacks, Schlegoff i Jefferson 1978). Rozprawa zawiera charakterystykę tekstów dramatycznych oraz porównanie dialogów dramatu do rzeczywistej interakcji, z którego wynika, że dialogi są odzwierciedleniem naturalnej rozmowy w stopniu umożliwiającym zastosowanie narzędzi analizy dyskursu opracowanych do badań nad dyskursem autentycznym. Wnioski płynące z pięciu analiz jakościowych ukazują powtarzające się wzorce zachowań i tendencje rozwoju konfliktu między ojcem a synem.Item Przetwarzanie angielskiej prozodii emocjonalnej w języku rodzimym i obcym(2015-06-22) Bąk, Halszka; Kopytko, Roman. Promotor; Bromberek-Dyzman, Katarzyna. PromotorRozprawa skupia się na przetwarzaniu prozodii emocjonalnej w języku angielskim u osób dla których nie jest to język rodzimy, oraz na aspektach metodologicznych badań nad prozodią emocjonalną. Prozodia emocjonalna jest badana w trzech aspektach i z wykorzystaniem trzech metod: kategoryzacji w ujęciu standardowym Paul’a Ekman’a, pod kątem oceny walencji i pobudzenia w ujęciu James’a A. Russell’a, oraz w wymiarze nazewnictwa emocji. Bodźce prozodyczne na potrzeby badań opisanych w rozprawie zawierające wyrazy smutku i szczęścia zostały stworzone i zweryfikowane przez rodzimych użytkowników języka angielskiego. Bodźce te były zarówno naturalnymi wyrażeniami jak i aktorskimi przedstawieniami emocji, oraz pochodziły zarówno od kobiet jak i od mężczyzn. Uczestnikami badań na potrzeby rozprawy byli biegli lecz nie rodzimi użytkownicy języka angielskiego, którzy w toku trzech zadań eksperymentalnych kategoryzowali, oceniali i nazywali emocje w bodźcach prozodycznych. Rezultaty wskazują na znaczne wpływy uwarunkowań osoby mówiącej na rozpoznawanie emocji w prozodii. Emocje wyrażane przez kobiety rozpoznawano lepiej niż te wyrażane przez mężczyzn, smutek lepiej niż szczęście, oraz emocje grane aktorsko lepiej niż naturalne. Użytkownicy języka dla których nie jest on językiem rodzimym w znaczącym stopniu różnią się w umiejętności rozpoznawania emocji od rodzimych użytkowników.Item Przetwarzanie języka afektywnego w języku ojczystym oraz obcym: Perspektywa neuropragmatyczna(2015-06-25) Jończyk, Rafał; Kopytko, Roman. Promotor; Bromberek-Dyzman, Katarzyna. PromotorCelem pracy jest zbadanie elektrofizjologicznych oraz behawioralnych podstaw przetwarzania języka afektywnego w kontekście, w języku ojczystym oraz obcym u Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii. Dwa eksperymenty badają reakcje uczestników na przymiotniki afektywne prezentowane poza kontekstem (eksp. 1) oraz w kontekście zdaniowym (eksp. 2), oferując perspektywę pragmatyczną. Założono, że czytanie przymiotników afektywnych osadzonych poza kontekstem zdaniowym nie wywoła mierzalnych różnic w danych behawioralnych oraz elektrofizjologicznych w języku pierwszym oraz drugim. W eksperymencie 2, natomiast, przewidziano różnicę w modulacji potencjałów wywołanych walencją emocjonalną w języku pierwszym oraz drugim ze względu na zwiększenie informacji kontekstowej. Obie hipotezy zostały potwierdzone. W eksp. 1, zaobserwowano porównywalne reakcje elektrofizjologiczne w języku pierwszym oraz drugim, co sugeruje, że przetwarzanie słów afektywnych wydaje się być zautomatyzowane w obu językach. W eksp. 2, natomiast, reakcje elektrofizjologiczne na te same bodźce osadzone w kontekście różniły się pomiędzy językami, ukazując zredukowany dostęp semantyczny do zdań negatywnych w języku drugim we wczesnym etapie ich przetwarzania. Wyniki niniejszego badania oferują pierwszą neurokognitywną interpretację wyników wcześniejszych badań, oraz niosą ważne implikacje w kontekście terapii oraz edukacji z osobami dwujęzycznymi.