Jakiej historii potrzebuje Europa Środkowo-Wschodnia? Szanse historii mówionej
Loading...
Date
2010
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo-Drukarnia Bonami/Pracownia Komparatystyki Literackiej IFP UAM
Title alternative
Abstract
W artykule zastanawiam się nad potrzebą odmiennego sposobu prowadzenia badań
historycznych w Europie Środkowo-Wschodniej. Swoje analizy prowadzę w dwóch etapach.
W pierwszym ukazuję spór dotyczący różnic między wschodnim a zachodnim podejściem do
swojej przeszłości. Ilustrując tę kwestię, w sposób czysto arbitralny przywołuję dwa przykłady –
pierwszy odnoszący się do kwestii czysto historycznych, drugi zaś do sfery społeczno-kulturowej
– stanowią uzasadnienie dla stawianego przeze mnie pytania w tytule i próby odpowiedzi na nie.
Drugi etap to propozycja odpowiedzi. Tutaj, odnosząc się do stawianych przez polskich badaczy
kilku problemów natury teoretyczno-metodologicznej, próbuję znaleźć zastosowanie dla zyskującego
coraz większe zainteresowanie i uznanie nurtu badawczego, historii mówionej. Przemycając
pewne ogóle tezy dotyczące pamięci kulturowej, edukacji historycznej czy też polityki historycznej
koncentruję się na specyfice współczesnej historii Europy Środkowo-Wschodniej. Ilustrując z kolei
swoje przemyślenia na temat szans, możliwości oferowanych przez historię mówioną, odwołuję
się do kilku projektów wynikających z doświadczeń krajów postkomunistycznych.
In my article I consider the necessity of distinct means of historical research in the Middle-East Europe. My analysis is divided into two parts. The firts part is a presentation of a contention between different Western and Eastern approaches to own past. To illustarte this issue I give two examples – firts one relating to historical sphere, second one relating to social and cultural sphere of reality. These two perspective constitute a justification of a title question and attempt to answer. The second part is a proposition of answer. Here, considering few methodological and theoretical problems raised by Polish researchers, I am trying to find inside these problems an adaptation for oral history as a research method which gains more and more interests. By using some general issues as cultural memory, historical education or historical policy, I concentrate on a peculiarity of contemporary history of the Middle-East Europe. To illustrate my considerations on chances and possibilities of oral history, I refer to some projects from post communistic countries.
In my article I consider the necessity of distinct means of historical research in the Middle-East Europe. My analysis is divided into two parts. The firts part is a presentation of a contention between different Western and Eastern approaches to own past. To illustarte this issue I give two examples – firts one relating to historical sphere, second one relating to social and cultural sphere of reality. These two perspective constitute a justification of a title question and attempt to answer. The second part is a proposition of answer. Here, considering few methodological and theoretical problems raised by Polish researchers, I am trying to find inside these problems an adaptation for oral history as a research method which gains more and more interests. By using some general issues as cultural memory, historical education or historical policy, I concentrate on a peculiarity of contemporary history of the Middle-East Europe. To illustrate my considerations on chances and possibilities of oral history, I refer to some projects from post communistic countries.
Description
Sponsor
Keywords
Historia mówiona, Oral history, Pamięć kulturowa, Cultural memory, Polityka historyczna, Historical policy, Europa Środkowo-Wschodnia, Middle-East Europe, Edukacja historyczna, Historical education
Citation
PORÓWNANIA. Czasopismo poświęcone zagadnieniom komparatystyki literackiej oraz studiom interdyscyplinarnym. nr 7, 2010, s. 43-56.