Browsing by Author "Lapis, Bohdan. Promotor"
Now showing 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item Aktualizacja legendy. Życie, posag i problem Halszki z Ostroga(2011-06-09T07:49:11Z) Zagórska, Sylwia; Lapis, Bohdan. PromotorAktualizacja legendy Halszki z Ostroga, czyli Elżbiety Ostrogskiej to zjawisko niezwykle ciekawe, gdyż dotyczy postaci należącej do niewielkiego grona kobiet staropolskich, o których wiemy więcej, niż tylko czyimi były córkami, żonami i matkami. Ostrogska stała się jedną z pierwszych, polskich emancypantek, sławną bohaterką obyczajowego skandalu, tajemniczą Czarną Księżniczką o wielkiej sile artystycznej inspiracji. Genezą legendy o Halszce był konflikt o jej rękę i posag wywołany przez pierwszych panów w Polsce i na Litwie, ale również – i to niezwykłe – pragnienie wyjścia dziedziczki ogromnej fortuny poza role przeznaczone dla renesansowej kobiety, związane wyłącznie z płcią. Burzliwe życie księżniczki w centrum ważnych wydarzeń politycznych i przemian społecznych, jej niezrozumiałe decyzje otwierające pole dla wyobraźni doprowadziły do rozgłosu problemu Elżbiety Ostrogskiej na terenie jagiellońskiej monarchii jeszcze za jej życia i niedługo po śmierci, co znalazło odzwierciedlenie w sprzecznych ze sobą przekazach historycznych. Owa niejednoznaczność dała Halszce drugie, legendarne życie, które nie stanowi konstrukcji niezmiennej. Ulega aktualizacji zgodnie z potrzebami swego czasu i pragnieniami ludzi. Kolejne wersje i modulacje legendy Czarnej Księżniczki stanowią cenne źródło wiedzy dla historyka próbującego poznać wyobrażenia i poszukiwane wartości przez ludzi żyjących w różnych epokach. Zjawisko adaptacji tejże legendy w nowych warunkach i do nowych celów pozwala włączyć się w dyskurs na temat związku między tradycją a historią, co od wieków stanowi interesujący przedmiot badawczy.Item Duszpasterstwo księży diecezjalnych oraz kapelanów wojskowych w latach 1919-1939 na terenie Okręgu Korpusu nr VII(2014-10-14) Przybylski, Marek; Lapis, Bohdan. PromotorPrzedstawiona praca sytuuje się na styku badań nad historią wojskowości oraz żołnierskiej religijności, przedstawiając dzieje wojskowej kultury religijnej na terenie jednego z okręgów wojskowych w okresie II Rzeczypospolitej. Założone cele pracy badane są według metody opartej na układzie chronologiczno-problemowym. Pracę rozpoczyna pierwszy rozdział, opisujący zmiany, jakie następowały na przestrzeni wieków w stosunku religii chrześcijańskiej do wojny. Kolejny rozdział opisuje polskie tradycje posługi duszpasterskiej wśród wojska. Polska była państwem wieloetnicznym, wieloreligijnym. Rozdział trzeci zawiera charakterystykę struktury wyznaniowej i narodowościowej w armii, stosunku duchowieństwa katolickiego do mniejszości wyznaniowych i narodowych. Rozdział czwarty dotyczy struktury duszpasterskiej w okresie powstania wielkopolskiego, wojny polsko-bolszewickiej i okresu pokoju. Następnie omówione są wojskowe miejsca sakralne. Rozdział szósty poświęcony jest wojskowym rytuałom, obrzędom religijnym i ceremoniom. Pozaduszpasterska działalność kapelanów opisana jest w ostatniej części pracy. Przedstawiona w dysertacji kultura religijna Wojska Polskiego została w roku 1939 poddana próbie, z której mimo przegranej kampanii wrześniowej wyszła zwycięsko.Item Motywacje używania narkotyków w kręgach polskich elit od połowy XIX wieku do roku 1939(2014-10-14) Kowszewicz, Anna; Lapis, Bohdan. PromotorPodstawowym zagadnieniem poruszonym w niniejszej rozprawie doktorskiej jest zjawisko zażywania narkotyków w polskiej kulturze. Czas historyczny uwzględniony w pracy to okres od połowy XIX wieku do 1939 roku. Autorka uważa, że wzrost popularności narkotyków rozpoczął się w połowie XIX wieku. Narkotyki stały się wówczas popularnym tematem publikacji medycznych oraz częstym motywem poczytnych utworów literackich. Książki te przyczyniły się do stworzenia nowego typy bohatera literackiego – “narkomana – intelektualisty”. Wybuch II wojny światowej kończy omawiany okres, ze względu na zmianę motywacji zażywania narkotyków obserwowanych w tym czasie oraz rozbicie dotychczasowych elit państwa. Niniejsza rozprawa obejmuje elity: medyczne, wojskowe, urzędnicze oraz artystyczne. W kręgach tych elit zażywanie narkotyków było najbardziej popularne i najlepiej udokumentowane. Autorka skupia się na ukazaniu charakterystyki i efektów tego zjawiska w literaturze oraz prywatnym życiu elit polskich.