RICHARD RORTY JAKO FILOZOF REKONTEKSTUALIZACJI
Loading...
Date
1993
Authors
Advisor
Editor
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Title alternative
Abstract
Gdyby przyjrzeć się postaciom, o których traktują Rorty'owskie "Philosophical Papers", to okazałoby się, iż pierwszy ich tom poświęcony jest w głównej mierze filozofom z kręgu analitycznego, drugi natomiast — zajmuje się postaciami i kwestiami, u których źródeł tkwią dzieła
Heideggera, Derridy i Foucaulta. Powoduje to pewne zauważalne napięcie, jednakowoż zwornikiem pomiędzy powyższymi sferami staje
się mocno akcentowany i wciąż przez Rorty'ego dookreślany „pragmatyzm"
(oraz „liberalizm"). Na pierwszy tom, jak się zdaje, pada przede wszystkim cień jednego filozofa — Donalda Davidsona. O ile
w czasie, gdy powstawała Philosophy and the Mirror of Nature Rorty znajdował się — jak sam wyznaje — pod przemożnym wpływem
Wilfrida Sellarsa i W. v. O. Quine'a, o tyle przez następne dziesięć lat największe wrażenie i najistotniejszy wpływ wywierał nań właśnie Davidson. Davidson jest antyreprezentacjonistą i antyesencjalistą,
zrywa z pojęciem języka jako medium, jako rzeczy trzeciej, wchodzącej pomiędzy jaźń a rzeczywistość. Wiedza, tak dla Rorty'ego, jak i dla Davidsona, to nie kwestia docierania do rzeczywistości,
lecz raczej problem „nabierania zwyczajów działania po to, aby radzić sobie z rzeczywistością". Jeśli idzie o relacje zachodzące między antyreprezentacjonizmem a antyrealizmem to Richard Rorty twierdzi, że spór realizm-antyrealizm sprawia kłopoty jedynie reprezentacjonistom, przy ujęciu antyreprezentacjonistycznym bowiem w ogóle nie powstaje. Antyreprezentacjoniści uważają,
że takie pojęcia, jak „przedstawienie" czy „korespondencja", miast stanowić filozoficzne fundamenty, okazały się w świetle historii filozofii bezowocne, rodząc jedynie pseudoproblemy. Rorty wyraża nadzieję, że problem realizm-antyrealizm szybko stanie się tak zdezaktualizowany, jak przestarzały wydaje nam się dzisiaj problem
realizm-idealizm, oraz że filozofia anglo-amerykańska pójdzie śladem owej większej części filozofujących Niemców i Francuzów, pozostawiając za sobą problematykę przedstawienia i przyjmując ulubioną
przez Rorty'ego definicję prawdy jako „lotnej armii metafor".
Description
Sponsor
Keywords
Richard Rorty, rekontekstualizacja, Przygodność, ironia i solidarność, autokreacja, neopragmatyzm, nowy pragmatyzm, filozofia amerykańska, Milan Kundera, postmodernizm, filozofia ponowoczesna, Jacques Derrida, Michel Foucault, redeskrypcja, prywatne i publiczne, filozofia jako rodzaj pisarstwa, redefinicja, Donald Davidson, filozofia analityczna
Citation
W: A. Jamroziakowa (red.), Inspiracje postmodernistyczne w humanistyce. Poznańskie Studia z Filozofii Nauki. Tom 13. 1993. 243-264.