Rocznik Integracji Europejskiej, 10/2016
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
Item Kooperation statt Konfrontation: Trilaterale Zusammenarbeit zwischen Deutschland, Norwegen und der Russischen Föderation bei der Förderung fossiler Energieträger im Hohen Norden Europas(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Dornfeldt, Mathias; Korobow, IgorCo-operation instead of confrontation: This article deals with a possible trilateral collaboration between Germany, Norway and the Russian Federation in respect of exploration and exploitation of fossil fuels in Europe’s High North in the long-term. The envisaged project can be considered as possible best practice for peaceful coexistence a current crisis-shaken Europe.Item Common Commercial Policy of the European Union and its significance to the world trade. Transatlantic Trade and Investment Partnership case study(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Tkachuk, AristomThe main aim of the paper involves evaluation of significance of the Common Commercial Policy (CCP) for the EU and understanding of its role in the global perspective. Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) bargaining is analysed through the prism of the CCP’s formation history, objectives, achievements and unresolved issues. An important result of the research is the conclusion that European’s/EU’s attempts to provide depoliticized common trade policy collide with its objectives of values’ exporting. Commitment to preferential treatment of developing and least developed countries creates a field of instability and endangerment of a double standards. Current EU-U.S. Free Trade Agreement talks remain a particular case that reveal gaps, but also achievements of the CCP and its role in the global trade. TTIP negotiations are a milestone in a process of the global trade standards elaboration. If exhausting bureaucratic bargaining looks uncomfortable for the U.S.’ realpolitik, it perfectly suits to the CCP which was creating the same way.Item The Eurasian Economic Union: between co-existence, confrontation and cooperation with the EU(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Kinyakin, AndreyThe article analyses integration process in the post-soviet space as well as Eurasian Economic Union (EEU) as a product of Eurasian integration. The EEU as newly created integration structure has a problem of finding the suitable form of interrelations with the European Union – the biggest integration structure ever. The issue of finding common grounds between the EEU and the EU especially important given the fact that the Eurasian Union is a bloc led by Russia – one of the biggest European trade partner and long-standing political counterpart, which within a couple of years is at odds with the EU due to the political problems, connected with the Ukrainian conflict as well as the geopolitical tension between Russia and the West. The start of the dialogue between the EU and the EEU, which has the certain potential, seems rather unlike to place in short- and medium-term perspective. In order to start the dialogue both parties have to solve not only economic issues (institutionalization of relationship, harmonization of trade), but also improve political agenda by starting to elaborate a joint agenda. The main point for the time being: the interrelationship between the EEU and the EU could evolve within the co-existence scenario, which envisages maintenance of the current status-quo – noninstitutionalized relationship. In order to change it as well as to single out the appropriate approach for framing the future relationship with the Eurasian Economic Union the European Union should take into account many factors, putting the special emphasis on the Russia’s role within the EEU as well as conflicting nature of Eurasian project, which is only to prove its viability as integration structure.Item Institutional factors fostering internationalisation. The case of Polish policy towards OFDI(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Götz, Marta; Jankowska, BarbaraThis article touches upon the institutional aspect of