Differentia specifica środków perswazji reklamy politycznej (na materiale języka rosyjskiego i polskiego)

Abstract

W ostatnich dwudziestu latach zaobserwowano progres jakościowy przeprowadzanych kampanii wyborczych i jednocześnie postęp reklamy politycznej. W niniejszej rozprawie doktorskiej podjęto próbę analizy tekstu reklamy politycznej gdyż mimo postępu teoretyczna podstawa badań jest nadal nieduża. Korzystając z definicji ustalonych w socjologii wprowadzono odmienne dla nauk filologicznych traktowanie terminów dyskurs polityki i dyskurs polityczny. Podejście takie umożliwiło określenie terminu język polityki i przedstawienie danego pojęcia w relacji do powyższych dyskursów i podstawowych pięciu styli. Autor niniejszej rozprawy skoncentrował się na analizie językowych cechach wyróżniających współczesny sugestywny polityczny tekst reklamowy. Jeżeli wziąć pod uwagę, że do podstawowych aktów perswazyjnych należą agitacje, sugestie oczekiwanej oceny i interpretacji to celowe było rozpatrywanie tekstu reklamy politycznej przez pryzmat perlokucyjnych aktów mowy. Ponadto w pracy przedstawiono typologizację politycznych sloganów reklamowych ze względu na językowe zabiegi perswazyjne wyodrębniając następujące siedem rodzajów: deklarujące, identyfikacyjne, populistyczne, aliteracyjne, apelujące, oparte na kontraście, przyczynowo-skutkowe. W kolejnych rozdziałach przeanalizowane zostały językowe środki stylistyczne oraz tezaurus współczesnej reklamy politycznej. By means of the great possibilities given by new channels of communication, in the last two decades a qualitative change of election campaigns as well positive development of political advertizing has been observed. However, despite this, the theoretical basis of researches still remains inconsiderable. This dissertational research is devoted in a broad sense to the linguistic studying of the political advertizing phenomenon. From the scientific point of view, the structure, functions, genre features and overall objectives is also comprehended. During the analysis, we have classified slogans included in political advertizing using the maintenance principle of stylistic levers, allocating seven basic types: declaring, identifying, populist, alliterative, appealing, contrast, and cause and effect. Further on, we have tried to open distinctive signs of speech receptions of belief, focusing attention both to the expressive levers, and to the suggestive potential of the lexicon of modern political advertizing. Посредством больших возможностей новых каналов коммуникации и качественного изменения ведения маркетинговых кампаний на протяжении последних двух десятилетий наблюдается положительное развитие политической рекламы. Однако теоретическая основа изысканий еще не значительна. Диссертационное исследование посвящено в широком смысле лингвистическому изучению феномена, каким является политическая реклама. С научной точки зрения осмысляется также структура, функции, жанровые особенности и главные цели. Актуальным для теории языка является изучение российской и польской политическеской рекламы в соответствии с теорией перлокутивных речевых актов, посредством которых выявляем такие типы, как аргументация, агитация и суггестия ожидаемой оценки и интерпретации. В ходе анализа, мы классифицировали политические рекламные слоганы по принципу содержания в нем стилистических средств воздействия, выделяя семь основных типов: декларирующий (заявляющий), идентифицирующий, популистический, аллитерирующий, апеллирующий, контрастный и причинно-следственный. Далее мы попытались раскрыть отличительные признаки речевых приемов убеждения, сосредотачивая внимание как на выразительных средствах воздействия, так и на суггестивном потенциале лексикона современной политической рекламы.