Bunty w łagrach sowieckich po śmierci Stalina na podstawie relacji polskich świadków i uczestników
Loading...
Date
2024
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Revolts in Soviet labour camps after Stalin's death based on memories of Polish witnesses and participants
Abstract
Po śmierci Józefa Stalina w latach 1953-1954 doszło do buntów więźniów w trzech obozach specjalnych Gułagu; Gorłagu - Norylsk, Rieczłagu - Workuta i Stiepłagu – Kengir. Osadzeni w nich zekowie wiedząc o zarządzonej 27 marca 1953 roku, amnestii liczyli na zwolnienia i złagodzenie reżimu w obozach. Niespełnione nadzieje oraz wzrost brutalności strażników obozowych wpłynęły na podjęcie decyzji o zaprzestaniu prac w poszczególnych jednostkach. Strajkujący więźniowie zawiązywali komitety – wewnętrzne ośrodki kierownicze. Ich zadaniem było utrzymanie porządku wśród więźniów oraz kontakty z administracją i komisjami rządowymi. Wśród buntujących się mas byli Polacy. Celem pracy jest próba przedstawienia buntów z perspektywy polskich więźniów. Autorka stara się odpowiedzieć na pytania o to w jaki sposób Polacy przedstawiają bunty i swoją w nich rolę, jak je oceniają oraz w jaki sposób są postrzegani w świadomości więźniów innych narodowości i w oficjalnej dokumentacji. W tym celu wykorzystane są relacje polskich świadków dostępne w archiwach, które uzupełniono wspomnieniami opublikowanymi na polskim rynku wydawniczym. Całość uzupełniają wybrane relacje więźniów ukraińskich, rosyjskich, litewskich i białoruskich opublikowane oraz te udostępnione przez Ośrodek Badawczy Memoriał. Dopełnienie stanowi oficjalna dokumentacja zarówno wydana w zbiorach, jak i dostępna w archiwach internetowych
After Josif Stalin’s death, between 1953 and 1954, convicts’ mutinies occurred in three special camps of Gulag: Gorlag in Norilsk, Rechlag in Vorkuta and Steplag in Kengir. Incarcerated in those places zeks hoped for releasing and liberalization of camps’ regime, especially after amnesty that had been governed on 27th March 1953. Reality which had not come up to expectations and increasing brutality of camp guards triggered decisions of ceasing work in camps. Prisoners who went on strike bound committees – internal government. The main goal of those governments was to preserve order among the prisoners and keeping in touch with state administration and state committees. There were Poles in that striking mass. The main goal of this paper is to present mutinies from the viewpoint of Polish prisoners. The author tries to show how Poles present those mutinies and the Polish role in those events, what is the assessment and how Poles had been seen by other nationalities or official records. Testimonies of the Polish eyewitnesses, available in archives were used for this purpose. Those testimonies are fortified with memoirs published in Poland. For that matter Ukrainian, Russian, Lithuanian and Belarusian narrative published or shared by Memorial were also used. Finally, the official paperwork, published or available in on-line archives, provides a significant complement.
Description
Wydział Historii
Sponsor
Keywords
bunt, Gułag, łagier, Polacy, strajk, revolt, Gulag, labor camp, Poles, strike