Theatre and history. György Spiró’s dramatic works
Loading...
Date
2012-05-29T07:45:56Z
Authors
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Teatr i historia. Dramaturgia Györgya Spiró
Abstract
Praca dotyczy dramaturgii Györgya Spiró jako szczególnej refleksji historycznej, operującej jednocześnie skalą makro- i mikro-historii, powagi i szyderstwa, tragicznej i komicznej podszewki ludzkiego doświadczenia. Dramaturg kwestionuje stereotypy i oficjalne wersje historii, jak również porządek gatunkowy dramatu, w samym centrum swego pisarstwa stawiając pytania o zasadę dyskursu/ów, ich układ, źródło ich znaczeń, a także o to, co decyduje o ich spójności lub jej braku. To historia widziana poprzez ludzkie relacje, historia prezentowana poprzez sytuację dramatyczną, która, jako egzystencjalna pułapka, organizuje jednocześnie świadomość bohaterów i sceniczną akcję. Praca zawiera analizę dwunastu dramatów (Hannibal, Obrońcy Kőszeg, Menyhárt Balassi, Dynastia Árpádów, Małgorzata od zajęcy, Król Karo, Cesarz pokoju, Szalbierz, Kurzy łeb, Kwartet, Opera mydlana, Prah) oraz omówienie recepcji twórczości Spiró w Polsce.
György Spiró’s dramaturgy is presented as a particular historical reflection, operating both the macro-and micro-history scale, the seriousness and mockery, tragic and comic sides of the human experience. The author challenges the stereotypes and official versions of history as well as the order of species of drama. In the heart of his writing he is putting the question of the principle of discourse/s, their arrangement, the source of their meaning, and of what determines their consistency or lack thereof. This is a history seen through human relationships, a history presented by the dramatic situation which, as an existential trap, is organizing both the awareness of the heroes and the stage action. The thesis presents the analysis of the twelve plays (Hannibál, Kőszeg, Balassi Menyhárt, Árpádház, Nyulak Margitja, Káró király, Abékecsászár, Csirkefej, Kvertett, Szappanopera, Prah) and a summary of reception of Spiró’s works in Poland.
György Spiró’s dramaturgy is presented as a particular historical reflection, operating both the macro-and micro-history scale, the seriousness and mockery, tragic and comic sides of the human experience. The author challenges the stereotypes and official versions of history as well as the order of species of drama. In the heart of his writing he is putting the question of the principle of discourse/s, their arrangement, the source of their meaning, and of what determines their consistency or lack thereof. This is a history seen through human relationships, a history presented by the dramatic situation which, as an existential trap, is organizing both the awareness of the heroes and the stage action. The thesis presents the analysis of the twelve plays (Hannibál, Kőszeg, Balassi Menyhárt, Árpádház, Nyulak Margitja, Káró király, Abékecsászár, Csirkefej, Kvertett, Szappanopera, Prah) and a summary of reception of Spiró’s works in Poland.
Description
Wydział Neofilologia: Instytut Językoznawstwa
Sponsor
Keywords
György Spiró, Dramaturgia węgierska, Hungarian dramaturgy, Teatr, Theatre, Historia, History