Browsing by Author "Pohl, Artur. Promotor pomocniczy"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Mechanizm "ukierunkowanego zabijania" jako część izraelskiej polityki zwalczania terroryzmu(2022) Barkan Nagar, Nir; Fiedler, Radosław. Promotor; Pohl, Artur. Promotor pomocniczyWyjątkowość tego badania polega na próbie przedstawienia innej perspektywy dotyczącej mechanizmu „ukierunkowanych zabójstw” i jego wpływu na elementy terrorystyczne. Jednym z powodów przeprowadzenia badania są fundamentalne różnice między światem kultury oraz zasadami i wartościami wolnych i demokratycznych państw, a stojącymi w wyraźniej z nimi sprzeczności zasadami, którymi kieruje się terroryzm. W literaturze naukowej, w tym prawnej, istnieje tendencja do akceptowania „ukierunkowanych zabójstw”, ale z ograniczeniami. Niniejsze opracowanie obszernie omawia kwestię skutecznej walki z terroryzmem i korzystania przez państwa demokratyczne z mechanizmu ukierunkowanych zabójstw w obliczu braku innego wyboru, ze szczególnym uwzględnieniem Izraela podczas intifady Al-Aksa w latach 2000-2009. Studium zajmuje się zasadami prawa międzynarodowego, które zrównoważają względy humanitarne i prawa człowieka ze względami wojskowymi. Występuje tu konflikt między prawami człowieka a bezpieczeństwem państwa; badano działania antyterrorystyczne dwoma sposobami, udaremniając operacje i/lub uderzając w dowódców traktując to jako samoobronę, pod względem moralnym i prawnym. Okazuje się, że taka możliwość jest uzasadniona, ponieważ powoduje, że dowódcy terroru będą rozważać swoje kroki, mając na uwadze ich bezpośredni wpływ na nich. Badanie ujawniło, że podczas intifady Al-Aksa i okresu objętego dochodzeniem przeprowadzono około 127 operacji ukierunkowanych zabójstw, w których zginęło 212 terrorystów. Wśród nich byli działacze terenowi i dowódcy różnych szczebli, z których najważniejszym był przywódca ruchu terrorystycznego Hamas, szejk Ahmad Yassin. Wydarzenia z 11 września zwiększyły zainteresowanie badaniami zjawiska terroryzmu kładąc nacisk na publikacje poruszające aspekty koncepcyjne i teoretyczne. Grupy badawcze i konferencje naukowe zajmujące się tym zjawiskiem przyspieszają procesy badawcze. Skuteczna walka z terroryzmem opiera się na odstraszaniu, ale ta podstawowa przesłanka jest wątpliwa w przypadku organizacji terrorystycznych. Pomimo badań nad terroryzmem wciąż nie ma definicji, która będzie akceptowalna w środowisku akademickim i będzie stanowić uzgodniony punkt wyjściowy do badań w tej dziedzinie. Badanie wykazało, że według badaczy Fleminga, Stohla i Schmida, którzy badali różne typologie w dziedzinie terroryzmu w celu ich rozróżnienia, tak aby stanowiły podstawę do uogólnienia, a nawet teoretyzowania na temat zjawiska społecznego gwałtu, takiego jak terroryzm. Na przykład dokładna typologia ideologicznych cech charakterystycznych organizacji terrorystycznej może stanowić podstawę do badania związku między ideologią, celami i metodami działania takich organizacji. Hipotezy i kwestie badawcze dotyczą polityki uruchamiania i wykorzystania mechanizmu ukierunkowanego zabijania oraz powodzenia lub niepowodzenia w zmniejszeniu liczby ataków terrorystycznych na Państwo Izrael. Zbadano również sukces lub niepowodzenie działania poprzez atak na czołowych przywódców organizacji terrorystycznych oraz wpływ tego mechanizmu na liczbę ataków terrorystycznych. Z ustaleń wynika, że ukierunkowane zabijanie przyczyniło się do spadku liczby ofiar terroryzmu. Okazało się, że dokonywanie aresztowań jest czasem skuteczniejsze niż ukierunkowane zabijanie. Ponieważ w przeciwieństwie do zabójstw, poprzez aresztowania i przesłuchania gromadzone są informacje i ujawniona zostaje cała siatka terrorystyczna, aresztowania zwiększają ryzyko sił bezpieczeństwa, ale zmniejszają ryzyko dla ludności. Ponadto ustalenia obalają twierdzenie o wpływie ataków na głównych przywódców terroru na zmniejszenie liczby ataków terrorystycznych, jakkolwiek można zauważyć znaczny spadek i spowolnienie liczby ataków terrorystycznych, jednakże nie można ustalić bezpośredniego związku przyczynowego w odniesieniu do rangi działaczy. Ustalenia wykazują, że dokonywanie ukierunkowanych zabójstw jest skuteczne, ale status terrorysty nie ma większego znaczenia, mimo że liczba zamachów terrorystycznych spadła.1 Wkład tego badania pozwala zrozumieć, że mechanizm ukierunkowanego zabijania przyczynia się do zmniejszenia liczby aktów terrorystycznych. Ponadto wkład badań polega na poszerzeniu zarówno teoretycznej, jak i praktycznej dyskusji w zakresie rozwijania wiedzy i narzędzi potrzebnych do zrozumienia składników terroryzmu oraz zbadania skutecznych sposobów radzenia sobie z tym zagrożeniem przez państwo demokratyczne jak w przypadku Izraela.