Wzajemna dopuszczalność dowodów w sprawach karnych na terenie UE na przykładzie podsłuchu telefonicznego i przeszukania mieszkania
Loading...
Date
2016
Authors
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Mutual admissibility of evidence in criminal matters in the EU. A study of telephone tapping and house search
Abstract
Niniejsza rozprawa odnosi się do dwóch różnych czynności dowodowych: podsłuchu telefonicznego oraz przeszukania mieszkania. Podstawowym celem pracy jest zbadanie, czy w celu zapewnienia wzajemnej dopuszczalności dowodów, możliwe jest wypracowanie wspólnych, minimalnych standardów dotyczących: a) minimalnych standardów gwarantujących per se dopuszczalność dowodów – zagadnienia te obejmują badania nad możliwością wypracowania wspólnych reguł dla podsłuchu telefonicznego i przeszukania mieszkania, dotyczących: - zakresu ratione auctoritatis, ratione materiae, ratione loci, ratione tempori oraz ratione personae, a także - praw procesowych związanych z obiema czynnościami dowodowymi, mianowicie prawo do środków odwoławczych oraz prawo do bycia poinformowanym o czynności; b) minimalnych standardów dotyczących dopuszczalności dowodów zgromadzonych z naruszeniem prawa w ramach podsłuchu telefonicznego oraz przeszukania mieszkania, obejmujących: - wspólne minimalne standardy określające, czy dowód zgromadzony z naruszeniem prawa, który w sposób oczywisty nie może stanowić dowodu per se dopuszczalnego, może być mimo wszystko uznany za dopuszczalny (non per se dopuszczalność); - wspólne minimalne standardy określające kiedy dowód zgromadzony z naruszeniem prawa powinien być uznany za niedopuszczalny, bez względu na inne okoliczności (per se niedopuszczalność).
This research deals with two distinct measures: telephone tapping and house search. The main objective of the study is to find out whether, in view of enhancing mutual admissibility of evidence, it is feasible to come to various types of common EU minimum standards: a) minimum standards to ensure the per se admissibility of evidence – to that end, it is examined whether it is feasible to come to mimimum rules for telephone tapping and house search, in particular, - as far as the scope of both measures is concerned ratione auctoritatis, ratione materiae, ratione loci, ratione tempori and ratione personae; and - as far as the procedural rights related with the respective measures are concerned, namely, the right to be notified of them and the right to legal remedies against their taking; a) minimum standards with regard to the admissibility of evidence obtained irregularly, in casu collected through telephone tapping respectively house search, divided into: - common minimum standards on the basis of which it can be decided when irregular evidence, which obviously cannot constitute per se admissible evidence, will be admissible after all (non per se admissibility), and - common minimum standards on the basis of which it can be decided when irregular evidence will be inadmissible in any event (per se inadmissibility).
This research deals with two distinct measures: telephone tapping and house search. The main objective of the study is to find out whether, in view of enhancing mutual admissibility of evidence, it is feasible to come to various types of common EU minimum standards: a) minimum standards to ensure the per se admissibility of evidence – to that end, it is examined whether it is feasible to come to mimimum rules for telephone tapping and house search, in particular, - as far as the scope of both measures is concerned ratione auctoritatis, ratione materiae, ratione loci, ratione tempori and ratione personae; and - as far as the procedural rights related with the respective measures are concerned, namely, the right to be notified of them and the right to legal remedies against their taking; a) minimum standards with regard to the admissibility of evidence obtained irregularly, in casu collected through telephone tapping respectively house search, divided into: - common minimum standards on the basis of which it can be decided when irregular evidence, which obviously cannot constitute per se admissible evidence, will be admissible after all (non per se admissibility), and - common minimum standards on the basis of which it can be decided when irregular evidence will be inadmissible in any event (per se inadmissibility).
Description
Wydział Prawa i Administracji: Katedra Postępowania Karnego
Sponsor
Keywords
wzajemna dopuszczalność dowodów, wspólne minimalne standardy w UE, wzajemne uznawanie, współpraca sądowa w sprawach karnych na terenie UE, mutual admissibility of evidence, common EU minimum standards, mutual recognition, judicial cooperation in criminal matters in the EU