The right to revolt: the European and Russian contexts

dc.contributor.authorSkiperskikh, Aleksander
dc.date.accessioned2018-05-14T07:38:26Z
dc.date.available2018-05-14T07:38:26Z
dc.date.issued2014
dc.description.abstractDoes a person have the right to revolt, or the right to public expression of disagreement? Such a right exists, and people use it periodically. In order to minimise the destructive effects of the implementation of this right, the ruling elite creates special institutions whose function could be to create a certain buffer between the individual and the government. The ruling elite is not interested in responding to the requests of the individual, as well as in private delegitimisation, because the individual’s satisfaction is associated with serious economic and reputational losses for the government. Historical experience shows that, regardless of the cultural tradition, a person can express their right to revolt, where concerned about the search for truth. From the author’s point of view, this ambitious quest for a particular individual, as well as the request on his part to official institutions, is, to some extent, associated with the cultural context. The author confirms this with examples, by drawing parallels between the European and Russian experiences.pl
dc.description.abstractCelem niniejszego tekstu jest odpowiedź na pytanie o to, czy człowiek ma prawo do buntu, lub prawo do publicznego wyrażania swojego sprzeciwu wobec jakiejś sprawy? Faktem jest, iż wspominanie prawo istnieje, jednak ludzie nie korzystają z niego systematycznie. Zauważyć należy, iż by zminimalizować destrukcyjne skutki realizacji prawa do buntu (do sprzeciwu), rządząca elita tworzy specjalne organy, których zadaniem byłoby stworzenie pewnego buforu między jednostką a władzą. Rządzący nie są zainteresowani odpowiadaniem na żądania indywidualnych obywateli, ponieważ wiązać by to się mogło z poważnymi stratami gospodarczymi i “reputacyjnymi” dla rządu. Doświadczenia historyczne pokazuję, że niezależnie od tradycji kulturowej, człowiek może wyrażać swoje prawo do buntu w sytuacjach, w których chodzi o dążenie do prawdy. Z punktu widzenia autora rozważane zagadnienie wiąże się z kontekstem kulturowym. Autor potwierdza swoje poglądy przykładami, rysując paralele między doświadczeniami europejskimi i rosyjskimi.pl
dc.identifier.citationPrzegląd Politologiczny, 2014, nr 3, s. 163-170.pl
dc.identifier.doihttps://doi.org/10.14746/pp.2014.19.3.12
dc.identifier.issn1426-8876
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10593/23155
dc.language.isoengpl
dc.publisherWydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAMpl
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesspl
dc.subjectdelegitimisationpl
dc.subjectlegitimisationpl
dc.subjectrevoltpl
dc.subjectright to revoltpl
dc.subjectpowerpl
dc.subjectdelegitymizacjapl
dc.subjectlegitymizacjapl
dc.subjectsprzeciwpl
dc.subjectprawo do buntupl
dc.subjectwładzapl
dc.titleThe right to revolt: the European and Russian contextspl
dc.title.alternativePrawo do buntu: konteksty europejskie i rosyjskiepl
dc.typeArtykułpl

Files

Original bundle
Now showing 1 - 1 of 1
Loading...
Thumbnail Image
Name:
Aleksander Skiperskikh, The right to revolt; the European and Russian contexts.pdf
Size:
67.58 KB
Format:
Adobe Portable Document Format
License bundle
Now showing 1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
Name:
license.txt
Size:
1.47 KB
Format:
Item-specific license agreed upon to submission
Description:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego