Regresywna koncepcja Unii Europejskiej na przykładzie dyskursu prowadzonego przez Prawo i Sprawiedliwość

Abstract

Celem podjętej analizy jest z jednej strony rekonstrukcja rozproszonych cech, założeń i myśli dotyczących zarówno obecnego stanu Unii Europejskiej, jak i jej przyszłego kształtu oraz miejsca Polski w tej organizacji, charakteryzujących dyskurs prowadzony przez PIS, a z drugiej strony próba wsparcia tych cech i założeń konkretnymi określeniami, desygnatami i znacznikami, które nie tylko są składową tego dyskursu, ale także tworzą pewien mniej lub bardziej logiczny zbiór twierdzeń definiujących i określających Unię Europejską oraz proces integracji europejskiej, które były używane przez prominentnych przedstawicieli tej partii politycznej. Wiodącym teoretycznym systemem wyjaśniania jest poststrukturalizm, który w tak postawionym problemie badawczym daje możliwość zastosowania metody analizy dyskursu (discourse analysis) będącej zoperacjonalizowanym systemem oznaczania praktyki politycznej i realnego otoczenia politycznego, gdyż artykulacja konstytuuje przedmiot badań, a nie tylko go oznacza i wyjaśnia.

The aim of the analysis is, on the one hand, to reconstruct the difussed features, assumptions and thoughts concerning both the present state of the European Union and its future shape and place of Poland in this organization, characterizing the discourse conducted by PIS, and on the other hand, an attempt to support these features and assumptions with specific terms, designates and markers that are not only a component of this discourse, but also create a certain more or less logical set of statements defining the European Union and the process of European integration, which were used by prominent representatives of this political party. The leading theoretical paradigm of explanation is poststructuralism, which in such a research problem gives the possibility of using the method of discourse analysis, which is an operationalized system of marking political practice and the real political environment, because articulation constitutes the subject of research, and not only signifies and explains it.