Komunikacja i konsumpcja jako doświadczenie młodej poezji po roku 2000

dc.contributor.advisorKopeć, Zbigniew. Promotor
dc.contributor.authorBeszterda, Maria Magdalena
dc.date.accessioned2019-01-23T10:32:30Z
dc.date.available2019-01-23T10:32:30Z
dc.date.issued2018
dc.descriptionWydział Filologii Polskiej i Klasycznejpl
dc.description.abstractKomunikacja i konsumpcja jako doświadczenie młodej poezji po roku 2000 Streszczenie Rok 2000 nie jest tak popularną cezurą w dyskusjach na temat literatury współczesnej, jak rok 1989. Czas transformacji ustrojowej stanowi naturalny punkt odniesienia w próbach diagnozowana kondycji współczesnej kultury. Jednak to właśnie dziesięć lat po przełomie, około roku 2000 komputeryzacja, internetyzacja rozwinęły się na tyle, że stało się jasne, że mamy do czynienia z komunikacyjną rewolucją. Tradycyjny rynek literacki zyskał za sprawą powszechnego dostępu do sieci nowy wymiar i kształt. Po dekadzie trwania kapitalizmu, dominującym sposobem życia, obszarem zainteresowań, sposobem spędzania wolnego czasu stała się konsumpcja. Rok 2000 nie stanowi cezury bezwarunkowej, obiektywnej, a „słabą” – możliwą do uznania za istotną, pod trzema warunkami. Pierwszym warunkiem jest przyjęcie perspektywy kulturoznawczej i socjologicznej, która pozwala na dostrzeżenie zmiany praktyk codziennych życia społecznego. Główną aktywnością stała się konsumpcja, co znalazło swoje odzwierciedlenie w utworach młodej generacji poetów. Drugim argumentem przemawiającym za uznaniem roku 2000 za ważny dla literatury, a zwłaszcza dla współczesnej poezji, jest zmiana trybów komunikacji krytycznoliterackiej, czytelniczej, pojawienie się nowego rodzaju literatury inspirowanej możliwościami oferowanymi przez cyfrową technologię, rzeczywistość wirtualną. Trzeci warunek to założenie, że twórczość rówieśników danej epoki, ludzi, którzy dorastają wraz z nową demokracją i nowym porządkiem w świecie kultury, stanowi ważne świadectwo nowych czasów. To dlatego przedmiotem niniejszej rozprawy stała się refleksja nad poezją młodą, czyli tworzoną przez osoby urodzone w latach 80. i 90. Publikacje związane z tematem poezji najnowszej najczęściej pomijają najmłodszą generację twórców. Wciąż silnie obecni są twórcy z pokolenia wcześniejszego, tacy jak Mariusz Grzebalski, Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. Jest tak na przykład w zbiorze szkiców Pawła Mackiewicza Pisane osobno. O poezji polskiej lat pierwszych , Joanny Orskiej Liryczne narracje: nowe tendencje w poezji polskiej 1989-2006 . W kontekście poezji nowej często omawiane są wiersze poetów jeszcze starszych, uznanych, takich jak Andrzej Sosnowski, Bohdan Zadura, Stanisław Barańczak w książce Tadeusza Cieślaka Nowa poezja polska wobec poprzedników. Literatura relacyjna .W refleksji krytycznoliterackiej ostatnich lat pojawiają się także nazwiska Tadeusza Różewicza, Krzysztofa Karaska, Jacka Dehnela , Jerzego Jarniewicza, Tadeusza Pióry, Marcina Sendeckiego , Bartłomieja Majzla, Macieja Woźniaka, Macieja Meleckiego . W zbiorach pokonferencyjnych zorientowanych wokół poetyckich zjawisk lat nastałych po 1989 roku przeczytamy o Darku Foksie, Krystynie Miłobędzkiej, Bohdanie Zadurze . Charakterystyczne jest to, że nazwiska najmłodszej generacji poetów pojawiają się w kontekście omówień indywidualnej propozycji danego twórcy, nie jako element szerszej perspektywy, która uwzględniałaby dominujące tematy w twórczości większej grupy autorów. Wydaje się, że najczęściej w krytycznoliterackich tekstach obecny jest Szczepan Kopyt . Wobec powyższego niebezzasadnym wydało się wskazanie tematów dominujących w poezji młodych twórców, celem wskazania punktów stycznych, miejsc wspólnych ich wrażliwości. W rozdziale I sformułowane zostały pojęcia pomocne dla doprecyzowania perspektywy badawczej takiej jak: tożsamość, doświadczenie, wolność. W rozdziale II zrekapitulowano najbardziej wyraziste dyskusje krytycznoliterackie, które miały miejsce w roku 2000, 2002, 2005 i 2014. W rozdziale III problem komunikacji pokazano na przykładzie trzech ugrupowań poetyckich: Warszawskich Neolingwistów, Poezji Cybernetycznej i Hubu Wydawnictwa Rozdzielczości Chleba. Przeanalizowane zostały manifesty publikowane przez reprezentantów tych nurtów młodej poezji oraz zarysowano problematykę w ich twórczości. Jest także częścią skupioną wokół zagadnienia komunikacji, w nowych warunkach rozumianej jako relacja literatury ze światem dostępnym za sprawą dostępu do sieci internetowej. Rozdział IV to rozdział, w którym omówiona zostaje rola portalu społecznościowego Facebook we współczesnym obiegu młodopoetyckim. W rozdziale V główną oś rozważań stanowi konsumpcja jako styl życia i jako temat wierszy autorów najmłodszego pokolenia polskiej poezji. Ostatnia część rozprawy, rozdział VI, dotyczy nurtu „poezji zaangażowanej”, która konsumpcję czyni bohaterem negatywnym i wprowadza kontekst polityczny do jej opisu. Na koniec dodać należy, że analiza procesu, który wciąż jeszcze się nie skończył nie jest łatwa. Brak dystansu czasowego, który bywa pomocny przy weryfikowaniu diagnoz i sprawdzaniu realizacji założeń, powoduje, że niniejsza dysertacja ma charakter rekonesansu, wstępnych rozpoznań. Na całościową perspektywę, bowiem jest stanowczo za wcześnie.pl
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10593/24270
dc.language.isopolpl
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesspl
dc.subjectkomunikacjapl
dc.subjectcommunicationpl
dc.subjectkonsumpcjapl
dc.subjectconsumptionpl
dc.subjectmłoda poezjapl
dc.subjectyoung poetrypl
dc.subjectpoezja po roku 2000pl
dc.subjectpolska poezja wspòłczesnapl
dc.titleKomunikacja i konsumpcja jako doświadczenie młodej poezji po roku 2000pl
dc.title.alternativeCommunication and consumption as the experience of young poetry after the year 2000pl
dc.typeDysertacjapl

Files

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Biblioteka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego