2010, Vol. 19. Transfer dobrych praktyk: Europa i Polska
Permanent URI for this collection
Jeśli chcesz przejrzeć artykuły znajdujące się w tej kolekcji wybierz przycisk Tytuł
Browse
Recent Submissions
Item Transfer dobrych praktyk: Europa i Polska (CPP RPS 19/2010)(Center for Public Policy Research Papers Series, 2010) Kwiek, MarekObecne transformacje, którym pod wpływem potężnych presji wewnętrznych i zewnętrznych (globalizacyjnych, europeizacyjnych, demograficznych i innych) poddawane jest instytucja państwa, na dłuższą metę nie pozostaną bez wpływu na instytucję uniwersytetu, który w tradycji europejskiej od dwustu lat – od czasów rodzenia się Europy państw narodowych – pozostaje z nim w ścisłym związku. Wydaje się, że instytucja uniwersytetu (w Europie Zachodniej) już od przynajmniej dwudziestu lat godzi się z kierunkami swojej ewolucji w kierunku zgodnym z transformacjami swojego otoczenia społecznego i ekonomicznego (umownie nazywanymi np. przechodzeniem do społeczeństwa i gospodarki opartych na wiedzy albo przechodzeniem do epoki globalnej) – uznała je za prawomocne i konieczne. Powszechna zgoda uniwersytetów europejskich na kierunki swojej ewolucji wynika między innymi z faktu, iż w ramach nowego, rodzącego się globalnego porządku (ale i w ramach rodzącego się, coraz silniej zintegrowanego porządku europejskiego), wbrew wszelkim przeciwnościom kulturowym, społecznym i ekonomicznym, uniwersytety europejskie starają się za wszelką cenę utrzymać swoją tradycyjnie kluczową rolę w społeczeństwie, a dodatkowo starają się odgrywać coraz większą rolę w gospodarce: stają się wręcz jej kluczową częścią. Tym bardziej kluczową, im bardziej gospodarka ta opiera się na wiedzy. Zarazem gospodarka napędzana wiedzą potrzebuje silnych, innowacyjnych, patrzących w przyszłość (a nie zapatrzonych w swoją znamienitą historię) uniwersytetów: potrzebuje ich wykształconych absolwentów w ramach tradycyjnej misji kształcenia, ich zaawansowanych badań naukowych w ramach tradycyjnej misji badawczej oraz ich silnych związków z bliższym i dalszym otoczeniem społecznym i gospodarczym, w ramach mniej tradycyjnej, trzeciej misji (która przyjmuje różne formy: od amerykańskiego modelu service to the society po różne wersje trzeciej misji w Europie: od misji regionalnej po misję innowacyjną.