Wydział Historyczny (WH)/Faculty of History
Permanent URI for this community
Browse
Browsing Wydział Historyczny (WH)/Faculty of History by Subject "Abaza Mehmed Pasha"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Wojna polsko–turecka w latach 1633-1634(2018) Pabich, Łukasz; Franz, Maciej. PromotorTematem poniższej pracy jest przedstawienie wojny polsko-tureckiej z lat 1633-1634. Pierwszy rok rządów króla Władysława IV Wazy przebiegł pod znakiem prowadzenia wojny z Państwem Moskiewskim o Smoleńsk. Wojna ta była z uwagą obserwowana przez Imperium Osmańskie, które liczyło na przegraną nowo obranego władcy. Kampanię smoleńską prowadził osobiście Władysław IV, a opiekę nad państwem powierzył prymasowi Janowi Wężykowi i hetmanowi wielkiemu koronnemu Stanisławowi Koniecpolskiemu. Ten ostatni odpowiedzialny był przede wszystkim za obronę granic południowych. Odmowa przez Rzeczypospolitą likwidacji „palanek” kozackich oraz wiadomość o koncentracji wojsk Porty nad Dunajem w czerwca 1633 roku były sygnałem o podjęciu przez Osmanów działań wojennych. Czerwcowy napad Tatarów w roku 1633 na okolice Kamieńca służył jedynie kontroli stanu polskich przygotowań, na wypadek ewentualnej wojny. Wprawdzie Tatarzy zostali pobici przez hetmana 4 lipca 1633 roku pod Sasowym Rogiem, jednak prawdopodobnie wynik najazdu zadowolił Abazy paszę, co skłoniło go do podjęcia decyzji o wymarszu jego wojsk z Sylistrii w stronę Podola. Po pierwszych wiadomościach o sukcesach Władysława IV pod Smoleńskiem, kiedy wszelkie negocjacje pokojowe z Osmanami zawiodły, doszło do bitwy, którą stoczono 22 października pod Kamieńcem. Starcie wykazało bezsprzeczną wyższość wojsk polskich, nad siłami Osmanów. Abazy pasza nie osiągnąwszy żadnego sukcesu musiał wycofać swoje wojska najpierw do Mołdawii, a następnie nad Dunaj. W 1634 roku sułtan Murada IV osobiście chciał dowieść swej bezkompromisowości zbierając wojsko w granicach Imperium przeciwko chrześcijanom. Ostatecznie, gdy poseł Sahin aga poinformował swego Padyszacha o potędze Rzeczpospolitej stojącej pod Kamieńcem, wszelką winą za wojnę obarczył Abazy paszę. Tym samym wojska Imperium skoncentrowano na wschodnim teatrze wojennym Osmanów.