Przegląd Politologiczny, 2024, nr 2
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
Item The Political and Mental Aspects of Ukraine Integration with Europe(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024-06-15) Hordiichuk, Olha; Dekert, Tomasz; Lysetska, YuliaThis research paper examines Ukraine’s path towards European integration. From the 10th to the 12th centuries, Ukraine – then known as Kyivan Rus’ – was a strong independent state, but due to internal conflicts and conquests, it became weakened and fell under the influence of other state entities. From the 17th century onwards, as a result of the Pereyaslav agreements (1654 and 1659) between the Cossacks and Moscow, Ukraine found itself increasingly under the sway of Russia, a situation that persisted until the collapse of the “prison of the peoples”, the Soviet Union. Despite Russian propaganda portraying Ukraine as an integral part of Russia for a long time due to shared history and culture, in reality, modern Ukraine and Russia are two different countries with distinct political systems, development trajectories, identities, mentalities, fundamental values, and traditions. Ukrainian society, though subjected to Sovietization during communist times and later targeted by political and propaganda actions from the Russian Federation, stands fundamentally opposed to the authoritarian Russian society and closer to the democratic European community. For centuries, Russian authorities sought to colonize and exploit Ukraine for their own interests, attempting to erase Ukrainian identity, language, traditions, and rewriting Ukrainian history, yet they failed to fully assimilate the Ukrainian people despite numerous manipulations and crimes against them. The European, Western development trajectory of Ukraine and its desire to break away from Russia’s sphere of influence is one of the main reasons for the current full-scale war. The greatest similarities between Ukraine and European states at the level of mentality include Ukrainian love for freedom, individualism, and desire for democracy, in contrast to Russian despotism and authoritarianism. These distinct features of the Ukrainian mentality have historically preserved and revived the Ukrainian nation, aiding in its further development and providing hope for its future not only geographically and economically but also mentally and spiritually.Item Challenges, Assessment and Recommendations of the Fact-Checkers Regarding Polish Policy of Combating and Counteracting Disinformation(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Jas-Koziarkiewicz, Marta; Dobrowolska, JuliaThe article presents the results of the research of Polish fact-checkers’ opinions concerning the challenges related to the phenomenon of disinformation, the assessment of Polish policy implemented in this area, and recommendations. Data on this topic were collected using in-depth interviews. Among the most important challenges related to disinformation, Polish fact-checkers mentioned: the 2023 election campaign and the polarisation of Polish society, disinformation about the EU, Russian disinformation, the war in Ukraine and anti-Ukrainian narratives, as well as development of artificial intelligence. The respondents’ assessment of Polish policy of combating and counteracting disinformation was negative. The passivity of the Polish state or illusory actions were also emphasised by the respondents. They pointed out that the state is tackling this problem in a piecemeal manner, focusing on a specific, selected topic. In addition, attention was drawn to the use of disinformation in Poland for political purposes. Fact-checkers would recommend Polish authorities to conduct a clear, fast and coordinated communication policy, to restore trust in public institutions, to increase the level of financing the NGOs’ activity, and to change the approach to media education, which is the best tool for combating disinformation. W artykule zaprezentowano wyniki badań opinii polskich fact-checkerów na temat wyzwań związanych ze zjawiskiem dezinformacji, ich ocenę polskiej polityki realizowanej w tym obszarze oraz rekomendacje. Dane na ten temat zebrano z wykorzystaniem metody wywiadów pogłębionych. Wśród najważniejszych wyzwań związanych z dezinformacją polscy fact-checkerzy