Polityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii polityki

dc.contributor.advisorKwiek, Marek. Promotor
dc.contributor.authorBednarek, Joanna
dc.date.accessioned2010-11-03T12:36:51Z
dc.date.available2010-11-03T12:36:51Z
dc.date.issued2010-11-03T12:36:51Z
dc.descriptionWydział Nauk Społecznych: Instytut Filozofiipl_PL
dc.description.abstractCelem pracy jest prezentacja ontologicznych podstaw teorii filozoficznych zaliczanych do poststrukturalizmu oraz wpływu tych podstaw na rozwijane w ich obrębie koncepcje polityczności i polityki. W obrębie filozofii poststrukturalistycznej można wyróżnić dwa typy ontologii. Ontologie transcendencji, reprezentowane przez teorie Alaina Badiou, Slavoja Žižka, Ernesto Laclau i Chantal Mouffe oraz Giorgio Agambena, zakładają istnienie transcendentnej instancji organizującej rzeczywistość (znaczącego, liczenia-jako-jedno) oraz przyznają podmiotowi rolę czynnika ontologicznie konstytutywnego. Ontologie immanencji, reprezentowane przez teorie Michela Foucaulta, Gilles’a Deleuze’a i Antonio Negriego, pojmują byt jako produktywne i dynamiczne źródło nieustannej innowacji; jest on utożsamiany z siłą wewnętrznego różnicowania się (stawania-się-innym). Przyjmowany typ ontologii owocuje odmiennym podejściem do problemów filozofii polityki. Podczas gdy ontologie transcendencji skupiają się na wyznaczaniu specyfiki tego, co polityczne oraz konstruowaniu uniwersalnego podmiotu działania politycznego, ontologie immanencji koncentrują się na przedstawianiu politycznego eksperymentu czy też innowacji jako złożonego, heterogenicznego procesu, obejmującego różne sfery rzeczywistości i odmiennych aktorów. pl_PL
dc.description.abstractThe aim of this dissertation is the presentation of ontological assumptions and determinations of poststructuralist philosophy, as well as description of the influence of these assumptions on theories of the political and politics, developed in this field. Poststructuralist philosophy can be divided in two groups according to the type of ontology assumed. Ontologies of transcendence (theories of Alain Badiou, Slavoj Žižek, Giorgio Agamben, Ernesto Laclau and Chantal Mouffe) assume the existence of a transcendent inastance (the signifier, counting-as-one) as the principle of organization of reality. They also grant the subject the status of ontologically constitutive factor. Ontologies of immanence (theories of Michel Foucault, Gilles Deleuze and Antonio Negri), on the other hand, conceive of being as productive and dynamic source of constant innovation; it is also identified as power of internal differentiation (becoming-other). These two ontological paradigms lead do different approaches to the questions of political theory. Whereas ontologies of transcendence concentrate on the specificity of the political and on the construction of the universal subject of political agency, ontologies of immanence stress the importance of political experiment or innovation, understood as complex, heterogenous project, entailing different spheres of reality and engaging different actors.pl_PL
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10593/651
dc.language.isoplpl_PL
dc.subjectPoststrukturalizmpl_PL
dc.subjectPoststructuralismpl_PL
dc.subjectOntologiapl_PL
dc.subjectOntologypl_PL
dc.subjectFilozofia politykipl_PL
dc.subjectPolitical philosophypl_PL
dc.subjectDeleuzepl_PL
dc.subjectBadioupl_PL
dc.titlePolityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii politykipl_PL
dc.title.alternativePolitics Beyond Form. Ontological determinations of poststructuralist political philosophypl_PL
dc.typeDysertacjapl_PL

Files

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego