Szkoła 3D
dc.contributor.author | Topol, Paweł | |
dc.date.accessioned | 2013-04-11T17:53:12Z | |
dc.date.available | 2013-04-11T17:53:12Z | |
dc.date.issued | 2012 | |
dc.description.abstract | W artykule omówione są trójwymiarowe światy wirtualne jako środowiska edukacyjne. Autor koncentruje się na tzw. światach wirtualnych „na serio”, czyli środowiskach nie będących grami. Przedstawione są dwa przykłady szkół 3D w wirtualnym świecie Second Life (SL). Pierwszy to LanguageLab – największa szkoła językowa w SL – zatrudniająca kontraktowych nauczycieli, specjalistów glottodydaktyków, głównie mówców natywnych języka angielskiego. LanguageLab jest instytucją komercyjną i studenci płacą za naukę. Nie ma podziału na lata lub roczniki studiowania, lecz na poziomy kompetencji językowych. Drugi przykład szkoły 3D to VIRTLANTIS. Jest bardziej nieformalna, mniej „zinstytucjonalizowana” i co ważne, otwarta dla każdego, a nauka całkowicie darmowa. Szkoła oferuje naukę kilkunastu języków. Na koniec artykułu autor podaje dwa przykłady polskich inicjatyw edukacyjnych w świecie Second Life. | pl_PL |
dc.description.abstract | The article discusses three-dimensional virtual worlds as educational environments. First, a general introduction to the so-called Serious Virtual Worlds is given. Then, two examples of 3D schools in Second Life are described. First, Language Lab, the largest school of English in Second Life. It employs contracted, highly-qualified faculty, mostly native speakers of English. The school is commercial and students pay for education. It has no years of study but levels of language competence. The students advance to higher levels along their study. VIRTLANTIS is the second example. It is a less formal and less institutionalized 3D school where one can learn several languages across the world. The author concludes the article with two examples of Polish academic initiatives in the world of Second Life. | pl_PL |
dc.identifier.citation | [w:] W. Skrzydlewski, S. Dylak, (red.), Media - Edukacja - Kultura, 2012, ss. 307-320 | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-924173-0-9 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10593/5855 | |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych | pl_PL |
dc.subject | Edukacja | pl_PL |
dc.subject | Education | pl_PL |
dc.subject | Nauka języka | pl_PL |
dc.subject | Language learning | pl_PL |
dc.subject | Technologia kształcenia | pl_PL |
dc.subject | Educational technology | pl_PL |
dc.subject | Technologia informacyjna | pl_PL |
dc.subject | Information technology | pl_PL |
dc.subject | Środowisko wirtualne | pl_PL |
dc.subject | Virtual environment | pl_PL |
dc.subject | Świat wirtualny | pl_PL |
dc.subject | Virtual world | pl_PL |
dc.subject | Second Life | pl_PL |
dc.subject | Neodidagmata | pl_PL |
dc.title | Szkoła 3D | pl_PL |
dc.title.alternative | School 3D | pl_PL |
dc.type | Rozdział z książki | pl_PL |