wskazali: kampanię wyborczą w 2023 roku i polaryzację polskiego społeczeństwa, dezinformację dotyczącą UE, rosyjską dezinformację, wojnę w Ukrainie i narracje antyukraińskie, a także rozwój sztucznej inteligencji. Ich ocena polityki Polski w zakresie przeciwdziałania i zwalczania dezinformacji była negatywna. Podkreślano bierność państwa polskiego lub iluzoryczność działań. Respondenci zwrócili uwagę na to, że państwo podchodzi do tego problemu wycinkowo, koncentrując się na konkretnym, wybranym temacie. Dodatkowo zwrócono uwagę na wykorzystywanie dezinformacji w Polsce do celów politycznych. Fact-checkerzy rekomendowali, by polskie władze prowadziły jasną, szybką i skoordynowaną politykę komunikacyjną, odbudowały zaufanie do instytucji publicznych, zwiększyły poziom finansowania działań NGOs oraz zmieniły podejście do edukacji medialnej stanowiącej najlepsze narzędzie walki z dezinformacją.Item Bonds not Claims. Political Representation as a form of Political Relationship(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Zieliński, MateuszIn the article, I argue that Michel Saward’s popular approach to political representation leads to its particularly problematic understanding as a potentially coercive form of political relationship. Drawing primarily on the experiences of feminist theorists, I argue that beyond analyzing the mechanism of ‘claim-making’, it is also ethically necessary to consider the possibilities and consequences of ‘claim-breaking’. Situations where political representation is broken illustrate how even institutionalized forms of representation often stem from the emotional needs of specific individuals, which politicians cynically exploit. To illustrate this, I utilize and critically assess Saward’s general explanatory model, analyzing the example of Donald Tusk’s resignation from the position of Prime Minister of Poland to assume the role of President of the European Council. W artykule wskazuję, że popularne podejście Michela Sawarda do reprezentacji politycznej prowadzi do jej wyjątkowo problematycznego ujęcia jako potencjalnie przemocowej formy relacji politycznej. Korzystając głównie z doświadczeń teoretyczek feministycznych, argumentuję, że poza analizą mechanizmu „tworzenia roszczeń” reprezentacji konieczne jest także etyczne rozważenie możliwości i konsekwencji „łamania roszczeń”. Sytuacje, w których reprezentacja polityczna jest zrywana, ilustrują, jak nawet zinstytucjonalizowane formy reprezentacji często mają korzenie w emocjonalnych potrzebach konkretnych ludzi, które politycy cynicznie wykorzystują. Aby to zobrazować, wykorzystuję i krytycznie oceniam ogólny model wyjaśniający Sawarda, analizując przykład rezygnacji Donalda Tuska z funkcji Premiera Polski, aby objąć stanowisko Przewodniczącego Rady Europejskiej.Item Estonia is a Woman – Kaja Kallas, the Iron Lady in Estonian Politics(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Włodarska-Frykowska, AgataThe aim of the article is to analyse the political situation in Estonia at the time of Prime Minister Kaja Kallas. Kallas, as a young, dynamic and ambitious lawyer, and now primarily a politician, sets a new direction for leadership. There are many challenges and difficulties on the Estonian political scene, but Kaja Kallas has been successful to carry out her tasks since January 2021. The article is an attempt to analyse the situation on the Estonian political scene from the time of the first cabinet of Kaija Kallas, through the government crisis of June 2022, to the parliamentary elections of March 2023. The leader of the Reform Party perfectly copes with challenges, fights for people and their rights. Celem artykułu jest analiza sytuacji politycznej w Estonii w czasie premier Kai Kallas. Kallas jako młoda, dynamiczna i ambitna prawniczka, a teraz przede wszystkim polityczka wytycza nowy kierunek przywództwa. Na Estońskiej scenie politycznej wiele jest wyzwań i trudności, jednak Kai Kallas udaje się skutecznie od stycznia 2021 r. realizować powierzone jej zadania. Artykuł jest próbą analizy sytuacji na scenie politycznej Estonii od czasu pierwszego gabinetu Kai Kallas poprzez kryzys rządowy z czerwca 2022 r., aż do wyborów parlamentarnych z marca 2023 r. Liderka Partii Reform doskonale radzi sobie z wyzwaniami, walczy o ludzi i ich prawa.Item Why did Taiwanese Youth Protest in 2014? Emergence of protests from the Perspective of Mobilization Structures and Shared Grievances(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Zamęcki, Łukasz; Chen, W.-A.The purpose of the paper is to restudy the reasons for youth activism in Taiwan in 2014, which led to the so-called Sunflower Movement. The study is based on desk research and semi-structured interviews and expert interviews conducted by the authors, and in the framework of the Daybreak Project. Additionally the analysis on the social media posts during the movement was conducted. Data were analyzed through the Bert Klandermans’ model on reasons for collective mobilization. The supply side of mobilization was divided into the role of mobilizing structures and the appeal. The demand side was analyzed through: sociopolitical characteristics of the participants; social embeddedness; shared grievances and shared emotions; group identification. The paper assumes that participation in the protests was a result of mobilizational structures – student discussion groups and the sense that the authorities were violating procedural justice principles – mainly in connection with the processing of the CSSTA. Celem artykułu jest ponowne zbadanie przyczyn aktywizmu młodych ludzi na Tajwanie w 2014 roku, który doprowadził do powstania tzw. rewolucji słoneczników. Badanie opiera się na analizie danych zastanych oraz wywiadów przeprowadzonych przez autorów oraz w ramach Projektu „Daybreak Project”. Dodatkowo przeprowadzono analizę wpisów zamieszczanych w mediach społecznościowych podczas trwania protestów. Dane analizowano za pomocą modelu Berta Klandermansa dotyczącego przyczyn kolektywnej mobilizacji. Podażową stronę mobilizacji podzielono na rolę struktur mobilizacyjnych i apel polityczny. Stronę popytową analizowano poprzez: charakterystykę społeczno-politycz- ną uczestników; zakorzenienie społeczne; poczucie niesprawiedliwości i złości; identyfikację grupową. W artykule przyjęto założenie, że udział w protestach był efektem działania struktur mobilizacyjnych – studenckich kół dyskusyjnych oraz poczucia, że władze naruszają zasady sprawiedliwości procesowej – głównie w związku z procedowaniem umowy CSSTA.Item The Judicial Reform in Israel: the Spark that Led to the October 7th War(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Levy, MordechaiIn the center of the Middle East, surrounded by millions of hostile Arabs, the best way to guarantee its existence Israel must project an image of an invincible power to deter its enemies from attacking. This is the main component of Israel’s security concept. However, On October 7, 2023, it seemed that Israel lost its deterrence when Hamas, joined by other Islamic terror groups, launched a surprise attack, including firing rockets, brutal raids of fighters, and kidnapping hostages. Although Israel has a strong and sophisticated army with technological superiority, the Islamic organizations felt confident launching the attack. This paper aims to explore the factors that encouraged Hamas and the Islamic resistance front to go on the attack. The October 7th attack came after ten turbulent months characterized by civil protests, strikes, and demonstrations of thousands of Israelis who struggled against the intentions of Netanyahu’s government to change the Judicial system. A study of public statements given by Islamic leaders can shed light on the mindset of radical Islamic organizations. The central claim is that Hamas and the Islamic groups perceived the civil struggle in Israel as the fulfillment of the religious vision written in the Quran. The conclusion is that Israel’s military power is not enough to maintain deterrence and project power toward Islamic organizations, but social cohesion is needed, too. W centrum Bliskiego Wschodu, otoczony milionami wrogich Arabów, Izrael musi projektować wizerunek niezwyciężonej potęgi, aby odstraszyć swoich przeciwników od ataków i zagwarantować swoje istnienie. To główny składnik koncepcji bezpieczeństwa Izraela. Jednak 7 października 2023 roku wydawało się, że Izrael stracił swoją zdolność odstraszania, gdy Hamas, wsparty przez inne islamskie grupy terrorystyczne, przeprowadził niespodziewany atak, w tym odpalenie rakiet, brutalne napady bojowników i porwanie