internationalization processes. It focuses on the role of formal institutions in pursuing foreign direct investment (FDI). By discussing and evaluating the current policy towards outgoing FDI (OFDI) in Poland, we seek to assess the significance of state support after 2008 global economic turmoil. Drawing on available literature and mainly expert survey as qualitative method, we exemplify some of the challenges involved in designing and implementing policy which aim at facilitating OFDI. Presented findings shall be seen as starting point for further more detailed research. * Research project, No. 11430010 Small Grants Program of the International Visegrad Fund „Outward FDI policies in Visegrad Countries”.Item Pięć lat europejskich aspiracji Islandii – od wniosku o członkostwo do zawieszenia procesu akcesyjnego(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Szynol, MonikaWobec konsekwencji kryzysu, który wybuchł w Islandii na początku października 2008 roku, najskuteczniejszym rozwiązaniem – według nowego, socjaldemokratycznego rządu wybranego w 2009 roku – prowadzącym do poprawy sytuacji gospodarczej, miało stać się członkostwo w Unii Europejskiej. Artykuł analizuje przyczyny zainteresowania Reykjaviku członkostwem w Unii Europejskiej, mocne i słabe strony kandydatury Islandii (w tym w porównaniu do pozostałych państw kandydujących i potencjalnie kandydujących), a także powody, przez które proces akcesyjny został najpierw zawieszony, a następnie zakończony. Próba podsumowania integracji Islandii z UE została dokonana przede wszystkim na podstawie ram prawno-instytucjonalnych, które określają procedurę akcesyjną, stany dotychczasowej współpracy pomiędzy stronami, a także dział podejmowanych przez strony od 2009 roku.Item Unia Europejska wobec Światowego Szczytu Humanitarnego(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Kaczmarek, FilipW dniach 23–24 maja 2016 r. odbył się w Stambule pierwszy Światowy Szczyt Humanitarny (WHS), zwołany przez sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, a organizowany przez Biuro do spraw Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA). Unia Europejska uważa się za jednego z kluczowych podmiotów pomocy humanitarnej w skali globalnej. Działania humanitarne UE rzeczywiście mają wymiar globalny. W przypadku pomocy humanitarnej występuje też duża spójność działań Unii i jej państw członkowskich. W przypadku samego Szczytu UE uznawała się za jednego z najważniejszych uczestników. Szczyt był zatem okazją do zaprezentowania wiodącej roli UE w pomocy humanitarnej. Jakie było stanowisko i oczekiwania UE i jej instytucji wobec Szczytu? Jak UE przygotowywała się do tego wydarzenia? Jaki był wpływ polityczny i merytoryczny UE? I jak UE oceniła sam szczyt i jego rezultaty? W celu odpowiedzi na te pytania autor przeprowadza analizę przygotowań instytucji UE do Szczytu, udziału przedstawicieli UE i ocen Szczytu dokonanych w UE. Oczekiwania UE wobec pierwszego Światowego Szczytu Humanitarnego były duże i nie zostały zrealizowane, a mimo to Szczyt został oficjalnie uznany za udany.Item Przyszłość polityki ekspedycyjnej Unii Europejskiej w ramach Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Wojnicz, LuizaImport zjawisk stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej w dość bolesny sposób odbija się na państwach członkowskich, powodując chaos na szczeblach decyzyjnych, co w konsekwencji osłabia całą UE. To z kolei wpływa na postrzeganie Unii Europejskiej jako słabej, nieradzącej sobie z problemami. Dlatego Autorka poddała analizie rolę polityki ekspedycyjnej w ramach WPBiO dla bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego UE.Item W kierunku nowej Europejskiej Polityki Sąsiedztwa Unii Europejskiej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Nitszke, AgnieszkaPo przeszło 12 latach realizacji EPS i dwóch wstrząsach politycznych – kryzysie ukraińskim i arabskiej wiośnie, nadszedł czas kompleksowej oceny i rewizji niektórych założeń. W 2015 r. rozpoczęły się konsultacje dotyczące nowego kształtu EPS, tak by polityka ta z jednej strony nadal wypełniała swoją zasadniczą funkcję wspierania i promocji praw