Browsing by Author "Lesicki, Andrzej. Promotor"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Akwaporyny ślimaka winniczka Helix pomatia L. – identyfikacja, charakterystyka i znaczenie w procesie zapadania w stan estywacji
    (2018) Kosicka, Ewa; Lesicki, Andrzej. Promotor
    Akwaporyny to białka tworzące kanały odpowiedzialne za transport wody i małych cząsteczek pozbawionych ładunku w poprzek błon biologicznych. Pomimo badań potwierdzających ich obecność i znaczenie u organizmów prokariotycznych, jak i eukariotycznych wiedza na temat tych białek u mięczaków jest bardzo ograniczona. Stąd, jako obiekt badań wybrano akwaporyny ślimaka winniczka Helix pomatia L., który jest organizmem modelowym w badaniach fizjologii ślimaków lądowych. Wykonano sekwencjonowanie transkryptomów nogi i nerki tego ślimaka metodą sekwencjonowania nowej generacji (NGS, ang. Next Generation Sequencing), które pozwoliło zidentyfikować sześć sekwencji wykazujących podobieństwo do sekwencji kodujących akwaporyny. Ponadto, przeprowadzono analizę bioinformatyczną otrzymanych danych, jak i oszacowano poziom ekspresji zidentyfikowanych transkryptów, w tym z wykorzystaniem metody qPCR, dla osobników aktywnych i wchodzących w stan estywacji. Eksperyment ten wykazał, że zapadanie w stan estywacji jest procesem dynamicznym, a raz obrany kierunek zmian w poziomie ekspresji genów, nie jest utrzymywany przez cały czas trwania tego procesu. Dodatkowo, przeprowadzono test komplementacji w komórkach mutanta drożdży Saccharomyces cerevisiae pozbawionego funkcjonalnych akwaporyn, który potwierdził, że zidentyfikowane białka transportują wodę.
  • Item
    Różnice w behawiorze i cechach muszli form barwnych wstężyka gajowego Cepaea nemoralis (L.) a preferencje pokarmowe ptaków i drobnych ssaków
    (2013-06-13) Rosin, Zuzanna Maria; Lesicki, Andrzej. Promotor; Tryjanowski, Piotr. Promotor
    Ewolucja i utrzymywanie się polimorfizmu ubarwienia muszli w populacjach wstężyka gajowego C. nemoralis to klasyczny problem ekologii ewolucyjnej. Selekcja drapieżnicza uważana jest za jeden z najważniejszych czynników kształtujących tę różnorodność. Dotąd nie znaleziono klarownego wzorca selektywności drapieżników wobec form barwnych C. nemoralis. W niniejszej pracy zbadano selektywność ptaków i myszy wobec morf wstężyka gajowego oraz cechy morf mogące kształtować tę selektywność, tj. odporność muszli na rozbicie, skład mineralny muszli i behawior. Myszy najczęściej żerowały na formach żółtych 1-paskowych, podczas gdy ptaki unikały form brązowych, a najczęściej żerowały na formach żółtych wielo-paskowych. Formy różowe i paskowane posiadały istotnie bardziej odporną muszlę od form żółtych i niepaskowanych. Znaleziono istotną negatywną korelację pomiędzy odpornością muszli morf C. nemoralis oraz selektywnością myszy. Morfy istotnie różniły się w zawartości Al, Ca, Fe, Mg, Mn, P oraz Sr w muszlach. Wykazano istotnie negatywną zależność pomiędzy odpornością muszli na rozbicie a zawartością Mg, Mn, P, S i Zn w muszli. Formy niepaskowane istotnie częściej wspinały się po wysokich obiektach i rzadziej ukrywały w zacienionych miejscach niż formy paskowane. Czynnikami proksymalnymi zróżnicowanej presji drapieżniczej może być nie tylko stopień kryptyczności morf C. nemoralis, ale ich inne anty-drapieżnicze cechy. Niniejsza praca otwiera nowy obszar w badaniach nad klasycznym problemem ekologii ewolucyjnej.