Współzależność kontekstu rozwoju, stylu życia i struktury Ja
Loading...
Date
2005
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Abstract
Celem moim jest ukazanie związku o charakterze współzależności (interdependence2)
miedzy jakością kontekstu życia jednostki a stylem życia i jakością jej struktury tożsamości.
Współzależność ta odnosi się do wzajemnego wpływu, jaki wywierają na siebie w ciągu
całego życia jednostka i jej otoczenie. Związek ten w psychologii opisywany i analizowany
jest przede wszystkim przez koncepcje ujmujące rozwój i funkcjonowanie człowieka w
kategoriach interakcji. Są to np. koncepcje ukazujące powiązania miedzy oddziaływaniem
genów i wpływem środowiska na funkcjonowanie człowieka (Bergeman, Plomin, 1989),
interakcyjne koncepcje temperamentu, a szczególnie koncepcja tzw. temperamentu trudnego
wg A. Thomasa i S. Chess (1977; por. tak e Carey, 1986, s. 39-40), J. Bronfenbrennera
(1979) koncepcja pośrednich i bezpośrednich wpływów środowiska na funkcjonowanie
człowieka oraz zagnie d onych w sobie subsystemów (exo-, makro-, mezo- i mikrosystemu)
tworzących łącznie społeczne i kulturowe środowisko rozwoju człowieka, kontekstualizm R.
L. Lernera (1989), wyjasniąjacy zachowanie człowieka w kategoriach zarówno „odpowiedzi”
na oddziaływania otoczenia, jak i „prowokacji” czy – lepiej – „ewokacji” różnych zmian w
otoczeniu, koncepcja H. R. Schaffera (1981, 1994a, 1994b, 1994c, 1994d, 1995a, 1995b,
2004) wzajemności wpływu matki i dziecka w procesie wczesnej socjalizacji, interakcyjne
ujecie procesu akwizycji mowy (np. Schieffelin, Ochs, 1995) etc.
Description
Sponsor
Keywords
Citation
Brzezinska, A. (2005). Współzależność kontekstu rozwoju, stylu życia i struktury Ja. W: J. Kmita, I. Kotowa, J. Sojka (red.), Nauka. Humanistyka. Człowiek. Prace dedykowane Profesor Krystynie Zamiarze w czterdziestolecie pracy naukowej (s. 57-74). Poznan: Wydawnictwo Naukowe UAM.