zakładników. Pomimo że Izrael dysponuje silną i zaawansowaną armią z przewagą technologiczną, organizacje islamskie czuły się pewne rozpoczęcia ataku. Niniejsza praca ma na celu zbadanie czynników, które zachęciły Hamas i front islamskiego oporu do przeprowadzenia ataku. Atak z 7 października nastąpił po dziesięciu burzliwych miesiącach, charakteryzujących się protestami społecznymi, strajkami i demonstracjami tysięcy Izraelczyków, którzy sprzeciwiali się planom rządu Netanjahu zmian w systemie sądowym. Badanie publicznych oświadczeń liderów islamskich może rzucić światło na mentalność radykalnych organizacji islamskich. Główny wniosek jest taki, że Hamas i grupy islamskie postrzegały wewnętrzne konflikty w Izraelu jako spełnienie wizji religijnej zawartej w Koranie. Okazało się, że siła militarna Izraela nie wystarcza do utrzymania odstraszania i projekcji siły wobec organizacji islamskich, potrzebna jest również spójność społeczna.Item The Response of International Organizations to the Pathologies of the Political System in Kenya(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Kruk, AleksandraThe article discusses some pathologies in Kenya which internal institutions of Kenya as well international institutions, such as the African Union, the East African Community, and Transparency International, are trying to overcome. After gaining independence in 1963, the presidency of Kenya was held by Jomo Kenyatta (1964–1978), Daniel arap Moi (1978–2002), Mwai Kibaki (2002–2013), Uhuru Kenyatta (2013–2022), and since 2022 it has been held by President William Ruto. These leaders have influenced the quality of governance but have not prevented the problems that Kenya faces. Despite the fact that Kenya’s leaders and society are judged from the perspective of meeting the standards of governance, the country still struggles with many pathologies. Artykuł omawia niektóre patologie w Kenii, które starają się przezwyciężyć wewnętrzne instytucje Kenii, a także międzynarodowe organizacje, takie jak Unia Afrykańska, Wspólnota Wschodnioafrykańska i Transparency International. Po uzyskaniu niepodległości w 1963 roku prezydencję w Kenii sprawowali Jomo Kenyatta (1964–1978), Daniel arap Moi (1978–2002), Mwai Kibaki (2002–2013), Uhuru Kenyatta (2013–2022), a od 2022 roku prezydentem jest William Ruto. Wskazani przywódcy mieli wpływ na jakość rządzenia, ale nie zapobiegli problemom, z jakimi boryka się Kenia. Pomimo że przywódcy i społeczeństwo Kenii są oceniani z perspektywy spełniania standardów sprawowania władzy, to państwo nadal boryka się z wieloma patologiami.Item Türkiye’s Foreign Policy Towards Selected Member States of the Gulf Cooperation Council: An Element of the Asia Anew Initiative?(Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2024) Osiewicz, PrzemysławThe aim of the article is to examine the causes and consequences of changes in Türkiye‘s foreign policy towards the most influential member states of the Gulf Cooperation Council, namely Saudi Arabia, Qatar, and the United Arab Emirates. The main research hypothesis assumes that the change in Türkiye‘s policy towards the GCC after 2021 is probably of a pragmatic nature and is intended to obtain financial resources. As such, it constitutes only an element of Türkiye‘s Asia Anew Initiative, namely the new approach in relations with various Asian partners. At the same time, it is not an element of Türkiye‘s political, long-term strategy towards the Middle East region. The work includes the author’s definition of a pragmatic approach to the state’s foreign policy. Celem artykułu jest zbadanie przyczyn i konsekwencji zmian w polityce zagranicznej Turcji wobec państw członkowskich Rady Współpracy Zatoki Perskiej po 2021 roku. Główna hipoteza badawcza zakłada, że zmiana polityki Turcji wobec GCC ma prawdopodobnie charakter pragmatyczny i ma na celu pozyskanie środków finansowych. Jako taka stanowi jedynie element tureckiej Inicjatywy Asia Anew, czyli nowego podejścia w relacjach z różnymi partnerami azjatyckimi, określanego także czasem mianem zwrotu ku Azji. Jednocześnie nie jest to element politycznej, długoterminowej strategii Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu. W artykule przedstawiona została autorska definicja pragmatycznego podejścia do polityki zagranicznej państwa.