Dynamika tożsamości instytucjonalnej wyrażana w zachowaniach komunikacyjnych wewnętrznych i zewnętrznych komunikatorów

Abstract

Instytucje stanowią najdoskonalsze formy społecznej organizacji, które zostały powołane do sfery publicznej w celu realizowania specyficznych funkcji. Niniejsza dysertacja zmierza do określenia dynamiki instytucjonalnej tożsamości wyrażanej przez wewnętrznych i zewnętrznych komunikatorów w zachowaniach komunikacyjnych. Kolektywna aktywność instytucji jest osiągalna dzięki działalności wyżej wymienionych komunikatorów tj. ludzkich agensów komunikacyjnych, którzy zostali sklasyfikowani w dwóch kategoriach: wewnętrzni, którzy funkcjonują w instytucji przekazując jej zasoby komunikacyjne, oraz zewnętrzni, postrzegani jako użytkownicy sfery publicznej korzystający z oferowanych przez komunikatorów wewnętrznych zasobów. W pracy poddano analizie cztery najbardziej znaczące instytucje: armię, bank, Kościół (w pracy zawsze interpretowany jako Kościół katolicki rzymskiej denominacji, bądź w omawianych przypadkach zaznaczono inaczej) oraz uniwersytet. Część teoretyczna i empiryczna pracy zostały oparte na założeniach modelu Imperialnego Tetragonu Wcielenia (ITW) wprowadzonego do komunikologii przez Puppa (2009). Parametry ITW zostały dopasowane do analizowanych instytucji według następujących założeń: armia – bojowość, bank – użyteczność, Kościół – pokaz, uniwersytet – wymiana i wraz z analizą tendencji kulturowych oraz zasobów pisanych ustaliły tożsamość badanych instytucji poprzez porównanie zachowań komunikacyjnych wewnętrznych i zewnętrznych komunikatorów. Institutions are the most elaborated forms of sociality that direct and harmonize the pandemonium into the structured public space. Institutions are the entities that have acquired their specific identities to serve a particular purpose to citizens. The latter also known as communicators are broadly divided into two categories: the inner communicators that are upskilled human communicating agents who consciously transmit the resources offered by various institutions and the outer communicators who are interpreted as the general public pace users that have access to the abovementioned resources. As individuals, communicators undertake distinct communicative behaviours that construct the dynamics of institutional identity. In this dissertation four major institutions have been selected in order to be investigated: the army, the bank, the Church (always in this thesis referred to the Catholic Church of Roman Catholic denomination or in selected instances pointed otherwise) and the university. The theoretical and empirical part of the dissertation have been based on the foundations of the Imperial Tetragon of Embodiment model (ITE) introduced to communicology by Puppel (2009). The parameters of the ITE model have been ascribed to the institutions in the following manner: the militancy – the army, the utility – the bank, the display – the Church, the trade-offs – the university and along with the analysis of cultural tendencies and written resources have determined the identity of the institutions by comparison of communicative behaviours of the inner- and outer- communicators.