EU Competence and Intellectual Property Rights. Internally Shared, Externally Exclusive?

Abstract

Kompetencje wyłączne Unii Europejskiej w relacjach zewnętrznych tej organizacji są przedmiotem wielu debat za każdym razem gdy ma dojść do zawarcia przez UE umowy międzynarodowej. W ostatnich latach szczególną uwagę przywiązuje się do planowanego zawierania przez UE umów o wolnym handlu, w której to dziedzinie Traktaty przyznają Unii kompetencje wyłączne. Problem zakresu tych kompetencji okazuje się szczególnie problematyczny w odniesieniu do ochrony własności intelektualnej. W tej dziedzinie Unii Europejskiej przyznano kompetencje wyłączne jedynie w zakresie handlowych aspektów tej dziedziny. W niniejszym artykule badamy jak pojęcie „handlowych aspektów własności intelektualnej” interpretowane jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Rozważamy także skutki, jakie nieść może za sobą szeroka wykładnia tego pojęcia zaproponowana przez Trybunał. W związku z tym, w niniejszym artykule po pierwsze, omówiliśmy linię orzeczniczą TSUE rozpoczętą wyrokiem w sprawie Daiichi Sankyo. Następnie ustalamy i dokonujemy oceny metod wykładni przyjętych przez Trybunał w ramach tej linii orzeczniczej. Jest to szczególnie istotne dla przewidzenia dalszego rozwoju orzecznictwa w tym zakresie. Odnosimy też powyższe wnioski TSUE do regulacji rynku wewnętrznego, dochodząc do wniosku, że odmienne podejścia przyjęte przez Trybunał w relacjach zewnętrznych oraz w ramach rynku wewnętrznego wykluczają się wzajemnie i prowadzą do prawnego czy interpretacyjnego impasu. Mimo że przedstawiona w niniejszym artykule analiza odnosi się do konkretnego i szczegółowego problemu, to wywiedzione na jej podstawie wnioski pozwalają na zrozumienie przyczyn prawnych i politycznych komplikacji towarzyszących zawieraniu przez Unię Europejską umów o wolnym handlu