Browsing by Author "Stuligrosz, Magdalena. Promotor"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Trzy teologie Eurypidesa: mitologiczna, polityczna, filozoficzna(2012-11-06) Chlewicka, Anna; Dworacki, Sylwester. Promotor; Stuligrosz, Magdalena. PromotorW bogatej literaturze na temat Eurypidesa znajdziemy opracowania poświęcone religii w twórczości tego autora, których przedmiotem jest jego religijny (lub antyreligijny) światopogląd. Niewiele jest jednak prac, które poruszałyby zagadnienie Eurypidejskiej teologii, a jeśli nawet pojęcie teologii pojawia się w kontekście twórczości tragika, używane jest przez badaczy niejako „bezrefleksyjnie”, bez odniesienia kulturowego – szczególnie do tradycji filozoficznej Greków, z której to pojęcie przecież się wywodzi. Moja rozprawa przynosi odmienne ujęcie tematu, gdyż w swoich badaniach uwzględniam koncepcję trzech teologii: mitologicznej, politycznej i filozoficznej, której autorstwo przypisuje się stoikom. Moim celem jest wykazanie, iż Eurypides jest sensu stricto teologiem oraz, że w jego twórczości możemy odnaleźć wszystkie trzy modele teologiczne, o których była mowa powyżej. W pierwszym rozdziale przedstawiam etymologię słowa theologia w oparciu o świadectwa Platona (Państwo, Prawa) i Arystotelesa (Metafizyka, Meteorologika) oraz koncepcję trzech rodzajów teologii (tria genera theologiae) autorstwa rzymskiego pisarza Warrona (II/I wiek p. n. e.) na podstawie świadectwa św. Augustyna w Państwie Bożym. W drugim rozdziale staram się odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu Eurypides nawiązywał do tradycji literackiej Homera i Hezjoda, czyli poetów uważanych za twórców teologii mitologicznej Greków. Trzeci rozdział poświęcony jest interpretacji sztuk politycznych Eurypidesa: Dzieci Heraklesa i Błagalnic, na podstawie których przedstawiam obraz Eurypidejskiej teologii politycznej. W rozdziale czwartym, którego tematem jest teologia filozoficzna Eurypidesa, koncentruję się analizie tych partii sztuk tragika, w których widoczne są wyraźne analogie do teologii naturalnej filozofów. Natomiast piąty rozdział stanowi próbę interpretacji Bachantek w świetle koncepcji trzech teologii.