Przypadek Georgesa Bataille’a: między Heglem a Nietzschem?
dc.contributor.author | Kwiek, Marek | |
dc.date.accessioned | 2014-04-09T08:41:32Z | |
dc.date.available | 2014-04-09T08:41:32Z | |
dc.date.issued | 1999 | |
dc.description.abstract | W naszych rozważaniach o „heglowskiej” i „nietzscheańskiej” stronie powojennej myśli francuskiej nie może zabraknąć miejsca dla postaci kluczowej w tym kontekście, postaci wyjątkowej, zagadkowej i unikalnej. Chyba nikt z powojennych filozofów francuskich nie starał się utrzymywać stanowiska Bataille’a, a dokładnie mówiąc jego dwóch stanowisk, równoległych i równobieżnych, rozwijanych przez lata z różną siłą i z różnym natężeniem. O ile bowiem pokolenie współczesne Kojève’owi byłoby zdecydowanie „heglowskie” w prezentowanym tu rozumieniu (chce zmieniać świat mocą filozofii, chce korzystać z niej jak z dobroczynnej a potężnej różdżki, chce podporządkować filozofię i literaturę propagandzie politycznej i wojnie ideologicznej, chce i jedną i drugą uczynić zaangażowaną społecznie), o tyle pokolenie myślicieli ponowoczesnych jest już „nietzscheańskie” (a więc, mówiąc skrótowo, wyrzeka się powyższych aspiracji).Przez kilkadziesiąt bowiem lat czytał, komentował i przeżywał zarazem Hegla i Nietzschego, starał się przekroczyć jednego drugim, wykorzystać jednego w zmaganiach z drugim, korzystając zarazem z myślenia dialektycznego i transgresyjnego. Jednak inne było jego czytanie Hegla, a inne Nietzschego (oprócz tego, iż jedno i drugie zmieniało się przez lata), innym poddane było ono regułom, innym odpowiadało potrzebom i innym służyło celom. Co bardzo charakterystyczne, Bataille nigdy nie przeciwstawiał ich sobie w sposób otwarty - nie ma chyba tekstu, w którym Hegel i Nietzsche występowaliby razem jako pełnoprawni konwersacyjni partnerzy. Nietzsche zdaje się szachować wygórowane pretensje Hegla, zdaje się zaprzeczać heglowskiemu przekonaniu, nie do końca może wyrażonemu, chociaż istniejącemu w niejawnej postaci i eksponowanemu w wykładach Kojóve’a, iż być może on sam jest wcieleniem wiedzy absolutnej. W momencie, w którym w grze pojawia się Nietzsche, nawiasem mówiąc, po raz pierwszy myślany za sprawą bliskich kontaktów z Lwem Szestowem), Bataille nie może już brać poważnie niektórych fundamentalnych przesądzeń Hegla, tak afirmowanych przez Kojeve’a. Inaczej wygląda Bataille’a dyskurs o Heglu, inaczej o Nietzschem (problematyczne staje się nawet owo „o” w przypadku tego ostatniego). | pl_PL |
dc.identifier.citation | W: Marek Kwiek, Dylematy tożsamości. Wokół autowizerunku w powojennej myśli francuskiej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe IF UAM, 1999, ss. 106-132. | pl_PL |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/10445 | |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Naukowe IF UAM | pl_PL |
dc.subject | Georges Bataille | pl_PL |
dc.subject | filozofia francuska | pl_PL |
dc.subject | francuski Nietzsche | pl_PL |
dc.subject | Hegel a Nietzsche | pl_PL |
dc.subject | nietzscheaniści | pl_PL |
dc.subject | hegliści | pl_PL |
dc.subject | Przedmowa do transgresji | pl_PL |
dc.subject | Michel Foucault | pl_PL |
dc.subject | Doświadczenie wewnętrzne | pl_PL |
dc.subject | człowiek integralny | pl_PL |
dc.subject | ekonomia nadmiaru | pl_PL |
dc.subject | ekonomia ogólna | pl_PL |
dc.subject | Gilles Deleuze | pl_PL |
dc.subject | przeklęta część | pl_PL |
dc.subject | suwerenność | pl_PL |
dc.subject | intelektualiści | pl_PL |
dc.subject | zaangażowanie | pl_PL |
dc.subject | filozofia a polityka | pl_PL |
dc.subject | rewolucja | pl_PL |
dc.subject | przemoc | pl_PL |
dc.subject | bezczynna negatywność | pl_PL |
dc.subject | Fenomenologia ducha | pl_PL |
dc.subject | Nietzsche i filozofia | pl_PL |
dc.subject | ponowoczesność | pl_PL |
dc.subject | Aleksandre Kojeve | pl_PL |
dc.subject | propaganda polityczna | pl_PL |
dc.subject | Fryderyk Nietzsche | pl_PL |
dc.subject | G.W.F. Hegel | pl_PL |
dc.title | Przypadek Georgesa Bataille’a: między Heglem a Nietzschem? | pl_PL |
dc.type | Rozdział z książki | pl_PL |