człowieka i demokracji w państwach sąsiedzkich, ale z drugiej strony by UE mogła efektywniej wpływać na swoje bezpieczeństwo zewnętrzne. Po ponad półrocznym okresie konsultacji, w których udział wzięły zarówno instytucje UE, państwa członkowskie, a także organizacje pozarządowe, w listopadzie 2015 roku Komisja Europejska przedstawiła założenia reformy EPS, które można określić jako nową Europejską Politykę Sąsiedztwa. W artykule przedstawiony został dotychczasowy model EPS, w tym także przesłanki ustanowienia polityki w 2004 r., następnie ukazana została ewolucja EPS, a w kolejnej części artykułu omówione zostały założenia nowej EPS na podstawie analizy dokumentów instytucji UE.Item Unia Europejska na rzecz demokratyzacji państw Azji Centralnej – działania i efekty(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Fiedler, RadosławUnia Europejska dopiero w 2007 r. zaproponowała wobec regionu Azji Centralnej strategię, w której odniesiono się do różnych problemów, w tym deficytu demokracji i łamania praw człowieka. Istotnym ograniczeniem działań UE jest występowanie w cieniu USA oraz brak ambicji by także rozwijać współpracę w innych obszarach jak bezpieczeństwo czy zwiększenie europejskich inwestycji. Kolejnym problemem jest po zakończeniu jedynej strategii brak nakreślenia priorytetów, które umożliwiłoby UE na odgrywanie większej roli w Azji Centralnej.Item Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Przybylska-Maszner, BeataAzja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji, jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy. Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.Item Argument siły czy siła argumentów? Unia Europejska w stosunkach międzynarodowych jako 'soft power'(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Barburska, OlgaW artykule podjęto próbę analizy tego, w jaki sposób Unia Europejska odgrywa charakterystyczną dla siebie międzynarodową rolę tzw. „łagodnej potęgi” (soft power). W rozważaniach wzięto pod uwagę fakt, że UE oddziałuje na swoje otoczenie zewnętrzne za pomocą przede wszystkim środków o charakterze politycznym, dyplomatycznym, ekonomicznym, kulturowym itp., a nie poprzez zastosowanie „twardych” (hard) instrumentów przymusu (w tym siły zbrojnej). Koncepcja Unii Europejskiej jako soft power posłużyła jako punkt wyjścia do prezentacji innych teorii bezpośrednio z nią związanych, w pierwszym rzędzie koncepcji UE jako civilian power, a następnie normative power i innych teorii pochodnych. Uwzględniają one rozmaite aspekty specyfiki Unii Europejskiej jako unikatowego uczestnika współczesnych stosunków międzynarodowych, powstrzymującego się od wykorzystywania siły militarnej i promującego wartości demokratyczne.Item PRL wobec rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Hiszpanię i Portugalię (1962–1986)(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Barabasz, AdamZasadniczym celem artykułu było zaprezentowanie stanowiska władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wobec południowego rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Hiszpanię i Portugalię w latach (1962–1986). W artykule przedstawiono m.in., tajną korespondencję pomiędzy polskimi dyplomatami przebywającymi na placówkach w Rzymie, Madrycie, Paryżu a DEP. IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL (Europa Zachodnia), w której przybliżono polskie oceny długiego i skomplikowanego procesu adaptacji obu iberyjskich krajów do wymogów wspólnotowych. W artykule zaprezentowano także reakcje prasy polskiej (m.in., „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”) na kooperację obu krajów z EWG.Item Aluzyjny eurosceptycyzm w debatach prezydenckich w 2015 roku(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Piechocki, MarcinPolityka zagraniczna nie stanowiła znaczącej części kampanii prezydenckiej. Została zdominowana przez Rosję oraz kwestię baz NATO w Europie Wschodniej. Chociaż Polacy należą do największych zwolenników integracji europejskiej, to wskutek kryzysu migracyjnego rośnie grupa osób niezadowolonych z ingerowania w obszary, które uznawane są za mieszczące się w granicach polskiej suwerenności. Ponieważ osoby takie nie są przeciwnikami integracji jako takiej, kandydaci uciekali się do mniej lub bardziej eurosceptycznych wypowiedzi. U niektórych z nich można było zauważyć aluzyjny eurosceptycyzm, który pozwalał im mówić o sobie jako zwolennikach integracji i obecności Polski w UE, by po przecinku wskazać obszary, w których Polska nie zgodzi się na regulacje unijne, jednak często nie były to wypowiedzi wprost.Item Udział nowych państw członkowskich (UE-10) w globalnych łańcuchach wartości w pierwszych latach po akcesji do Unii Europejskiej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Cieślik, EwaArtykuł ma na celu ukazanie zmian w handlu zagranicznym i roli nowych państw członkowskich UE (UE-10) w globalnych łańcuchach wartości na tle procesów liberalizacyjnych i procesu integracji z Unią Europejską (UE). Przeprowadzone badanie ma na celu zweryfikowanie następującej hipotezy: pozycja nowych krajów członkowskich w globalnych łańcuchach wartości po akcesji do UE znacząco wzrosła. W opracowaniu skoncentrowano się na analizie powiązań handlowych przed przystąpieniem do UE i kilka lat po tej akcesji. Artykuł koncentruje się na analizie wartości dodanej na poziomie krajów i branż. W celu utrzymania jednolitości i porównywalności otrzymanych wyników badań w opracowaniu posłużono się bazami danych organizacji międzynarodowych, głównie OECD-WTO Trade in Value Added oraz World Input-Output Database.Item Francuskie reakcje wobec problemu zjednoczenia Niemiec po II wojnie światowej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Kruk, AleksandraArtykuł dotyczy polityki Francji wobec zjednoczenia Niemiec. Francja po II wojnie światowej dążyła do utrzymania dobrych relacji z Republiką Federalną Niemiec i Niemiecką Republiką Demokratyczną. Francuzi w sprawie zjednoczenia Niemiec stawiali szereg warunków podkreślając, że zjednoczenie powinno odbyć się w wyniku porozumienia obu państw niemieckich i za zgodą sąsiadów. Francuscy prezydenci, Charles de Gaulle, Georges Pompidou, Valery Giscard d’Estaing i François Mitterrand, starali się prowadzić politykę tenir le range w kontaktach z Niemcami.Item Integracja europejska a redefinicja polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych: przyczyny zainicjowania i rozwój transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Podraza, AndrzejCelem artykułu jest ukazanie przyczyn zainicjowania i rozwoju transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948. Szczególny nacisk jest położony na ukazanie związku pomiędzy wstępnymi działaniami państw Europy Zachodniej na rzecz osiągnięcia jedności europejskiej a redefinicją polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Aktywność państw Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych podyktowana była zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego, co skutkowało wybuchem zimnej wojny. Główni gracze w Europie Zachodniej, tj. Wielka Brytania i Francja, dążyły do zapewnienia bezpieczeństwa, początkowo biorąc pod uwagę ewentualny powrót Niemiec do agresywnej polityki, ale szybko zaczęto przede wszystkim brać pod uwagę możliwość ekspansji komunizmu. W artykule poddane są analizie dwie istotne inicjatywy europejskie, tj. Traktat z Dunkierki (1947 r.) oraz ustanowienie Unii Zachodniej na mocy Traktatu Brukselskiego (1948 r.). Powstanie Unii Zachodniej jako europejskiego sojuszu wojskowego wpłynęło na decyzję Stanów Zjednoczonych o powołaniu w 1949 r. Sojuszu Atlantyckiego. Powstanie NATO było zwieńczeniem redefinicji polityki USA wobec Europy po 1945 r. Amerykanie odeszli od tradycyjnej polityki izolacjonizmu na rzecz zaangażowania w sprawy europejskie w celu wspomożenia w odbudowie gospodarczej państw Europy Zachodniej, aby mogły się one stabilizować gospodarczo i politycznie (plan Marshalla) i nie wpadły w strefę wpływów Związku Radzieckiego (doktryna powstrzymywania). W artykule występują odwołania do wiodących teorii stosunków międzynarodowych, tj. realizmu i liberalizmu.Item Sposób nadzorowania przez Komisję Europejską implementacji równościowego i antydyskryminacyjnego prawa Unii Europejskiej w latach 2002–2015(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Burgoński, PiotrCelem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób Komisja Europejska nadzorowała implemetację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE w latach 2002–2015. W badaniu jako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię europeizacji. Analizy przeprowadzono w oparciu o dane ilościowe. Badanie wykazało, że Komisja nadzorując implementację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE wychodziła z roli egzekutora nakładającego sankcje i chętnie toczyła dialog z państwami członkowskimi. Badanie ujawniło ponadto preferencje Komisji, tzn. większe zainteresowanie dwoma dyrektywami (2000/43/WE i 2000/78/WE) oraz mniejszą skłonność do patrzenia na naruszenia zasady równości i niedyskryminacji z perspektywy ekonomicznej, a bardziej ujmowanie ich w kategorii pogwałcenia praw jednostki. Przeprowadzone badanie pokazało ponadto, że w nadzorowaniu implementacji równościowego i antydyskryminacyjnego ustawodawstwa UE można odnaleźć elementy governance, do których zaliczyć należy współpracę z partnerami zewnętrznymi (sieci ekspertów) posiadającymi zasoby (informację), których brakuje Komisji, a które są niezbędne do prowadzenia kontroli.Item Procedury kontroli przestrzegania praworządności i zasad demokracji przez Unię Europejską na przykładzie Węgier i Polski(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Jaskulski, AdamUnia Europejska w ostatnich latach została postawiona przed nowym wyzwaniem, jakim są niedemokratyczne zmiany konstytucyjne dokonywane w niektórych państwach członkowskich. Najbardziej znamiennymi przypadkami są Węgry i Polska. Celem niniejszego artykułu jest analiza skuteczności instrumentów dostępnych w Unii Europejskiej umożliwiających oddziaływanie na państwa członkowskie, które dopuszczają się łamania podstawowych wartości i zasad, na których opiera się Unia Europejska, zasad odnoszących się przede wszystkim do konieczności istnienia we wszystkich państwach członkowskich demokratycznych rządów prawa i przestrzegania prawa człowieka. Analiza zostanie oparta na przykładzie dwóch państw: Węgier i Polski.Item The politicization of Europe – Polish media coverage of the EU presidency(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Stępińska, AgnieszkaThis paper aims to present the findings of the quantitative analysis of the content of selected Polish print media regarding the coverage of the Polish EU presidency. The study concentrates on the relation between political bias of selected Polish daily newspapers and weekly magazines and their evaluation of Poland’s presidency in the European Union Council with regard to two concepts: Europeanization of public sphere and politicization of Europe. The findings showed that national political perspective was used not only by political actors, but also by the journalists while covering European issues. However, the study provides arguments supporting the assumption on not only an instrumentalization of Europe during the parliamentary elections in Poland, but also on a politicization of Europe as inter-related with a vertical Europeanization of public sphere and democratization.Item Przypływ który nie unosi żadnej łodzi. Unia Europejska wobec rozwoju transnarodowej ekonomii krymigracyjnej(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2016) Rewizorski, MarekW niniejszym artykule, autor koncentruje się na prześledzeniu relacji między „eksplozją” nieregularnych migracji do Europy a rozpowszechnianiem się i wzrostem znaczenia sieci przestępczych o transnarodowym charakterze. Punktem wyjścia jest założenie, że transnarodowa ekonomia krymigracyjna (TEK) napędzana jest przez pozaprawną aktywność aktorów prywatnych (strona podażowa) oraz przez potencjalnych migrantów, którzy zgłaszają zapotrzebowanie na tego rodzaju usługi, często nie zdając sobie w pełni sprawy z konsekwencji wejścia w relacje kontraktualne z grupami przemytników (strona popytowa). Zakłada się także, że dynamiczne funkcjonowanie transnarodowej ekonomii krymigracyjnej jest jedną z głównych przyczyn nasilania się nieregularnych migracji oraz „kryzysu migracyjnego” w Unii Europejskiej.