Reportaże z pamięci. O rekonstruowaniu rzeczywistości minionej w filmach dokumentalnych Mariana Marzyńskiego
Loading...
Date
2012-06
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu; Wydawnictwo PWSFTViT w Łodzi
Title alternative
Reports from Remembering. Marian Marzyński’s Documentary Reconstructions of the Past Reality
Abstract
The article focuses on autobiographical films by Polish-American documentary filmmaker whose most personal project is Never Forget to Lie (2012) about Jews rescued from the Warsaw ghetto in their early childhood. Marzyński is a Holocaust survivor himself and a television reporter who emigrated from communist Poland in 1969. He has been gradually transforming the style of the documentary films he made in the West to make them more and more personal by referring to his biography. Marzyński’s cinéma vérité techniques include initiating emotional in-front-of-the-camera interviews with Holocaust survivors and witnesses of History in the meaningful surrounding of historical places. In this way, the filmmaker makes the architecture, landscape and personal objects “speak” about the past or uses them to stimulate the memory of the interviewed people. The only quoted film material, or found footage, comes from his own archives, where he has been collecting his released documentaries together with never used scenes and takes.
Mikołaj Jazdon w swoim artykule „Reportaże z pamięci. O rekonstruowaniu rzeczywistości minionej w filmach dokumentalnych Mariana Marzyńskiego” koncentruje się na omówieniu autobiograficznych dokumentów polskiego reżysera od lat kręcącego swe filmy w USA, poświęcając szczególną uwagę najbardziej osobistej narracji tego twórcy jaką jest „Nigdy nie zapomnij kłamać” (2012), opowieść o dzieciach ocalonych z warszawskiego getta. Marzyński sam jest jednym z nich. Nim wydarzenia polityczne w PRL zmusiły go do udania się na emigrację w 1969 roku Marzyński zdążył zdobyć w kraju reputację świetnego reportera telewizyjnego i dokumentalisty. Mieszkając i tworząc poza Polską, oraz poszukując nowej formy wypowiedzi w filmie dokumentalnym tworzonym dla zagranicznego odbiorcy, stopniowo coraz wyraźniej umieszczał w swoich utworach nawiązania dla własnej biografii. Pośród charakterystycznych dla jego twórczości strategii opowiadania odnajdujemy inicjowanie poruszających wywiadów przed kamerą z uczestnikami i świadkami wydarzeń z przeszłości, rejestrowanymi w historycznych miejscach. W ten sposób Marzyński niejako pozwala przemówić w jego filmach architekturze, pejzażowi, osobistym przedmiotom, lub użyć ich do wywołania wspomnieć u jego rozmówców. Jedyne cytaty archiwalne jakimi się posługuje pochodzą z jego prywatnego archiwum filmowego, w którym zgromadził swoje dotychczas nakręcone filmy i materiał zdjęciowy, który nie został użyty w ostatecznych wersjach tych utworów.
Mikołaj Jazdon w swoim artykule „Reportaże z pamięci. O rekonstruowaniu rzeczywistości minionej w filmach dokumentalnych Mariana Marzyńskiego” koncentruje się na omówieniu autobiograficznych dokumentów polskiego reżysera od lat kręcącego swe filmy w USA, poświęcając szczególną uwagę najbardziej osobistej narracji tego twórcy jaką jest „Nigdy nie zapomnij kłamać” (2012), opowieść o dzieciach ocalonych z warszawskiego getta. Marzyński sam jest jednym z nich. Nim wydarzenia polityczne w PRL zmusiły go do udania się na emigrację w 1969 roku Marzyński zdążył zdobyć w kraju reputację świetnego reportera telewizyjnego i dokumentalisty. Mieszkając i tworząc poza Polską, oraz poszukując nowej formy wypowiedzi w filmie dokumentalnym tworzonym dla zagranicznego odbiorcy, stopniowo coraz wyraźniej umieszczał w swoich utworach nawiązania dla własnej biografii. Pośród charakterystycznych dla jego twórczości strategii opowiadania odnajdujemy inicjowanie poruszających wywiadów przed kamerą z uczestnikami i świadkami wydarzeń z przeszłości, rejestrowanymi w historycznych miejscach. W ten sposób Marzyński niejako pozwala przemówić w jego filmach architekturze, pejzażowi, osobistym przedmiotom, lub użyć ich do wywołania wspomnieć u jego rozmówców. Jedyne cytaty archiwalne jakimi się posługuje pochodzą z jego prywatnego archiwum filmowego, w którym zgromadził swoje dotychczas nakręcone filmy i materiał zdjęciowy, który nie został użyty w ostatecznych wersjach tych utworów.
Description
Mikołaj Jazdon, Katedra Filmu, Telewizji i Nowych Mediów UAM, Reportaże z pamięci. O rekonstruowaniu rzeczywistości minionej w filmach dokumentalnych Mariana Marzyńskiego, Reports from Remembering. Marian Marzyński’s Documentary Reconstructions of the Past Reality, „Images” 2012, vol. XI: (Re)imagining the Past, red. A. Mrozewicz i J. Czaja, nr 20, s. 65-74, ISSN 1731-450x, język: polski
Sponsor
Keywords
documentary, autobiography, Holocaust, history, Poland, Marian Marzyński, dokument, autobiografia, historia, Polska
Citation
Images, nr 19-20, 2012, s. 65-74
Seria
(Re)imagininig the Past;20
ISBN
ISSN
1731-450X